مصطفی‌ هاشمی سرمربی تیم بسکتبال مهرام

تصادف در کشور ما یکی از عوامل مرگ‌آفرین است. آمارها این موضوع را تأیید می‌کند. تصادفاتی که امروز در جامعه ما اتفاق می‌افتد به وسیله یک یا دو عامل ایجاد نشده‌اند. در این بین عوامل بسیار زیادی هستند که دست‌به‌دست هم می‌دهند و زنجیر بد یمنی، به نام تصادفات منجر به مرگ رانندگی را شکل می‌دهند. بزرگترین کمبود ما در مواجهه با این سانحه دردناک سستی‌های پایه فرهنگی است. لازم است، کودکانمان را از زمانی که فرق بین خوب و بد را تشخیص می‌دهند با فرهنگ رانندگی آشنا کنیم. در ادامه این آموزش و پرورش است که باید نقش مهم و حساسش را ایفا کند. دوره دبستان و سال‌های اولیه دبیرستان نقش بسیار تعیین‌کننده‌ای در باورمندی فرهنگی زندگی شهری ایفا می‌کند. دیدگاه مناسب در رانندگی در همین سن‌و‌سال شکل می‌گیرد. تنها در این شرایط است که می‌توان انتظار داشت فرد بعد از در اختیار داشتن یک خودرو رفتارهای مناسبی در رانندگی از خود نشان دهد. از سوی دیگر مشکلات جاده‌ای و ایمنی خودروها هم در حادث شدن تصادفات رانندگی موثر هستند. بسیاری از خودروهایی که هموطنان با آنها عبور و مرور می‌کنند از ابتدایی‌ترین وسایل ایمنی برخوردار نیستند. مسائل مربوط به ماشین و جاده را می‌شود بهبود بخشید اما با وضع فرهنگی چه باید کرد؟ احترام به قانون و نادیده گرفتن حقوق دیگران را چه باید کرد؟ ما باید یاد بگیریم به قانون احترام بگذاریم. باید یاد بگیریم اگر ما عجله داریم دیگران هم عجله دارند. باید بیاموزیم هر کسی برای خودش کارهای مهمی دارد که دوست دارد آنها را در اسرع وقت انجام دهد، اما هیچ‌کدام از این موارد نباید باعث شود دیگری را نادیده بگیریم. لحظه‌ای اشتباه می‌تواند یک انسان را از بین ببرد. مرگ را چگونه می‌شود، جبران کرد؟