در فضای‌مجازی هم فعال هستید؛ بازخوردهای مثبتی ازاین حضور داشته‌اید؟
بله صفحه‌های آیه‌گرافی، دعاگرافی و حدیث‌گرافی. حدود پنج‌سال است که حضور در فضای مجازی را آغاز کردم و این حضور را مثل یک فریضه لازم می‌دانم. همیشه در طول روز ساعاتی را برای فعالیت در فضای‌مجازی اختصاص می‌دهم، اما در مورد تاثیرگذاری باید بگویم به نظرم کسی نمی‌تواند با صراحت از تاثیرگذاری در فضای مجازی صحبت کند. تنها می‌توانم بگویم این فعالیت‌ها در زندگی خودم بسیار تاثیرگذار بوده است. من ساعت‌ها به طراحی یک آیه‌قرآنی فکر می‌کنم و همین موضوع باعث شده تا بیش از پیش قرآن با زندگی من  همراه شود.
  در مورد صفحه آیه‌گرام، دعا گرام و حدیث‌گرام حرف بزنیم.
سعی داشته‌ام در این صفحات جذب حداکثری مخاطبان را دنبال کنم. به همین منظور کارهای ساده و روان را منتشر کردم و به سمت پیچیده کردن و مفهومی کردن آثار نرفتم. در این صفحات به سه زبان انگلیسی، فارسی  و عربی فعالیت‌ها را دنبال کردیم و الحمدلله بازخوردهای خوبی‌ هم دریافت کردیم.
  مخاطبان صفحه شما بیشتر از کدام گروه و قشری تشکیل شده‌اند؟
ببینید، هدف ما از روز نخست یک گروه و قشرخاص نبود و به دنبال تنوع مخاطبان بودیم. متاسفانه در جامعه جوان ما قرآن  تا حدودی مورد غفلت قرار گرفته، ما به‌عنوان طلبه نسبت به این موضوع مسئول هستیم. سعی کردم از فضای‌مجازی برای ارایه مضامین قرآنی بهره ببرم. به نظرم تا حدودی هم موفق بودم، طبق آمارهای اینستاگرام 70‌درصد مخاطبان صفحه‌ها در حدود 18 تا 25  ساله هستند.
  به نظر شما یک طلبه بیشتر باید به چه موضوعاتی‌ در فضای مجازی بپردازد؟
 یک فرض  در جامعه است که این فضای مجازی تهدیدی برای جامعه است؛ حتی با قبول این فرض هم  همیشه هر تهدیدی را می‌شود به یک فرصت بدل کرد. حضور طلبه در فضای‌ مجازی یک فرصت و حتی بالاتر از یک نعمت است؛ اگر منِ طلبه از این نعمت بهره‌ نبرم، فردای روز بازخواست خواهم شد که چرا از این ظرفیت بهره نبردی! الحمدلله هم طلبه‌ها ورود پیدا کرده‌اند و به‌ طور گسترده فعالیت‌ می‌کنند. تابوی حضور طلبه‌ها در فضای ‌مجازی شکسته شده و حتی موسسه‌هایی در حوزه به آموزش طلاب در زمینه حضور در رسانه‌های جدید می‌پردازند. به نظر من طلبه باید با  هدف و با تخصص در فضای ‌مجازی فعال باشد. یک طلبه باید در فضای ‌مجازی جریان‌ساز باشد کار طلبه بازنشر محتوا نیست. فضای‌ مجازی باعث شده است که تمام پل‌ها بین مردم و روحانی از بین برود و عموم مردم با روحانیون به‌سادگی ارتباط برقرار کنند.
  این روزها با اصطلاح «آخوند سلبریتی» در فضای مجازی مواجه هستید؛ نظرتان را در مورد حضور پررنگ طلبه‌ها در فضای مجازی بگویید.
یکی از بحث‌هایی که دارد جدی می‌شود، این است که حد‌وحدود فعالیت یک طلبه در فضای ‌مجازی کجاست؛ آیا از بیخ‌وبن درست است یا خیر؟ من نظر شخصی‌ام را می‌گویم،  صفحاتِ ‌شخصی را نمی‌‌پسندم. در فضای‌ مجازی کارگروهی‌ را بیشتر ترجیح‌ می‌دهم. اگر در مورد تاریخ معاصر کار می‌کنید، یک گروه شوید، یک لوگوی خوب طراحی ‌کنید و در مورد تاریخ ‌معاصر حرف بزنید. من نمی‌پسندم که طلبه‌ای ‌عکس با طعم عسل و بستنی در فضای ‌مجازی شِیر کند. طلبه‌ای که 10 و 15 سال‌ شهریه‌ آقا امام‌زمان (عج) را گرفته، نسبت به جامعه مسئول است؛ باید محتوای علمی‌و تبلیغی تولید کند. یک پرسش مطرح شده که آیا زندگی طلاب خشک است؟ 10 ‌سال است که فقط در این مورد حرف می‌زنیم: عکس از زندگی خصوصی‌مان، عکس‌ از بچه‌ و حتی ‌عکس‌ از آزمایش بارداری همسر. به نظر من طلبه یک کارشناس است و باید حرف کارشناسی بزند، حقیقتا من صفحات شخصی را نمی‌فهم؛ البته این نظر شخصی من است.
البته استادهایی هم هستند که اعتبار خود را از فضای حقیقی کسب‌ کرده‌‌اند؛ مثل‌ آقای شهاب مرادی و آقای سرلک. خُب طبیعتا داشتن صفحات شخصی برای این افراد بلامانع است؛ اما افرادی بالعکس این، عمل کرده‌اند. اعتبار خود را از فضای ‌مجازی کسب ‌و در فضای‌ حقیقی خرج می‌کنند. این نکته هم مهم است که هدف ما از حضور با عنوان طلبه بازنشر نیست باید روشمند حضور یافت. دوستانی با هدف مشخص آمد‌ه‌اند اما روش‌ صحیحی را دنبال نکرده‌اند؛ مثلا هدف را گذاشته‌اند مبارزه با اشرافی‌گری، خُب هدف  خوبی است اما می‌بینیم که روش، روش صحیحی نیست. یک‌سری دیگر هم هستند که  مبلّغ لباس‌اند. نانچیکو دست می‌گیرند و لباس روحانیت می‌پوشند، خب با لباس روحانیت کاراته‌ کار می‌کنند؛ من سوالم این است چه ضرورتی در پوشیدن لباس هنگام ورزش کاراته است؟ خب لباس همین ورزش را بپوش.