شانزده آذر نزدیک است و بهترین فرصت برای مسئولان است که در دیدار با دانشجوها، نظراتشان را اعلام کنند و در فضای علمی-دانشجویی خودی نشان بدهند. دیروز رئیس سازمان صداوسیما هم همین کار را کرد و در دفتر کارش روبه‌روی تشکل‌های دانشجویی نشست و بعد از شنیدن انتقادهای آنان و مقدمه‌های کلیشه‌ای درباره اهمیت دانشجو و صداوسیما، نکته‌هایی گفت که هم خواندنی است و هم سوال‌برانگیز. بخش‌های مهم حرف‌های عبدالعلی علی‌عسکری را بخوانید.
دشمن تلاش کرد از چند جهت رسانه ملی را هدف قرار دهد و مرجعیت این رسانه را از بین ببرد و برای رسیدن به این هدف کوشید راه‌های کسب درآمد سازمان را ببندد و بیش از ۳۰۰ شبکه ماهواره‌ای راه‌اندازی کند و در فضای مجازی با صرف هزینه‌ای هنگفت به این مهم برسد. فقط کشور آمریکا بیش از ۴میلیارد دلار برای دیپلماسی عمومی یا همان در دست گرفتن افکار عمومی دنیا هزینه کرده است که بیشترین مبلغ صرف فعالیت‌های رسانه‌ای علیه جمهوری اسلامی می‌شود.
ساخت سریال‌های فاخر نیازمند صرف زمانی طولانی و هزینه بالایی معادل دقیقه‌ای صدمیلیون تومان است که با وجود آن تلاش کردیم طرح‌های متوقف را در دستور کار قرار دهیم که راه‌اندازی سریال عظیم سلمان از آن جمله است.
بودجه کلان یکی از شبکه‌های دولتی انگلیس را ببینید. رسانه ملی یک‌دهم این بودجه را برای ۶۶ شبکه تلویزیونی و ۹۰ شبکه رادیویی ملی، فراملی و استانی دریافت می‌کند که با احتساب رقم پیش‌بینی شده از محل درآمد تبلیغات، رقم فوق‌العاده کمی است و کفاف مخارج سازمان را نمی‌دهد.
حقوق کارکنان رسانه ملی بخش اعظم بودجه سازمان را به خود اختصاص می‌دهد و اداره رسانه‌ای با این وسعت و این هزینه، بیشتر شبیه یک معجزه است.
در گذشته، حدود ۶۰درصد از آنتن برنامه‌های کودک به انیمیشن خارجی اختصاص داشت که با همین بضاعت مالی اندک، امروز نیز حدود ۴۰درصد را به خود اختصاص داده است.
بارها از گروه‌های متعدد انقلابی خواسته‌ایم تا افراد بااستعداد و توانمند را در این عرصه معرفی کنند تا از آنها در برنامه‌ها بهره ببریم که تاکنون فقط یک نفر معرفی شده که توانمندی‌اش را در زمینه اجرا اثبات کرده است.
از حدود ۲۲۰ نیرویی که باید بازنشسته می‌شدند، ۲۰۰ نفر تاکنون بازنشست شده‌اند و الباقی به‌تدریج بازنشست خواهند شد. با توجه به وجود برخی حساسیت‌ها در کار رسانه و ضرورت بهره‌مندی از تجربیات نیروهای متخصص و باتجربه قدیمی امکان بازنشستگی آنها به‌صورت همزمان آسیب‌هایی را به همراه داشت، لذا این تأخیر به این دلیل است که خللی در کار ایجاد نشود و به همین علت اجازه گرفتیم تا با تأخیر این تعداد بازنشسته شوند و بتوانیم جایگزین‌های مطمئنی برای آنها پیدا کنیم. من قطعا تا ۲۲ بهمن به تیم موجود دست نخواهم زد و بعد از این زمان به تدریج و با دقت افراد جایگزین را مشخص خواهیم کرد.
خبرنگاران رسانه ملی موظف شده‌اند اگر در بطن خبر قرار داشتند، ظرف کمتر از یک دقیقه و اگر در محل وقوع نباشند، کمتر از سه دقیقه خبر را از مبادی اطلاع‌رسانی سازمان شامل سایت‌های خبری و شبکه خبر مخابره کنند.
نکته‌هایی که کاش علی‌عسکری می‌گفت
صداوسیما کی قرار است شفاف‌سازی کند؟
آن‌چه از تصویر‌ها و محتوای این جلسه تاکنون منتشر شده، نشان می‌دهد که تشکل‌های متنوع دانشجویی با مطالبات و دغدغه‌های مختلف در این جلسه حضور نداشته‌اند و شاید «طیف مشخصی از دانشجویان» عبارت بهتری برای این دیدار صمیمی باشد. علی‌عسکری در این جلسه -همچون سخنرانی‌های معدودش در یک‌سال گذشته- از بی‌پولی سازمان گفته. نکته این است که چرا سازمان با بهره‌برداری از بیت‌المال، شفاف از چگونگی هزینه این بودجه (کلان یا فوق‌العاده کم) سخن نمی‌گوید و چرا دانشجوها این شفافیت را مطالبه نکردند. بله، شبکه‌ای انگلیسی سالانه ۲۲میلیون دلار بودجه دارد، ولی باید پرسید که آقای رئیس این بودجه را با دلار چند تومانی محاسبه کرده که بودجه سالانه صداوسیما کفاف مخارج را نمی‌دهد؟ آیا مقایسه تعداد کارمندان و میزان بهره‌وری هم مدنظر رئیس محاسبه‌گر صداوسیما هست؟ آیا عادلانه نیست که بعد از 40سال بدانیم سازمان یا حداقل هر شبکه، چه درآمدی دارند و آن را چگونه هزینه می‌کنند و چه برنامه‌ای با چه کیفیتی روی آنتن می‌فرستند؟ یعنی همان شفاف‌سازی که درخواست رهبری بود. درباره استثناسازی در قانون بازنشستگی هم اگرچه حرف علی‌عسکری قابل فهم است ولی کاش یکی از دانشجویان می‌پرسید که منطق مستثنی کردن قائم‌مقام سازمان یا مدیرکل استانی چیست و چطور نبود آنها به این سازمان آسیب می‌زند؟ جالب آن‌که مگر در ۲۲ بهمن قرار است چه اتفاقی بیفتد که مبدأ تغییرات به تشخیص رئیس صداوسیما شده؟ درباره جهت‌‌گیری سازمان در مواقع حساس، پوشش یک طرفه برخی وقایع، تریبون دادن محض به گروهی خاص و همین‌طور مسأله مبهم درآمدزایی از آگهی‌ها سوالات بسیاری مطرح است که می‌گذاریم برای روزی که رئیس سازمان روبه‌روی رسانه‌ها بنشیند.