شهروند| روز گذشته خبرگزاری‌ها از قول یکی از مسئولان سایت سینما تیکت که مهمترین مرکز مجازی خرید بلیت‌های فیلم‌های روی پرده است، اعلام کردند که میزان درآمد حاصل از پخش بازی پرسپولیس و کاشیمای ژاپن در سالن‌های سینما به رقمی حدود ۳۰۰ میلیون تومان رسیده است. رقمی که می‌تواند حاکی از این باشد سینماهایی که در زمان برگزاری این بازی آن را روی پرده برده بودند، سرجمع در این سانس که به‌خصوص در مورد بازی رفت که یک سانس مرده دم صبحی بود -بازی اول در ساعت 9:30 دقیقه صبح برگزار شده بود- 150 میلیون تومان عایدی داشته‌اند و البته سهمی تقریبا برابر نیز به صاحبان فیلم‌هایی رسیده که در سانس‌هایی که بازی فوتبال روی پرده رفته، قرار بود فیلم‌هایشان در آن سالن‌ها اکران شود. یک بازی برد-برد برای سینمادار و صاحب فیلم که با استناد به آمار فروش فیلم‌ها در هفته‌های اخیر در دو سانس دو ساعته، یکی اول صبح و دیگری در عصر روز شنبه، درآمدی برابر با کل فروش ۵فیلم پایین جدول اکران به دست آورده‌اند.
این بازی که بلیت‌های سینمایی‌اش به قیمت ۲۰ هزار تومان در بازی رفت و 30 هزار تومان در بازی برگشت تعیین شده بود، با فروش سه هزار بلیت در بازی رفت و 10 هزار بلیت برای بازی برگشت درمجموع درآمدی ۳۰۰ میلیونی را رقم زد که در اوضاع و احوال فعلی که به جز چند پردیس انگشت‌شمار بقیه از نظر مالی و اقتصادی به بن‌بست خورده‌اند، می‌تواند راهگشا باشد.
در شرایطی که با استناد به گفته‌ علی سرتیپی که «نیمی از فروش بلیت سهم صاحبان فیلم‌هایی ا‌ست که نمایش‌شان با زمان پخش فوتبال همزمان شده بود» نشان می‌دهد که صاحبان فیلم‌های کم‌فروش هم توانسته‌اند از این نمد کلاهی ببرند؛ این پرسش پیش می‌آید که سهم فوتبال و در اصل باشگاه پرسپولیس که پای اصلی این بازی بوده، از پخش سینمایی بازی چه شده و اصلا چقدر بوده است؟
این درست که رقمی در حد و اندازه 300 میلیون در فوتبال رقمی نیست و حتی نمی‌تواند هزینه دستمزد یک بازیکن درجه سه را هم تامین کند؛ اما این‌که تیمی که در فینال آسیا حضور یافته، تنها جایی باشد که سهمی از این بازی نداشته باشد، مثل تیم‌هایی که از پخش تلویزیونی بازیشان سهمی ندارند یا از فروش پیراهن‌هایشان یا نویسنده‌ها و شاعران و فیلمسازانی که دستشان در شکایت از شبکه‌ها و کانال‌ها و سایت‌های متخلف به جایی نمی‌رسد، دردی است که تنها دوایش جدی‌گرفتن حق مالکیت معنوی ا‌ست.
محمد قاصد اشرفی، رئیس انجمن سینماداران که سر یک جلسه مهم پاسخگوی خبرنگار «شهروند» بود، در پاسخ به این‌که «پس سهم پرسپولیس چه بوده» باور دارد که این یک رسم همیشگی نبوده که دنبال قاعده و قانون برایش باشیم. در واقع پخش این بازی در سینماها جایگزینی بود برای خانم‌هایی که می‌خواستند بازی را جمعی تماشا کنند. سینماگران و سینماداران تنها افرادی هستند که حق کسی را پایمال نمی‌کنند.