مصطفی هاشمی کارشناس بسکتبال
بعد از ناکامیهای بسکتبال ایران در رقابتهای جهانی و آسیایی حالا همه ما منتظر هستیم تا یک مدیر قدرتمند با توانایی مدیریت بالا وارد گود شود. مدیری که در بحث اقتصادی و جذب اقتصادی موثر باشد، به ردههای پایه توجه کند، به بودجه وزارت ورزش نیاز نداشته باشد، در ارتباطات قوی باشد و بهطورکلی بتواند ساختار بسکتبال را تغییر دهد. همه اینها در قالب مدیریتی مناسب وجود دارد و هرکسی این ویژگیها را نداشته باشد، نمیتواند اسم خود را مدیر بگذارد. فارغ از تمام این بحثها کسی که میخواهد سکان هدایت بسکتبال ایران را برعهده بگیرد، باید سالم باشد، یعنی چشم به جیب بسکتبال ندوزد، به عبارت بهتر، مدیری بر سر کار بیاید که به دنبال پر کردن جیب بسکتبال باشد. دروغگو نباشد، زد و بندی نداشته باشد و ریا نکند. اعتقاد مدیریتی در همه جای دنیا اینگونه است که یک فرد سالم و غیرفنی را میتوان فنی کرد اما یک فرد فنی و غیرسالم را نمیتوان سالم کرد. در چنین شرایطی هرکس که در خود توان مدیریتی میبیند وارد کار میشود اما اگر این مدیر صفاتی را که اشاره شد نداشته باشد، بسکتبال به مشکل میخورد.
مشکلات فدراسیون بسکتبال در شرایط کنونی کم نیست، پس مدیری که در انتخابات پیروز میشود نه با اولویتبندی که باید بهطور موازی امور را پیش ببرد. نمیتوان به یک قسمت توجه و قسمت دیگری را فراموش کرد و اینکه مدیری به قسمتی از کارش ورود نکند، درست نیست. با این حال نخستین اقدامی که رئیس فدراسیون باید انجام دهد سر و سامان دادن به وضع لیگ بسکتبال است. لیگ، ویترین و هویت فدراسیون است و وقتی لیگهای یک کشور قوی باشد تیمملی هم تقویت میشود. اولویت من در بسکتبال لیگ است. همه ما به فکر بسکتبال هستیم و کسی به دنبال دشمنتراشی نیست. اگر دشمن ما هم توانایی خدمت داشته باشد باید از او کمک بگیریم. از بله قربانگویی دست برداریم و فضای نقد را باز کنیم تا کار پیش برود. افرادی که بسکتبال را دوست دارند باید به منتقدان فضای کار بدهند تا این رشته نقطه ضعفی نداشته باشد. البته اینها بدان معنا نیست که همه چیز را از صفر شروع کنیم. فدراسیونی که همه چیز را از صفر شروع کند از فدراسیون قبلی ضعیفتر است. مطمئنا فدراسیون بسکتبال هماکنون برنامههای مثبتی دارد که باید حفظ شود که اگر اینگونه نشود حق بسکتبال را ضایع کردهایم. باید ایرادها را برطرف کنیم و گامهای رو به جلو برداریم.