مهتاب جودکی روزنامه‌نگار

آفتاب هنوز به جنگل گلستان نزده بود که «تاج محمد» را کشتند. کلاشینکف را رو به قلبش گرفتند و او را که تا دیروز محیط بان «سولگرد» بود، کشتند و با چاقو تنِ عبدالناصر، محمود و امید، همیارانِ محیط بان را زخمی کردند. هشت ضاربِ درگیری، تن به تن محیط بانان و شکارچیان غیرمجاز در پارک ملی گلستان اکنون به خراسان شمالی گریخته اند. آفتاب که وسط آسمان رسید، همه خبر شدند. با سفیر گلوله قوچ ها رمیدند و خبر از سولگرد کیلومترها دورتر رفت و به گوش آهوهای« میرزابایلو»  رسید، رفت تا گوزن های «آلمه» بشنوند و رفت تا «خرس دره» تا خرس ها را از خواب بیدار کند و به شهر برسد که «یک محیط بان دیگر شهید شد.» و روزنامه ها تیتر بزنند:«شهید شماره 123»
دوستان «تاج محمد باشقره» می گویند که او محیط بان بی نظیری بود و گوشه به گوشه جنگل گلستان را مثل کف دستش می شناخت. آنها دلشان آتش گرفته و برایش نوشته اند که «همیشه لبخند به لب داشتی تاج محمد. مهربان، صبور، سربه زیر و ساکت. اولین روزها که آمدی هنوز یادم هست. هر وقت تو را دیدم، پوتین به پا، سوار بر اسب، کوله پشتی به دوش در منطقه گشت میزدی... حالِ پلنگ آلمه، قوچ های سولگرد، آهوان میرزابایلو، خرس های خرس دره با تو، خوب بود.»
پیداست که همه بهت زده اند. همسرش، دختر و پسر کوچکش، دوستان محیط بانش، طبیعت گردان و همه آدم های دلسوز. تاج محمد آخرین شهید حفاظت از محیط زیست نیست، که هر روز یک درگیری در گوشه ای از طبیعت ایران یا محیط بان را می کشد، یا شکارچی را. همین چهار روز پیش در «قمیشلو» جدال دیگری اتفاق افتاد و یکی از محیط بانان مجروح در دفاع از جانش و بر اساس قانون به کارگیری سلاح به سمت متخلفان شلیک کرد و این بار یک شکارچی کشته شد.
هر بار که مرگ یک محیط بان رقم می خورد، می پرسیم چرا او جلیقه ضد گلوله به تن نداشت؟ مثلا همین مرداد که دو محیط بان در قلعه گنج و راور کرمان شهید شدند، هیچ کدام جلیقه نپوشیده بودند. مسئولان محیط زیست می گویند که محیط بانان که در مسیرهای صعب العبور در رفت و آمدند، راضی به پوشیدن این جلیقه های سنگین و گرم نیستند. شاید لازم باشد آنها مجبور به پوشیدن  این جلیقه ها شوند. هر بار که جدالی خونین در طبیعت اتفاق می افتد، از نبود قانون حرف می زنیم و از لایحه ای که قرار است از محیط بانان و جنگل بانان حمایت کند اما در مجلس شورای اسلامی خاک می خورد. همین دیروز، ساعتی بعد از انتشار خبر معاون رییس جمهوری و رییس سازمان حفاظت محیط زیست  از نمایندگان درخواست کرد تا هر چه سریعتر این لایحه که در کمیسیون قضایی تصویب شده، به صحن علنی مجلس برود.
اگر زودتر این لایحه تصویب شود، محیط بانان هم مثل نیروی انتظامی و نظامی حمایت خواهند شد، اگر نه این جدال ها ادامه خواهد داشت؛ باز هم شکارچیان غیر مجاز مسلح با محیط بان درگیر می شوند و همان قصه تلخ تکراری: محیط بانان اگر مستقیم شلیک کنند، باید در دادگاه ثابت کنند که قصد دفاع از خود داشته اند اما چه کسی می تواند ثابت کند که کیلومترها دورتر از شهر چه اتفاقی در دل کوه و جنگل افتاده؟ این است که محیط بانان به قصاص محکوم می شوند. وقتی قانون نیست، اسلحه به چه کار محیط بانان می آید، جز این که اسباب دردسرشان باشد؟ همین است که محیط بانان اسلحه را کنار می گذارند و یا زخمی می شوند، یا شهید، مثل تاج محمد باشقره.