یاد روزهای خیلی دور می‌افتم که آتاری کرایه می‌کردیم عزیز‌ترین سند خانواده دفترچه بسیج اقتصادی به همراه کرایه یک روزه ضامن بود در یک کیف از کوچه پس‌کوچه‌های کرمان که مثلا گیر نیفتیم و چند ساعتی سرمان با ماریوی قارچ‌خور گرم باشد. گذشت تا رسیدیم به زمانه ویدیو که در آن روزگار شده بود عنصر نامطلوب فرهنگی! همین بساط را داشتیم شدید‌تر؛ دستگاه‌های عظیم تی‌سون و 10ساعت مدام فیلم دیدن و... رسیدیم به امروز‌‌ همان آتاری (در انواع جدید آن ایکس‌باکس، پلی‌استیشن و...) و هم ویدیو در سرتاسر خیابان جمهوری تهران فروخته می‌شود ولی بی‌برنامگی ما در مواجهه با پدیده‌های ارتباطی سرجای خودش هست. از ماهواره تا اینترنت و شنیدن اخباری که هرروز تأیید و تکذیب می‌شود و تکلیف ما با خودمان معلوم نیست. هرچند نسل سوم و چهارم راه خودش را انتخاب کرده و می‌رود. گاهی هم توی موبایل برخی مدیران یواشکی نگاه می‌کنم، می‌بینم هم وایبر، هم اینستاگرام، توییتر و فیس‌بوک دارند هم اگر رفع فیلتر بشه مشکلی ندارند پس چرا اینطور می‌شود که نباید بشود... این انگلیسی‌های مکار سال‌ها پیش برای ما حرف درآوردند ایرانی‌ها می‌فهمند ولی کمی دیر؟!

منبع:  maziaran.blogfa.com