منشی روزنامه می‌گوید یک آقایی پشت خط باهات کار داره. می‌پرسم: کی هست؟ جواب می‌دهد: نمی‌دونم. خودش را لوس کرده. می‌گه سرطانه! تلفن را وصل می‌کند. صدای بمی پشت تلفن می‌گوید: سلام. سرطان هستم. شما آماده‌ای؟ جواب می‌دهم:  آقاجان شوخی قشنگی نیست. با سرطان که نباید شوخی کرد. جواب می‌دهد: من که شوخی ندارم. شما فکر می‌کنید من شوخی‌ام. می‌پرسم: یعنی شما جدی جدی خود سرطانی؟ سرطان خون؟ جواب می‌دهد: نچ. اون پسرعمومه. من سرطان غدد لنفاوی‌ام. می‌گویم: خب؟ امرتون؟ می‌گوید: عرضی نیست. یک تک پا باید تشریف بیاورید که بنده با فراغ دل در شما حلول کنم. می‌گویم: راستش من وقت ندارم. این روزها خیلی سرم شلوغ شده. می‌گوید: عیب نداره. خدمات ما 24ساعته شده با امکان ارسال و نصب در محل. همه مناطق کشور به‌ویژه کل تهران را هم تحت پوشش داریم. می‌گویم: حالا نمی‌شه فردا تشریف بیاورید؟ می‌گوید: نه که نمی‌شود. هنوز فکر می‌کنی شوخی است؟ ما پسرعموها و دختردایی‌ها از آنچه می‌بینید به شما نزدیک‌تریم. همین بغل گوشتان. ببین... دست می‌کشم به پشت گوشت. ادامه می‌دهد: وقتمان هم پر است. همه برنامه‌ها از قبل رزرو شده. خلاصه دردسرتان ندهم. بنده همین حالا که در خدمت شما هستم با سرطان غدد لنفاوی قرار دارم و دو سه سرطان دیگر هم با من قرار نشست گذاشته‌اند. بنده هم مثل شما فکر می‌کردم سرطان شوخی است. اما حالا با دیدن روی خرچنگی‌شان فهمیده‌ام اصلا هم شوخی نیست و سُر و مُر و گنده مشغول انجام وظیفه هستند. با تغییر سیاست‌ها در کشور و تغییر دولت ما فکر می‌کردیم جهانگرد و گردشگر به کشور سرازیر می‌شود اما نگو سرطان پیشدستی کرده. ویزا هم که نمی‌خواهد دیگر قوز بالا قوز.
نکات ایمنی:  
از سرطان تا حد امکان فاصله بگیرید. این یعنی از خیلی از چیزهای شیرین فاصله بگیرید. اما راه پیشگیری اولیه و کوتاه‌مدتش همان است که رئیس دولت قبل می‌گفت. از تهران بای بای کنید. از فست‌فود و کوزی‌گونی و... هم. باید یک حرکت جمعی تاریخی به سمت غارنشینی کهن داشته باشیم. دوستی اشاره می‌کند دولت هم با قطعی مدام اینترنت دارد ما را به شرایط غارنشینی عادت می‌دهد.
در صورت بروز سرطان آن را هم جدی بگیرید و هم شوخی. سرطان را شوخی فرض نکنید اما با آن شوخی کنید. بی‌خیالش نشوید اما به آن رو هم ندهید. سرطان شبیه برخی سیاستمداران عمل می‌کند. اگر وا بدهید و کوتاه بیایید، می‌بینید دور از جان سوارتان شده و می‌تازد. اگر زبانم لال سرطان سراغتان آمد بدانید با او هم می‌شود کنار آمد.
با سرطان مثل یک کشتی‌گیر حرفه‌ای رفتار کنید. سعی کنید او را خاک کنید. هر فنی بلدید روی او اجرا کنید. بدل بزنید. مقاومت کنید. سرطان هم مثل کشتی‌گیر حریف خسته می‌شود و شکست می‌خورد.
پزشکان محقق در مورد تأثیر هر چیزی در ابتلا به سرطان تحقیق کرده‌اند. دانستن بعضی از دلایل ابتلا شاید باعث نشاط شود. کولر ماشین، استفاده از کفش پاشنه‌بلند و... از آن جمله‌اند. اگر الان لبخند زدید بدانید با همین لبخند می‌شود سرطان را ضربه فنی کرد. خیلی‌ها موفق شده‌اند شما هم یکی از آنها.
دغدغه امروز شما چیست؟ شکست استقلال؟ برداشتن تحریم‌ها؟ گرانی؟ کاش دغدغه امروز من و شما همین جناب سرطان باشد. ما هر دشمنی را شکست داده‌ایم. سرطان را هم شکست خواهیم داد.