خزر همه‌اش مال خودمونه!  | شهاب نبوی|  این متن احتمالا باید از آن متن‌هایی باشد که فحش‌خور خوبی دارد؛ چون وقتی همین را با اعضای خانواده و بچه‌محل‌هایم در میان گذاشتم، یک‌سری فحش بهم دادند که خاطرات قدیمی‌ام، آن زمان که خیلی بی‌ادب بودم و زیاد فحش می‌دادم، برایم زنده شد. من هم البته به‌ خاطر امراض روحی و روانی که دارم، مثل «بهروز وثوقی» که در فیلم «کندو» هر چقدر کتک می‌خورد، بیشتر قلقلکش می‌آمد، دایم تکرارش می‌کنم. اول از همه به پدرم گفتم: «حاجی، این دریای خزر یا همون کاسپین رو چه جوری حساب کردید که نصفش شده مال ما؟!» پدرم گفت: «فحش برات لذت‌بخش‌تره یا کتک؟» گفتم: «هر کدوم رو خودت دوست داری.» بابا هر دو را دوست داشت و اول چند تا فحش کشدار غیرناموسی حواله‌ام داد و بعد هم گذاشت زیر گوشم و گفت: «کی گفته پنجاه درصدش مال ماست؟! اون دریا همه‌اش مال ماست. اون زمان که ما ایرانی‌ها اینجا بودیم، اون طرف دریا فقط چند تا خرس قطبی و پنگوئن زندگی می‌کردند. ما اول رسیدیم پس صددرصدش مال خودمونه.» به بچه محل‌هام گفتم: «بچه‌ها، آخه اگه سهم ما پنجاه درصد باشه که بقیه کشورها وقتی می‌خوان بیان لب ساحل‌شون باید از ما اجازه بگیرند.» بهم گفتند: «هِی فتحعلی‌شاه بدبخت، مهم نیست چقدر ساحل داری، مهم اینه که چقدر از این ساحل استفاده می‌کنی. کدوم یکی از این کشورها مردمش هر روز می‌رن لب ساحل و جوجه درست می‌کنند و قلیون می‌کشند و دلستر می‌خورند و همه‌شونم گیتار می‌زنند؟! تو‌ می‌دونی اگه این دریا نبود، آمار ازدواج چقدر پایین میومد؟ اصلا آشغال‌هامون رو کجا باید خالی می‌کردیم؟» الان هم می‌خواهند ولم کنند وسط دریا تا شنا کنم و به رفقا بپیوندم.