اگر هنگام بحران، ترک محل سکونت یا کار ضرورت پیدا کند، مسئولان از طریق رسانه‌های جمعی موضوع را به اطلاع عموم می‌رسانند. در چنین وضعی از سایر سیستم‌های هشدار (نظیر اعلام از طریق بلندگو یا تماس تلفنی) نیز استفاده می‌شود. گاهی اوقات نیز شرایطی به وجود می‌آید که عده‌ای از شهروندان احساس خطر می‌کنند. در چنین شرایطی شهروندان باید محل سکونت یا کار خود را ترک کنند. فرصت ترک محل یا کار به نوع بحران بستگی دارد. اگر بحران ناشی از شرایط جوی (نظیر وقوع طوفان دریایی) باشد، از آنجایی که می‌توان خط سیر آن را پایش کرد، حدود یک یا دو روز فرصت برای تخلیه وجود دارد، اما اغلب حوادث مجالی به مردم نمی‌دهد تا ضروری‌ترین امکانات را نیز فراهم آورند؛ به همین دلیل برنامه‌ریزی و آمادگی برای برخورد با چنین شرایطی لازم است.