شهروند | کسانی که خبرهای سیاسی را دنبال می‌کنند در جریان حاشیه‌های انتخاب محمدجواد آذری جهرمی به عنوان وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات هستند، حاشیه‌هایی که به صورت بالقوه توانایی غرق‌کردن او را داشتند؛ اما وزیر دهه شصتی به‌سرعت کارهایی کرد که نقل فضای مجازی شود و در سریع‌ترین زمان ممکن هم برای خودش هشتگ اختصاصی دست و پا کرد: «وزیر جوان» .
البته او فقط به انجام کارهای جریان‌ساز مثل انتشار فهرست کسانی که برای واردات موبایل ارز گرفته بودند و زدن حرف‌هایی که حرف خیلی از ما بوده، بسنده نکرد و اخیرا با لباس‌هایی که در رویداد‌های مختلف می‌پوشد و نمایشی که از سبک زندگی‌اش ارایه می‌کند، توجه زیادی به سمتش جلب کرده و واکنش‌های زیادی هم به همراه داشته است.
جریان‌سازی او با پوشیدن لباس‌هایی که خیلی از ما می‌پوشیم، تازه شروع نشده و به چند ماه قبل برمی‌گردد؛ وقتی که تصمیم گرفت به جای پوشیدن کت و شلوار در هوای گرم اواخر خرداد، با تی‌شرت، شلوار کتان و کلاه لبه‌دار به راهپیمایی روز قدس برود، آن هم در حالی که یکی از پسرانش را روی دوش گذاشته بود. بعد‌تر مشخص شد که طرز لباس‌پوشیدن آذری جهرمی در روز قدس اتفاقی نبوده و او اگر حالا «آقای وزیر» است اما هر چه نباشد یک دهه شصتی است که دیگر نمی‌خواهد با مناسبت و بی‌مناسبت کت و شلوار بپوشد و از خودش یک تصویر عصا قورت‌داده ارایه کند. او این را وقتی ثابت کرد که خودش تصویر خودش را با تی‌شرت و کلاه قرمز لبه‌دار منتشر کرد، در حالی که روی صندلی قطار خوابش برده و عینک و کلاهش هم کج شده است. کمی بعد هم تصویری از خودش و پسرانش را در حال برگشتن از کوهنوردی منتشر کرد تا نشان دهد که حتی استفاده‌اش از اینستاگرام برای روزمره‌نگاری مانند بقیه همسن‌وسالانش است.
اگر چه عکس‌هایی که از آذری جهرمی منتشر شد، همگی نشان‌دهنده بی‌اعتنایی او به عرف خشک رایج بین مسئولان بود اما انتشار عکسش در وزارتخانه و در جریان تقدیر از کیمیا علیزاده کار را به اوج رساند و تی‌شرت سفید و شلوار جین او چنان موجی در توییتر و اینستاگرام به راه انداخت که او را به صدر هشتگ‌های کاربران ایرانی رساند. کاربران حضور او را با شلوار جین در وزارتخانه نقطه عطفی در پوشش مسئولان اعلام می‌کردند؛ مثلا یکی از کاربران نوشت: «خداییش فقط یه وزیر جوان دهه شصتی میتونه ساختارشکنی کنه و با تی‌شرت و شلوار جین بره وزارتخونه، تازه تقدیر هم بکنه». یکی دیگر هم او را نماد ورود نسل جدید به حاکمیت اعلام کرد و نوشت: «تیپ آذری جهرمی فقط یه لباس نیست، لطفا از اینکه ما ذوق‌زده شدیم تعجب نکنید، این موضوع نمادی از تغییر مدیران در ایران است.» بعضی‌ها هم توقع را از وزیر جوان بالا بردند، مثل کاربری که نوشت: «من خیلی خوشحالم که یه مسئول رده بالا رو با تیپ متعارف جوان‌ها می‌بینم اما اگر آقای وزیر با همین تیپ وارد صداوسیما بشه، راهش نمیدن، کاش بره اینجور جاها و قبح‌های مسخره رو بشکنه».
آذری جهرمی: قاضی نمی‌تواند
برای همه شهروندان حکم صادر کند
وزیر جوان را نه فقط تیپ و ظاهرش که حرف‌های صریح و پایبندی‌اش به پاسخگویی به چهره‌ای محبوب بین هم‌نسل‌هایش تبدیل کرده است. کسی که ساعت‌ها وقت می‌گذارد و به سوالات کسانی که در توییتر با او گفت‌وگو می‌کنند، جواب می‌دهد، طبیعی است که هر چند وقت یک‌بار حرف‌های جان‌دار تحویل رسانه‌ها بدهد. او درباره فیلترینگ تلگرام به جماران گفت: «قوه قضاییه بنا بر شکایت وارد شده، حکمی را مبنی بر ممنوعیت دسترسی و فعالیت پیام‌رسان تلگرام در ایران صادر کرد؛ هر چند شبهاتی درباره این موضوع وجود داشت اما این حکم قضائی عملی شد. یک اصل حقوقی تأکید دارد که هیچ قاضی نمی‌تواند درباره همه شهروندان حکم کلی صادر کند؛ صدور حکم کلی و ایجاد محدودیت برای همه شهروندان از طریق قانون و مجلس می‌تواند انجام شود.»
او درباره ممنوعیت فعالیت شهروندان در حوزه کسب و کارهای مجازی هم گفت: «وزارت دادگستری و هم وزارت صنعت، معدن و تجارت که متولی این حوزه‌ها هستند، در این زمینه باید پیگیری‌های لازم را انجام دهند اما از نظر حقوقی و قانونی آن‌چه من پرسیدم و جواب گرفتم این است که برای منع فعالیت هر شهروندی در فضای مجازی نیازمند حکم قضائی برای تک تک
افراد هستیم.» آذری جهرمی انتظار از پیام‌رسان‌های داخلی را هم زیاد دانست و گفت: اجحافی که در حق پیام‌رسان‌های داخلی انجام شد، این بود که انتظارات، تکلیف و تصوری بیش از حد توانمندی آنها به وجود آمده است. اینکه فعالیت پیام‌رسان‌های طلاگرام و هاتگرام از سوی مرکز ملی فضای مجازی حمایت شده‌اند، هم یکی دیگر از حرف‌های جالب آقای وزیر بود، البته او تأکید کرد که وزارت ارتباطات از این دو پیام‌رسان حمایت نمی‌کند.
خبر دیگری که او داد به انحراف شرکت‌های توسعه‌دهنده اینترنت برمی‌گشت، او گفت: اکنون مشکل عمده اینترنت ما از سمت مخابرات نیست بلکه از بخش خصوصی (شرکت‌های اف.سی.پی) ناشی می‌شود؛ این شرکت‌ها باید با مخابرات قرارداد امضا کنند، خدمات بگیرند و سرویس بدهند اما اینها در بخش توسعه ثابت سرمایه‌گذاری نمی‌کنند و پول‌های خود را از بخش توسعه ثابت خارج کرده و در حوزه‌های دیگر مانند ساختمان‌سازی و کارهای دیگر هزینه می‌کنند.