شماره ۴۳۲ | ۱۳۹۳ پنج شنبه ۲۹ آبان
صفحه را ببند
اهدای زندگی
شیوا ‌سادات‌‌رضوی‌فر

سن:   25سال
تحصیلات: کارشناسی شیمی
محل سکونت: شهرک صنعتی البرز
3‌سال پیش از طریق کانون‌ سازمان جوانان جمعیت هلال‌احمر در دانشگاه با طرح اهدای عضو آشنا شدم و پس از آگاهی کامل تصمیم گرفتم به این طرح ملحق شوم.
در کشور ما تبلیغات فراوانی در زمینه اهدای عضو صورت‌ گرفته اما نکته اصلی که به آن توجه نشده آگاهی نداشتن مردم از نحوه اهدای عضو است. اهدای عضو پس از مرگ مغزی فرد ممکن است، مرگ مغزی یعنی مرگ غیربازگشت یعنی دیگر فرد نمی‌تواند زندگی کند.
فردی که مرگ مغزی شده و اعضای بدنش به فرد دیگری اهدا می‌شود دیگر هیچ امکانی برای ادامه حیات ندارد اما فرد گیرنده ممکن است سال‌ها با این اعضا زندگی کند.
من در جامعه بیمارانی را دیده‌ام که می‌توانند با گرفتن عضو از شخصی که مرگ مغزی شده سلامت و بهبودی را که سال‌ها از آن محروم بودند به‌دست آورند و از زندگی کردن لذت ببرند. همین مشاهده‌ها بزرگ‌ترین انگیزه  برای این بود که فرم اهدای عضو را پر کنم.
در پایان امیدوارم به سطحی از اندیشه برسیم که اهدای عضو در کشورمان به یک فرهنگ همگانی تبدیل شود و با اهدای اعضای بدن بیماران مرگ مغزی، یک سرمایه‌ ملی از کرامت انسانی و نوعدوستی بشری در کشور ذخیره شود.

 


تعداد بازدید :  63