شیوا سعیدی، شهروند| صنعت نساجی و پوشاک ترکیه از زمان شکلگیری (قرن شانزدهم میلادی) تاکنون تحولات زیادی را تجربه کرده است؛ بهطوری که هماکنون نساجی و پوشاک ترکها نهتنها یکی از صنایع مهم برای آنها به شمار میرود، بلکه این کشور را به یکی از صادرکنندگان برتر جهانی در این بخش تبدیل کرده است.
در حالی صنعت مدوپوشاک ترکیه به رشد چشمگیری دست یافت که از برخی جهات، شباهتهایی با ایران دارد. هردو کشور به مواداولیه فراوان و نیروی کار تحصیلکرده و آماده دسترسی دارند.
اما میان آنها یک تمایز آشکار وجود دارد که میتواند بهعنوان یک الگوی کاربردی برای ایرانیها بهکار گرفته شود. در این زمینه ترکیه با استفاده از سیاستهای تشویقی برای فعالان این صنعت توانسته خود را در عرصه جهانی وارد کند.
ترکیه دومین تهیهکننده
محصولات نساجی اروپا
در2010میلادی صادرات نساجی ترکیه 7.7میلیارددلار ارزش داشت و ارزش صادرات پوشاک آن نیز به 13.3میلیارد دلار میرسید که به این ترتیب در مجموع ارزش کل این صنعت در ترکیه 21میلیارد دلار را نشان میدهد. در 2009میلادی نیز این کشور هفتمین صادرکننده محصولات نساجی و چهارمین صادرکننده بزرگ پوشاک در جهان بود که 3.7درصد از صادرات جهانی این صنعت را در اختیار داشت. براساس آمار و گزارشات «بنیاد نساجان ترکیه»، این کشور دومین تولیدکننده بزرگ جهانی جوراب، سومین صادرکننده بزرگ لباس زیر، چهارمین صادرکننده بزرگ فرش و بزرگترین تولیدکننده پارچه جین است.
در حال حاضر ترکیه دومین تهیهکننده بزرگ اتحادیه اروپاست (رتبه اول به چین تعلق دارد). به گفته «فاطمه گوپتک» استاد دانشگاه نامیک کمال، ترکیه 46.5درصد محصولات نساجی و 80.2درصد پوشاک تولیدی خود را به کشورهای اتحادیه اروپا صادر میکند. در2010میلادی صادرات محصولات نساجی ترکیه به روسیه، جمهوری آذربایجان و ازبکستان در مقایسه با صادرات به کشورهای دیگر بسیار بیشتر بود.
گوپتک اشاره میکند که صادرات پوشاک ترکیه وارد بازارهای جدیدی مانند عربستانسعودی و عراق شده است. بنابراین چندان عجیب نیست که صنعت نساجی و پوشاک بزرگترین بخش اقتصادی ترکیه محسوب میشود که بهطور متوسط 2.5میلیون نفر به صورت مستقیم و 6.5میلیون نفر بهطور غیرمستقیم در آن شاغل هستند.
همخوانی با استانداردهای بینالملل
یکی از مزایای مهم محصولات نساجی ترکیه آن است که محصولاتش با استانداردهای اکولوژیکی بینالمللی همخوانی دارد. قوانین این کشور استفاده از رنگهای «کارسینوژنیک آزو» را که سرطانزاست در پوشاک و پارچه ممنوع کرده است اما تولیدکنندگان شرق دور و آسیایی هنوز هم آزادانه از این مواد استفاده میکنند. یکی دیگر از نقاط قوت این صنعت نیروی کار بسیار ماهر همراه با قدرت انطباق و کارآفرینی آنهاست.
اما همین مورد از نقاط ضعف صنعت نیز است چراکه طی سالهای اخیر مزیت استفاده از نیروی کار ارزان را از دست داده است. بهطوری که متوسط دستمزد برحسب ساعات کاری هفتگی در فاصله 1980 تا 1996 میلادی دوبرابر شده است. دستمزدهای این کشور4 تا 5 برابر بیش از چین، هند، تایلند و اندونزی است. همچنین مصرف انرژی گرانقیمت و سرمایهگذاری آن در مقایسه با اروپا و آمریکا بیشتر است.
پرداخت وامهای کوچک
تا همین اواخر کارخانههای کوچک کمهزینه که توسط خانوادهها اداره میشد یکی از ویژگیهای بارز صنعت پوشاک ترکیه به شمار میرفت. بسیاری از آنها عملیات ساده برش و چاپ را بدون هیچطرح اصلی انجام میدادند. برخی از این کسبوکارها توسط زنان اداره میشد و دولت با پرداخت وام به آنها فرصت رشد برای واحدهای کوچک صنعتی را فراهم کرد.
در حال حاضر این کشور حدود 180هزار تولیدکننده پوشاک و 2هزار کارخانه نساجی در مقیاس بزرگ دارد که این واحدها ماشینی هستند و در هرکدام بیش از 150نفر فعالیت میکند که فروش سالانهشان 15میلیون
دلار است.
سرمایهگذاری تجهیزاتی
براساس آمار فدراسیون تولیدکنندگان نساجی بینالمللی در سوییس(ITMF) طی بازه زمانی 1990 تا 2009 ترکیه دومین سرمایهگذار بزرگ در ماشینهای بافتنی بود. آمار محمولههای ماشینی نساجی بینالمللی 2009 و 2010 موسسه ITMF نشان میدهد ترکیه مبالغ کلانی در ماشینآلات نساجی، بهخصوص نخریسی سرمایهگذاری کرده است.
استفاده از بحران اقتصادی
و اوجگیری صادرات
ترکیه تصمیم دارد میزان صادرات خود را به 500میلیارد دلار برساند و جزو 10اقتصاد برتر دنیا تا 2023شود که این تاریخ (2030) سالگرد صدسالگی جمهوری این کشور است. بهطور حتم صنعت نساجی و پوشاک نقش مهمی برای دستیابی ترکیه به این هدف دارد. این صنعت بیش از 100میلیارد دلار در فناوریهای هدفمند و پیشرفته سرمایهگذاری کرده است که 25درصد عایدی صادرات و 11درصد درآمد خالص ملی به همراه داشته است.
همچنین دولت فرصتهای استخدامی مستقیم برای بیش از 2میلیون نفر فراهم میکند. آمار اخیر موسسات و بنیاد نساجی TÜTSI˙S نشان میدهد صنعت نساجی و پوشاک این کشور پس از بحران اقتصاد مالی در حال رشد است. طی بازه ژانویه تا آگوست 2011 صادرات نساجی 29.59درصد و صادرات پوشاک 19.13درصد افزایش یافت. این بنیاد اشاره میکند افزایش قیمت و مشکلات نیروی کار در برخی کشورهای تولیدکننده بزرگ مانند چین نقشی مهم در افزایش سفارشات به ترکیه داشته است. در آگوست 2011 صادرات نساجی این کشور به اروپا بالاتر از حدمعمول بود بهطوری که میزان صادرات به آلمان 35درصد، ایتالیا 33درصد و انگلیس 27درصد رشد کرد. صادرات به برزیل 103درصد، هند 62درصد، چین 27درصد و روسیه 33درصد بیشتر شد. به این ترتیب صنعت نساجی و پوشاک ترکیه تا 2023 به 80میلیارد دلار صادرات دست مییابد که 60میلیارد دلار آن به پوشاک و 20میلیون باقیمانده به نساجی تعلق میگیرد.
واردات دوباره پوشاک ترک
با برچسب برند لوکس
در سال 2011 دولت ترکیه تعرفهای بر واردات پوشاک و محصولات نساجی وضع کرد. هدف از این اقدام حمایت از محصولات داخلی بود که شامل افزایش 20درصدی مالیات بر چند محصول نساجی و افزایش 30درصدی قیمت پوشاک بود. در ژانویه 2012، این مالیاتها شامل کامواهای وارداتی نیز شد. همراه آن دولت تعرفههایی را برای بهبود وضع مناطق کمتر توسعه یافته وضع کرد. این انگیزشهای اضافی به معنای آن بود که تولید کنندگان پوشاک و محصولات داخلی که قبلا به خارج از کشور سفر میکردند، اکنون میتوانستند تجهیزات خود را در ترکیه برپا کنند.همزمان با رشد فرهنگی و اقتصادی مردم ترکیه، مصرفکنندگان ترک هر روز بیش از گذشته به برند لباس توجه میکنند و محصولات صادراتی شرکتهای محلی اغلب اوقات دوباره به ترکیه وارد شده و با نام برندهای خارجی فروخته میشود. در حال حاضر شرکتهای محلی بازار ترکیه را در تصرف خود دارند اما رقابت میان برندهای خارجی برای دستیابی به بازار ترکیه بسیار زیاد است.
تولد مد اسلامی
آنچه ویژگی استانبول محسوب میشود طیف وسیع استایلهای مختلف و گستره بازار است، بنابراین بیلبوردی عظیم با مدلی که حجاب دارد در خیابانهای ترکیه زیاد دیده میشود. جامعه ترکیه اکنون بسیار متنوع شده تا به این ترتیب به نیازهای مختلف افراد پاسخگو باشد. نخست باید توجه داشت که مدهای لوکس در ترکیه بسیار رواج دارند. مزونهای بینالمللی لوکس و برندهای گرانقیمت در این کشور جای خود را باز کردهاند و حتی برخی با شرکتهای ترکیهای شریک شدهاند.رشد اقتصادی دهه گذشته مسیر را برای ورود برندهای خاصی به این کشور باز کرده است.
در این کشور تقاضا برای لباسهای لوکس بسیار بالاست. نمایندگی شرکتهای لوکس فرانسوی که در ترکیه فعالیت میکنند شاهد افزایش 30درصدی عایدی خود طی 5سال اخیر بودهاند و این خود گویای افزایش تقاضاست.در این میان نوعی بورژوای اسلامی نیز در ترکیه ظهور کرده است که طبقهای به نسبت مرفه و مذهبی محسوب میشوند. آنها به کالاهای برند علاقه دارند اما طرحهای متفاوتی را میپسندند.
بازار ترکیه اکنون باید برحسب سلیقه جمعیت مسلمان و مرفهی رفتار کند که البته جیبهای پرپولی دارند! اکنون بسیاری از شرکتهای داخلی برای دستیابی به سهمی از بازار مسلمان در حال رقابت هستند. یکی از مشهورترین برندهای این بازار «آرمینه» است که پوشاک و زیورآلات آن در بیش از 400 فروشگاه سراسر جهان فروخته میشود و سود خالص آن در 2012میلادی 56میلیون دلار بود.
البته باید توجه داشت که مد اسلامی فقط مختص ترکیه نیست و به یک روند جهانی تبدیل شده است. اکنون در بسیاری از کشورها حتی در فرانسه سکولار نیز ایدههای کسبوکاری برای جذب مسلمانان بهوجود آمدهاند. طبق آمار دانشکده فرانسوی مد «اسمود» در دوبی ارزش صنعت مد اسلامی فقط در امارات متحده عربی 96میلیارد دلار است.
نگاه آماری به صنعت پوشاک ترکیه:
اشتغال9میلیون نفر در صنعت پوشاک ترکیه
ترکیه بزرگترین صادرکننده جوراب و پارچه جین دنیاست
چهارمین صادرکننده بزرگ دنیا
80میلیارد دلار صادرات نساجی و پوشاک ترکیه تا 2023
دستمزدهای این کشور4تا5برابر بیش از چین، هند، تایلند و اندونزی است
سرمایهگذاری 11درصد تولید ناخالص ملی ترکیه در فناوری و ماشینآلات نوین