شهروند| تنها بانویی که در یک دهه اخیر توانسته در رشته اتومبیلرانی خودش را مطرح کند و همسطح با آقایان در مسابقات داخلی و بین‌المللی شرکت کند، لاله صدیق بوده که اخیرا نیز به‌عنوان تنها راننده زن رالی خاورمیانه خودش را معرفی کرد. او که به دلیل پخش فیلمی از زندگینامه‌اش به نام «لاله» شهرت بیشتری پیدا کرد، معتقد است، بانوانی که به رانندگی علاقه دارند نباید در خیابان‌های شهر مهارت خود را به نمایش بگذارند و برای حرفه‌ای‌شدن بايد مدارج پیشرفت را طی کنند. در ادامه گفت‌وگوی «شهروند» را با لاله صدیق می‌خوانید.
 از رالی خاورمیانه شروع کنیم. اخیرا به‌عنوان تنها زن ایرانی در این مسابقه که در شیراز برگزار شد، شرکت کردید.
بعد از این‌که سال‌ها منتظر چنین فرصتی بودیم، امسال به تلاش فدراسیون رالی خاورمیانه برای نخستین‌بار در ایران برگزار شد. من بیش از یک دهه است در اتومبیلرانی هستم اما این اولین‌بار بود که دیدم سطح اتومبیلرانی ایران به مسابقات جهانی نزدیک شده است. من تنها زن حاضر در این رقابت‌ها بودم که قرار بود یک نقشه‌خوان خارجی کنارم باشد اما به دلایلی این مسأله منتفی شد و نقشه‌خوانی که سابقه زیادی نداشت، در کنار من قرار گرفت. مسیر این رالی به صورت جدی مهارت رانندگان را محک می‌زد و من نیز با نتیجه‌ای که به دست آوردم، نشان دادم که از آقایان چیزی کم ندارم. اختلافم با قهرمان این رقابت‌ها بسیار ناچیز بود.
 اتفاق تلخی نیز در این رقابت رخ داد که باعث مرگ یکی از رانندگان شد.
روز نخست مسابقه با خوبی و خوشی به پایان رسید اما در روز دوم حادثه تلخی به‌وجود آمد که مسابقه را تحت‌تأثیر قرار داد و حتی یک‌سری از رانندگان تیم‌های سایپا و ایران‌خودرو از ادامه مسابقه انصراف دادند. به‌هرحال این اتفاق تلخ نباید در آینده رخ دهد و باید از آن در سال‌های آتی که باز هم این رالی در ایران برگزار می‌شود، استفاده کنیم.
 چرا در سال‌های اخیر نام هیچ راننده‌ای در بخش بانوان به جز شخص شما مطرح نشده است. دلیلش چیست؟
حرکات جدیدی در بخش بانوان انجام شده و با تشکیل کمیته آموزش که مسئولش خودم هستم، به دنبال کشف استعدادها و پرورش آنها هستیم. این رشته هیچ محدودیتی برای بانوان ندارد، مگر این‌که افراد به مرحله حرفه‌ای برسند و در بخش هزینه‌ها دچار مشکل شوند. بانوان استقلال مالی کمتری نسبت به آقایان دارند و باید برای حضور در بخش حرفه‌ای اسپانسر جذب کنند. برای من این اتفاق افتاده که حتی اگر اسپانسری برایم وجود نداشت، در رالی خاورمیانه نیز شرکت نمی‌کردم.
 شاید در سطح شهر رانندگان خانم زیادی را می‌بینیم که مهارت بالایی دارند اما این افراد هیچ‌گاه به بخش حرفه‌ای ورود نکرده‌اند.
باید تبلیغات بیشتری در این رابطه انجام شود تا بانوان مهارت‌های رانندگی خود را در خیابان‌های شهر به نمایش نگذارند زیرا نهایتش خسارت مالی و جانی خواهد بود. هر کاری مکانی دارد و باید دراین‌باره اطلاع‌رسانی شود. البته خودم از همین خیابان‌ها شروع کردم اما الان شرایط فرق کرده است.
 شما از کجا متوجه این استعداد درونی خود شدید؟
من 13سالم بود که در تعطیلات تابستانی پدرم به من آموزش رانندگی می‌داد. گذشت تا این‌که بدون مشکل گواهینامه‌ام را گرفتم و وقتی وارد دانشگاه شدم، به دلیل این‌که از تهران دور بود، با اتومبیل پدر و مادرم این مسیر را طی می‌کردم. آن زمان با این‌که اتومبیل‌های پیشرفته زیادی وجود نداشت اما من می‌توانستم در جاده سرعت بروم و با تشویق هم‌دانشگاهی‌هایم به سمت حرفه‌ای شدن کشیده شدم.
 مدت‌ها قبل درمورد شما شایعه دوپینگ مطرح شده بود. شاید خیلی‌ها ندانند که دوپینگ در اتومبیلرانی هم وجود دارد؟
بله، دوپینگ در اتومبیلرانی وجود دارد اما این مسأله به سال‌ها قبل بازمی‌گردد که شایعه‌ای بیش نبود و خیلی‌زود هم تکذیب شد. کلاس‌های مختلف برای سطح قدرت اتومبیل‌ها تعریف شده است و فقط در کلاس آزاد این مسأله مهم نیست. برخی با دستکاری موتور خودرو به نوعی دوپینگ می‌کنند و قدرت موتورشان را بالا می‌برند. شاید در آن دوره چون من یک زن بودم، این حساسیت‌ها درمورد من به وجود آمد.
 اخبار ورزش بانوان در رشته‌های دیگر را نیز دنبال می‌کنید؟
همیشه اخبار موفقیت‌های ورزش بانوان را دنبال می‌کنم و لذت می‌برم. ورزش بانوان روند رو به رشدی داشته و پیشرفت بانوان چشمگیر بوده است. بانوان نشان داده‌اند که با وجود محدودیت‌ها می‌توانند در رقابت با حریفان بین‌المللی نیز موفق باشند. مسئولان باید حداقل امکانات را در اختیار بانوان قرار دهند تا این‌که آنها نیز در کنار آقایان بدرخشند. حتی این محدودیت‌هایی که برای تماشای برخی از مسابقات برای بانوان وجود دارد، اگر منطقی به آن نگاه شود، خیلی‌زود حل خواهد شد. بانوان ایرانی همیشه حد خودشان را می‌دانند و سختگیری‌های زیاد فقط باعث افت ورزش کشورمان خواهد شد.