آرمین منتظری دبیر گروه سیاسی
برگزاری نمایشگاه مطبوعات خوب است به شرط آن‌که بدانیم هدف از برگزاری‌اش چیست. مطبوعات، اعم از نشریات چاپی و آنلاین، یک کالای فرهنگی هستند. کالایی فرهنگی که مخاطبشان مردم هستند. اگر قرار بر این است که با برگزاری نمایشگاه مطبوعات ارتباطی بیشتر میان رسانه‌ها و اصحاب رسانه با مردم برقرار شود، جایش نمایشگاه مطبوعات نیست. این ارتباط باید در جایی دیگر برقرار شود نه نمایشگاه مطبوعات. این ارتباط باید روی گیشه و کیوسک‌های روزنامه‌فروشی برقرار شود. مطبوعات باید به جایگاهی برسند که جزئی جدا نشدنی از زندگی روزمره مردم بشوند و تا زمانی که این اتفاق رخ نداده، نمایشگاه مطبوعات لزوما نمی‌تواند در این خصوص کمکی کند. در چنین شرایطی در بهترین و خوشبینانه‌ترین حالت، نمایشگاه مطبوعات به مکانی برای گردهمایی اهالی مطبوعاتی و خوش‌وبش کردن با هم تبدیل می‌شود. هزینه‌ای خرج می‌شود که لزوما بهره‌ای که باید به دست نمی‌دهد. اکثر غرفه‌هایی که در نمایشگاه مطبوعات دایر می‌شوند دو کارکرد دارند؛ نخست این‌که نسخه‌هایی از نشریه متبوع را بر پیشخوان می‌گذارند و دوم این‌که از شخصیت‌های فعال در عرصه‌های سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی دعوت می‌کنند تا در غرفه‌ها اندکی توقف کنند و گپی بزنند.
نتیجه این گپ‌وگفت هم به‌عنوان خبر روی خروجی خبرگزاری‌ها منتشر شده یا در صفحات روزنامه‌ها چاپ می‌شود. شاید هم در نگاهی خوشبینانه هر نشریه‌ای بتواند با توجه به میزان حضور مردم در غرفه‌ها برداشتی هرچند اندک و غیردقیق از میزان استقبال افکارعمومی به‌دست آورد.
در آن سو اما گهگاه می‌توان گفت که نمایشگاه مطبوعات تنها به فرش قرمزی برای شخصیت‌ها تبدیل می‌شود. گهگاه می‌بینیم که خبرنگاری به‌دنبال یک شخصیت سیاسی رفته و با خواهش و تمنا او را به سمت غرفه نشریه خود هدایت می‌کند. حتی در این خصوص میان خبرنگاران رقابتی نیز شکل می‌گیرد. رقابتی که به اعتقاد نگارنده دون شأن خبرنگار و نوع ارتباطش با شخصیت‌های سیاسی کشور است.
نمایشگاه مطبوعات را باید در جایی دیگر دایر کرد. نمایشگاه مطبوعات را باید در قوانین موضوعه برای مطبوعات و در اذهان سیاست‌گذاران و سیاستمداران دایر کرد. دولتمردان و سیاست‌گذاران کشور را باید به‌گونه‌ای با مطبوعات آشتی داد تا به هر بهانه‌ای و هر دلیلی و با بروز هر بحران و پدیده سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی انگشت اتهام و حتی در برخی مواقع تهدید را در همان نخستین گام به سوی مطبوعات نشانه نروند. سیاست‌گذاران و دولتمردان کشور باید بدانند که فواید آشتی با مطبوعات بسیار بیشتر از نگاه همراه سوء‌ظن به مطبوعات است تا زمانی که دولتمردان و سیاست‌گذاران کشور در نهاد‌های گوناگون نقش اساسی و تعیین‌کننده مطبوعات را
به رسمیت نشناسند و به این مهم توجه نکنند که یکی از راه‌های جلب اعتماد افکارعمومی و به تبع آن پیشبرد سیاست‌های کلان کشور، برقراری ارتباط درست و همراه با احترام به مطبوعات است چه انتظاری می‌توان داشت که چنین ارتباطی از سوی مردم ایجاد شود و نمایشگاه مان پررونق باشد.
باید به‌دنبال پاسخ این سوال بود که اگر زمانی در این کشور شاهد نمایشگاه مطبوعاتی پراقبال و پربازدید بوده‌ایم، دلیلش چه بوده است؟ مطبوعات نه به نمایشگاه سالانه که به فضای باز اطلاع‌رسانی و کسب اطلاعات نیاز دارند که اگر چنین شود همان کیوسک‌های محقر و کوچک روزنامه‌فروشی نیز به نمایشگاه مطبوعات روزانه تبدیل خواهند شد و بدیهی است که پویایی نمایشگاه مطبوعات در گرو پویایی کیوسک‌های روزنامه‌فروشی است.