رمان «آخرین انسان» نوشته مارگارت آتوود نویسنده مشهور کانادایی با ترجمه سهیل سمی منتشر شد. نام اصلی این رمان «اوریکس و کریک» است و در آینده‌ای روایت می‌شود که هیچ انسانی روی کره زمین باقی نمانده است. داستان عجیب این رمان به نحوی نفس‌گیر و پرکشش برای خواننده روایت می‌شود که هر رمان‌خوان حرفه‌ای را درگیر خودش می‌کند. این اثر در فهرست نهایی جوایز متعددی در سال 2003 قرار داشته است. «آخرین انسان» از بسیاری جهات شاخص‌ترین اثر او هم محسوب می‌شود. این کتاب را می‌توان در زمره کتاب‌های علمی-تخیلی رده‌بندی کرد، هرچند خود آتوود ترجیح می‌دهد آن را ادبیات نظری و «داستان عاشقانه ماجراجویانه» بنامد، چون به چیزهایی که هنوز اختراع نشده نمی‌پردازد و واقع‌گرایی آن از فرم رمان فراتر می‌رود با این وجود ژانر علمی-تخیلی مدت‌هاست آن‌قدر گسترده شده که کتاب‌هایی مانند آخرین انسان هم در آن می‌گنجند. آدم‌های این رمان در عین عجیب و شگفت‌انگیز بودن، در دنیای امروز مصداق فراوانی دارند. جهان شگفت‌آوری که در این رمان شرح آن می‌رود، به سادگی قابل تعمیم به عصر امروز است. آخرین انسان در این رمان در واقع نماد تک‌تک انسان‌هایی است که از دیگر انسان‌ها فاصله گرفته‌اند و به حاشیه رانده شده‌اند. در این رمان خواننده به جای فضاهای معمولی مانند چمنزار و دریا و ساحل، با فضاهایی تخیلی مانند اندام‌زار، آزمایشگاه‌های ساخت اعضای بدن انسان و مکان‌هایی از این قبیل روبه‌رو می‌شود و به جای غذاهای معمول با بسته‌های ضدعفونی‌شده خوراکی. همه چیز در این رمان از نوع دیگری است. نوع دیگری که تنها در آینده‌ای که آتوود در این رمان نشان داده قابل تصور است. فضاها، کاراکترها و دیگر المان‌‌های داستانی رمان به رغم عجیب بودن به نحو شگفت‌آوری باورپذیرند. به گزارش ایبنا، آتوود در این رمان سوالی مطرح می‌کند که هیچ پاسخی برای آن ارایه نمی‌دهد. رمان آخر او به دلیل برخورداری از لایه‌های متعدد، جذابیت‌های گسترده‌ای را پیش روی خواننده می‌گذارد. جذابیت‌هایی که آکنده از درد، افسوس و نگرانی از جهانی است که خود در به وجود آمدنش نقش داشته است. رمان «آخرین انسان» نوشته مارگارت آتوود با ترجمه سهیل سمی در شمارگان 1000 نسخه به قیمت 35 هزار تومان به تازگی از سوی انتشارات ققنوس منتشر شده است. چاپ اول این کتاب با عنوان «اوریکس و کریک» در سال 1383 از همین ناشر منتشر شده بود. همچنین نام آخرین انسان از عنوان ترجمه فرانسوی به عاریه گرفته شده است.