|   حسین درخشان  | | مدیر مرکز کنترل هماهنگی عملیات سازمان امدادونجات|
یکی از اصلی‌ترین مشکلات ما به اشتراک گذاشته‌نشدن اطلاعات بین دستگاه‌های اجرایی است و باید اطلاعات جامعی از سازمان‌های دیگر، فعالیت‌هایی که انجام می‌دهند و حوزه‌های خدماتی که دارند، در دسترس باشد. با تحلیل این اطلاعات می‌توان خدمات بهتری به افراد حادثه‌دیده ارایه کرد.اگر امکان اشتراک‌گذاری این اطلاعات بین دستگاه‌ها وجود داشته باشد و اگر منبعی باشد که تمام اطلاعات مراکز امدادی و دستگاه‌ها در آن‌جا بارگذاری شود،‌ این امکان برای هریک از سازمان‌ها وجود دارد که بتوانند براساس نیاز خود از این اطلاعات در راستای خدمت‌رسانی بهتر استفاده کنند.معمولا افرادی که در جاده‌ها دچار حادثه می‌شوند، از کسانی هستند که با منطقه آشنا نیستند و درصورتی که اتفاقی برای آنها رخ دهد، در آن زمان اطلاع دقیق از موقعیت مکانی خود را ندارند تا بتوانند ارایه کنند. در این شرایط سازمان‌های امدادی نیاز دارند که بتوانند از طریق موبایل حدود موقعیت مکانی افراد را شناسایی کنند تا بتوانند سریع‌تر در محل حاضر شوند که برای ایجاد چنین شرایطی نیاز است که هماهنگی بیشتری میان سازمان‌های امدادی، وزارت ارتباطات و سازمان تنظیم مقررات رادیویی ایجاد شود.مباحث امنیتی ازجمله مواردی است که مانع اجرایی‌شدن این کار و دسترسی نیروهای امدادی به موقعیت مکانی افراد می‌شود درحالی ‌که داشتن چنین اطلاعاتی اهمیت زیادی دارد و کمک زیادی به دسترسی سریع‌تر به حادثه‌دیدگان می‌کند.ما از 5‌سال قبل نرم‌افزار جامع اطلاعاتی مکانی را راه‌اندازی کرده‌ایم و اطلاعات مجموعه بر بستر GIS بارگذاری شده و به جرأت می‌توان گفت که کار کم‌نظیری است. در این شرایط می‌توان گفت که ما تا حدود زیادی زیرساخت لازم برای این‌که بتوانیم اطلاعات سازمان‌های دیگر را هم در این نرم‌افزار بارگذاری کنیم، داریم.اطلاعات تمام پایگاه‌های امدادونجات سطح کشور، مراکز و انبارهای امدادی در این نرم‌افزار موجود است و در زمان بحران می‌توانیم از آن استفاده کنیم. به‌عنوان مثال ما به سرعت می‌توانیم تشخیص دهیم که وقتی حادثه‌ای رخ می‌دهد، کدام پایگاه نزدیک‌تر است و می‌تواند برای ارزیابی اعزام شود و نزدیک‌ترین مرکزدرمانی به محل حادثه کجا قرار دارد.این اطلاعات می‌تواند در اختیار سایر سازمان‌ها مانند اورژانس و راهداری قرار بگیرد تا در زمان بحران سرعت عمل تیم‌ها بیشتر شود. در این شرایط اگر ارزیابی اولیه را راهداری انجام داده باشد، دیگر نیازی نیست که ما هم این کار را انجام دهیم و می‌توانیم از اطلاعات آنها استفاده کنیم. بنابراین اشتراک‌گذاشتن این اطلاعات باعث می‌شود تا بتوانیم خدمات بهتری ارایه کنیم.در زلزله کرمانشاه ارتباط بسیار خوبی با مرکز کنترل و هدایت عملیات اورژانس و راهداری داشتیم. به‌عنوان مثال ما اگر می‌دیدیم که بخش‌های دیگر روستاهایی را ارزیابی کرده‌اند، ما دیگر به آن روستا نمی‌رفتیم و از اطلاعات آنها استفاده می‌کردیم یا اگر مسیری بسته بود، راهداری با اعلام این موضوع مسیری جایگزین را به ما معرفی می‌کرد. این تجربه‌ای بود که باعث شد سرعت پاسخگویی بالا برود. البته در زلزله همین تقسیم کاری که صورت گرفت، باعث شد وقتی مردم در قسمتی نیروهای هلال‌احمر را نمی‌دیدند، احساس کنند که آنها منطقه را مورد توجه قرار نداده‌اند، درحالی‌ که استفاده از اطلاعات بخش‌های دیگر باعث شد که در زمان، صرفه‌جویی کنیم و به جای حضور در منطقه‌ای که از سوی بخش‌های دیگر ارزیابی شده، به بخش‌های دیگر رسیدگی کنیم.ما باید به این سمت برویم که اطلاعات به صورت نرم‌افزاری ثبت شود تا هر دستگاهی بتواند از این اطلاعات استفاده کند. وقتی اطلاعات به صورت سیستمی ثبت شود، دقت آنها بالاتر می‌رود. به ‌هرحال وقتی اشتراک‌گذاری این اطلاعات به صورت گفتاری باشد، احتمال خطا بالا می‌رود اما اگر اطلاعات به صورت سیستمی ثبت شده باشند،‌ می‌توان آنها را تجزیه و تحلیل کرد و در زمان بحران بهتر خدمت‌رسانی کرد.برای این کار نیاز است دستگاه‌های مختلف همکاری لازم را داشته باشند. مرکز آمار یکی از بخش‌هایی است که می‌تواند در این زمینه کمک کند. ما به اطلاعات آنها نیاز داریم ولی هنوز اطلاعات‌ سال 95 در اختیار ما قرار نگرفته است. بعضی از سازمان‌ها هم هستند که قصد دارند این اطلاعات را بفروشند و این کار هزینه زیادی دارد. در زلزله کرمانشاه هم در پی رایزنی‌هایی که صورت گرفته، توانستیم اطلاعات را در اختیار داشته باشیم.درحال پیگیری هستیم که از طریق اداره پست و سازمان ثبت احوال بتوانیم کدملی‌های افراد را هم داشته باشیم. یکی از مشکلاتی که ما در زلزله کرمانشاه داشتیم، این بود که بیش از 60‌هزار شناسنامه امدادی صادر کردیم و هنگامی هم که دفترچه‌های امدادی را صادر کردیم، تعداد آنها به 50‌هزار دفترچه رسید. در واقع بعضی افراد از جاهای دیگر آمدند و دفترچه گرفتند و بعضی افراد نیز هم در روستاهای سرپل ذهاب و هم در خود این منطقه دفترچه دریافت کردند. در شرایط بحرانی این اتفاق‌ها می‌افتد ولی اگر ما بتوانیم لینک مستقیمی با اداره ثبت یا پست داشته باشیم، می‌توانیم این شرایط را کنترل و منابع را درست توزیع کنیم.بزرگترین مانع این است که سازمان‌ها همکاری مشترکی با هم ندارند. از طرف دیگر، اطلاعات بعضی از سازمان‌ها هنوز دیجیتالی نشده که این کار هم زمانبر است. بعضی سازمان‌ها هم از این اطلاعات به‌عنوان منبع قدرت استفاده می‌کنند و به این دلیل به اشتراک نمی‌گذارند.