6 سال پیش، برابر با بیست و چهارم ژانویه 2012 میلادی، تئو آنگلوپولوس، کارگردان شهیر سینمای یونان در 76 سالگی درگذشت. آنگلوپولوس اولین فیلمش را در سال 1967 مقابل دوربین برد و به سرعت به سبک و بیان شخصی دست یافت که کُندی، اپیزودیک بودن، ساختار ابهام آمیز روایت و نماهای طولانی از شاخصه‌های آن بود. اغلب آثار او دارای نماهای طولانی‌اند که با وسواس زیاد و پیچیدگی‌های خاصی طراحی شده‌اند. «گام معلق لک‌لک» (۱۹۹۱)، «نگاه خیره اولیس» (۱۹۹۵) و «ابدیت و یک روز» (۱۹۹۸) از کارهای موفق آنگلوپولوس به شمار می‌روند. او در سال ۱۳۸۳ در بیست و سومین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم «دشت گریان» جایزه ویژه هیأت داوران بخش سینمای معناگرا را دریافت کرد. آنگلوپولوس زمانی در مورد سینمای ایران گفته بود: «سینمای ایران در حقیقت مانند یک شعر است، بسیار روان و شیرین و بر دل انسان می‌نشیند. سادگی و صفای حاکم برآن، انسان را جذب می‌کند.»