| حسین امیری | جامعه‌شناس |
امروزه درواقع خانه‌ها به خوابگاه تبدیل شده و کاهش رفت‌وآمدها در فامیل مشکلاتی را برای جوانان ایجاد کرده است.
شبکه‌های اجتماعی گرایش به متزلزل‌کردن خانواده دارند. خانواده، اساس و بنیان هر جامعه‌ای است، خانواده‌ها در گذشته به‌صورت گسترده بوده اما امروزه هسته‌ای شده است.
استفاده جوانان از تکنولوژی امروز نظیر هندزفری و شبکه‌های اجتماعی به دلیل وجود خصیصه بارزی به نام نوخواهی است که رابطه مستقیم با ایده‌آل‌های جوان دارد. استفاده از هندزفری در دنیای مجازی در جوانان الزاما به این معنا نیست که جوان، جامعه سنتی خود را فراموش کرده است بلکه این یک خاستگاه درونی در جوان بوده و نمی‌تواند منافاتی با دنیای پیرامون وی داشته باشد.
جلوگیری از افراط و تفریط در تکنولوژی نیاز به آموزش دارد. باید از قضاوت‌های ارزشی جلوگیری کرده و تنها تک‌رفتارهای جوانان را نبینیم. نمی‌توانیم این امر را یک پدیده ناخوشایند بدانیم، دنیای امروز دنیای مجازی است یعنی مرزها برداشته شده است و انسان‌ها سریع‌تر به اخبار و تکنولوژی دسترسی دارند.
باید قواعد روش‌شناسی را به جوانان آموزش دهیم. جریان جامعه‌پذیری از طریق اجتماع، خانواده، آموزش و پرورش و رسانه‌ها صورت می‌گیرد درواقع جامعه‌پذیری مانند یک دیگ اجتماعی است که تمام افراد در آن حضور دارند و در جریان جامعه‌پذیری قرار می‌گیرند.
تعارض میان خانواده و اجتماع و سایر نهادهای جامعه‌پذیری می‌تواند موجب بروز ناهنجاری در افراد شود.
جوان طبع داغی دارد و تک‌رفتاری وی در پرخاشگری، صدای‌بلند و در برخی موارد به‌صورت تخریبی مانند خالکوبی و استفاده از مشروبات الکلی ظهور و بروز می‌یابد. اتفاقی که در جامعه ایران افتاد و تعداد فرزندان در خانواده‌ها کاهش یافت سبب شد تا فرزندان جبران احساس بی‌برادری و بی‌خواهری خود را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنند. صله‌رحم و صحبت‌کردن با خانواده در گذشته باعث آرامش افراد می‌شد. اما در پی تغییر هرم جمعیتی کشور شاهد عوارضی هستیم که البته می‌توان گفت درحال‌حاضر در مرحله ظهور اولیه است و در سال‌های آینده با عوارض دیگری مواجه خواهیم شد.