حسام حیدری/طنزنویس
با توجه به این‌که از موضوع هفته قبل در مورد «آموزش رد و بدل‌کردن جزوه» خیلی خوشتان آمده بود و چند تا کامنت خیلی خوب ارسال کرده بودید که: «آقا من عاشق این خزعبلاتیم که تو شهرونگ می‌نویسی»؛ در این هفته هم آموزش‌های دانشگاهی را ادامه داده و می‌خواهیم شما را با یک تکنیک خوب و پرکاربرد برای پاسخ‌دادن به سوالات امتحانی آشنا کنیم: تکنیک اعجاب‌انگیزی به اسم «تفت‌دادن.»
مهمترین ویژگی تکنیک «تفت‌دادن» این است که برای همه دانشجویان قابل استفاده بوده و هیچ ربطی به رشته تحصیلی یا حتی درسی که می‌خواهید امتحانش را بدهید؛ ندارد. بنیان این تکنیک بر این اصل ساده و منطقی استوار است که: «استاد حال خواندن همه جواب‌ها را ندارد» پس اگر جواب درست را نمی‌دانید یا در مورد چند جواب شک دارید؛ همه چیزهایی که در مورد آن موضوع به ذهنتان می‌رسد را بنویسید یا اصطلاحا تفت بدهید.
گشادنویسی، طولانی‌کردن ماجرا و استفاده از کل طول و عرض کاغذ امتحانی (و حتی گرفتن کاغذ اضافی) از اصول جدانشدنی این تکنیک است. شما باید با طولانی‌کردن ماجرا، مثل یک کشتی‌گیر حرفه‌ای مرتب به زیر کتف‌های استادتان ضربه زده و او را خسته کنید و کار را به جایی برسانید که استاد در پاراگراف چهاردهم جواب شما، بی‌خیال ادامه ماجرا شده و با خودش بگوید: «یه چیزهایی انگار بلده، نیم نمره بهش می‌دم.»
در مورد سوالات تشریحی کار مهمی که باید انجام دهید؛ نوشتن دوباره صورت سوال است. مثلا اگر از شما سوال پرسیده شده که «تئوری فلان در مورد مسأله بهمان را توضیح دهید» شما جوابتان را این‌طور آغاز کنید که: «در پاسخ به این سوال مهم (که من واقعا از مطرح‌شدنش خوشحال شدم) ابتدا باید بتوانیم تئوری فلان در مورد مسأله بهمان را به صورت دقیق و روشنی درک کرده و آن را با عبارات ساده توضیح دهیم» خود این شروع در حدود دو خط مسأله را کش داده و به همین میزان استاد را خسته می‌کند.
در مرحله دوم یک‌سری لغت که به نظرتان می‌تواند به بحث مربوط باشد را پیدا کرده و با آنها جمله بسازید و پشت هم به کار ببرید. مهم نیست که جملات معنی درستی بدهند اما مهم است که طولانی باشند و معنی آنها به راحتی و با یک‌بار خواندن درک نشود. استفاده از لغات و عبارات دهان پرکن مثل: «از این رو»، «فلذا»، «با توجه به آنچه در چهار صفحه قبل توضیح داده شد»، «با نگاهی گذرا به مبحث فوق» و... می‌تواند بار علمی جواب شما را بالا ببرد.
از لحاظ فرمی نیز باید توجه کنید که ریز و بد خط نوشتن بهترین راه برای قدم‌زدن روی اعصاب استاد است. استفاده از جملات معترضه و بازکردن ابرو، پس و پیش نوشتن شماره سوالات و بردن بخشی از جواب به انتهای صفحه نیز از مسائل مهمی است که باید به آن توجه کنید.
در مورد سوالات حل‌کردنی تا می‌توانید جواب را کش بدهید و عملیات ریاضی را طولانی‌تر کنید که استاد ادامه راه‌حل شما را نخواند. کوچکترین محاسبات ریاضی را نوشته و هر جواب را به چند بخش کوچکتر تقسیم کنید. درصورتی که در مورد چند جواب شک دارید؛ ابتدا یکی از جواب‌ها را نوشته و به صورت خیلی کمرنگ روی آن خط بزنید و سپس جواب دوم را بنویسید و روی آن هم خط بزنید. با این روش استاد به هر دو جواب شما نمره خواهد داد.
توجه داشته باشید که هیچ‌وقت نباید هیچ سوالی را بدون جواب بگذارید. شما همه چیز را بلدید فقط کافی است کمی بحث را بشکافید و دقیق‌تر به موضوع نگاه کنید. دقت کنید که گاهی گرفتن بیست و پنج صدم هم غنیمت است و شما را از افتادن و مشروطی نجات خواهد داد. در پایان دقت کنید که هیچ روشی به تنهایی کامل نیست و بهتر است از تکنیک‌های مختلف به صورت ترکیبی استفاده کنید. مثلا اگر در راه‌حل از روش تفت‌دادن استفاده کرده‌اید، سعی کنید جواب آخر را از روش دیدزدن به دست آورید و در انتهای محاسبات طولانی خود بنویسید.
موفق و پیروز باشید.