عباس غفاری کارگردان تئاتر درباره اهمیت تئاتر نصر، گفت: اهمیت تئاتر نصر به دلیل تاثیرگذاری این مجموعه است که توسط سیدعلی نصر پایه‌گذاری شده است. در اصل تئاتر جدی ایران از تئاتر نصر شروع شده است، هرچند این تئاتر بعد از تئاتر گیلان و تبریز آغاز به کار کرده است، اما آنچه باعث اهمیت و مرکزیت این تئاتر شده، به دلیل کارهای جدی‌ای است که در آن انجام داده‌اند و بزرگانی چون عبدالحسین نوشین در این تئاتر حضور داشته‌اند. دوستانی که قرار است در این مجموعه دستی برای مرمت داشته باشند، اگر مقداری در تاریخ این مجموعه و اثرگذاری‌اش مطالعه کنند، خواهند فهمید که مسیر شکل‌گیری این مجموعه چطور بوده و چه جایگاهی در تئاتر این سرزمین داشته است. بعید است بتوان این مجموعه که بزرگانی چون عبدالحسین نوشین و علی‌اصغر گرمسیری و بسیاری دیگر از آدم‌های بزرگ تئاتر ما در آن دوره را میزبانی کرده، به راحتی به دست فراموشی بسپرد.
غفار افزود: به همین دلیل است که تئاتری‌ها اهمیت آن را همیشه در ذهن داشته‌اند و هروقت هم در طول این سال‌ها خبر آمده که می‌خواهند تئاتر نصر را خراب کنند، اجتماع و اعتراض کرده و نگذاشته‌اند که این اتفاق رخ دهد. به گفته این کارگردان تئاتر زمانی آقای کیومرث احمدی، مدیریت این مجموعه را در دست گرفت و شروع به مرمت کرد و حتی آینه‌کاری‌هایش انجام شد و صندلی‌ها را هم تعویض کردند اما اختلافات بر سر مالکیت، این مجموعه بالا گرفت و دعوا بر سر این‌که چه کسی مالک است، به وجود آمد، متاسفانه در بعد از این وقایع بود که کار از دست آقای مرادی خارج و متوقف شد و حتی آینه‌ها را هم دزدیدند و کار به جایی رسید که از آن فقط یک مخروبه باقی ماند.
او در پاسخ به این سوال که معاون زیباسازی شهرداری تهران که تا دو روز پیش در این منصب بر سر کار بود، گفته است که باید برای اعلام کاربری این مجموعه مطالعه شود و فعلا چیزی نمی‌شود گفت، پاسخ داد: اگر این حرف زده شده و قرار باشد کاربری این مجموعه غیر از تئاتر باشد، جفای بزرگی هم در حق تئاتر است و هم در حق بچه‌های تئاتری. ضمن این‌که قبل از این قول داده شده بود این مجموعه به موزه تئاتر تبدیل شود. اگر قرار است کاربری فرهنگی باشد اما تئاتر نباشد، باید بگویند منظور از فرهنگی چیست؟ آیا منظور سی‌دی‌فروشی است یا خیر؟ مجموعه‌ای که هم در آن تئاتر اجرا شود و هم مثلا فیلم نمایش داده شود یا موضوعاتی از این قبیل.
غفاری تأکید داشت: من قرار نیست به مجموعه‌های بازرگانی که در لاله‌زار است، نقد کنم و آنها را به چیزی متهم کنم اما پیش از این، همین مجموعه‌ها تهدید کرده بودند که باید تئاتر نصر و پارس به انبار یا پاساژ تبدیل شوند. به نظر من حضور یک سالن تئاتر یا مجموعه‌ای وابسته به این هنر می‌تواند فضای لاله‌زار را کمی از آن چیزی که الان تبدیل شده، تغییر دهد و کمی فضا را فرهنگی کند و اساسا سوال این است چه چیزی غیر از تئاتر می‌تواند این نقش را در این خیابان ایفا کند؟
به گفته غفاری، اهالی تئاتر حاضر نمی‌شوند چیزی غیر از سالن یا موزه تئاتر که قولش هم داده شده بود، به جای این مکان که تاریخ تئاتر ما را در خود دارد، سر برآورد. در این سالن بزرگانی چون عبدالحسین نوشین، خود آقای نصر، اصغر گرمسیری، رقیه چهره‌آزاد، ژاله علو و شهلا ریاحی، اجرا داشته‌اند یا افرادی چون مرتضی احمدی و عزت‌الله انتظامی پیش‌پرده‌خوانی کرده‌اند. باید تمام این مجموعه تاریخی حفظ شود و اگر امکان داشت، سالن تئاتری فعال در آن ایجاد شود.