شهروند| رسول صدرعاملی 63ساله شد. برنامه «سینما دو»، برنامه این هفته خود را با پخش مستندی درباره زندگی این کارگردان نام آشنای سینمای ایران، به او تقدیم کرد تا در شصت‌وسومین سالگرد تولد او، از صدر عاملی تقدیر شده باشد. صدرعاملی در مستندی که به کارگردانی مجید توکلی ساخته و پخش شد، به سوالات مختلف پاسخ داد.
صدرعاملی درباره زندگی کاری‌اش گفت: زندگی کاری من در سینما دو بخش است. یک بخش به شیفتگی من به ژانر ملودرام و ساخت فیلم‌هایی چون «رهایی» به‌عنوان نخستین فیلمم برمی‌گردد. پس از آن فیلم‌های «گل‌های داوودی»، «پاییزان» و «قربانی» را ساختم. بعد از آن نزدیک به 7‌سال کار نکردم و در این 7‌سال سینماداری کردم. این هفت‌سال کارنکردن من را به نگاه دیگری در سینما رساند و به نظرم مرا از روزنامه‌نگاری عبور داد و به فیلمساز تبدیل کرد؛ دوره‌ای که با فیلم «دختری با کفش‌های کتانی» آغاز شد. بعد از آن به این نتیجه رسیدم که فیلم دیگری با همین کاراکتر در همین سن‌و‌سال بسازم و این‌بار دختری را به تصویر بکشم که مقاوم است.
او بر این موضوع هم تأکید داشت که: معتقدم وقتی بزرگداشت هنرمند برگزار می‌شود که واقعا مرده باشد. ما را در زمان قضاوت می‌کنند، نه در دوره‌های مختلف کاری. یک هنرمند، یک فیلمساز، یک نویسنده تا روز آخر می‌تواند اشتباه یا کاری کند که کل کارنامه‌اش به فنا برود یا در دوره آخرش می‌تواند کاری کند که همه کارنامه قبلی به فنا رفته‌اش
 شکوفا شود.