حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید طه موسوی مسئول دفتر نمایندگی ولی‌فقیه در موسسه علمی-کاربردی هلال
سال‌ها بود كه زمين در حسرت باران حيات‌بخشي مي‌سوخت و درمان تشنگي و تيرگي خود را از آسمان طلب مي‌كرد. سال‌ها بود كه زمين به كوير خشك تعصبات و عقايد باطل و مرداب خرافات تبديل شده بود كه ناگه در شبي فراموش‌نشدني باران رحمت الهي شروع به باريدن و زمين تشنه را سيراب کرد و گُلي زيبا به نام محمد مصطفي در خاك سرخ حجاز شكوفا شد. تولدش عطر دل‌انگيز ايمان را به مشام مشتاقان رساند و چشمه‌هاي جوشان معرفت را در سينه‌ها جاري ساخت. آري با تولد محمد (ص) كوير جهل و تعصب به بوستان مهر و تفكر بدل شد و در ١٧ربيع‌الاول آسمان مكه ستاره‌باران شد و ساكنان عرش ملكوت براي تحويل دادن امانت خود به زمين آمدند و در همان زمان كنگره كاخ كسري فروريخت و آتشكده‌هاي فارس به خاموشي گراييد و نور ايمان به سراسر عالم تابيدن گرفت و جهان با قدوم مصطفي با هاله‌ای از نور مزين شد. گيتي با تولد شاهكار حجاز، صاحب سيره عزت، سمبل صبر و استقامت و منبع فضايل الهي غرق در سرور و شادكامي بود. همه خوشحال بودند كه اسوه نظم، دقت، انصاف، بي‌تكلفي، نوعدوستي، فروتني، شجاعت، سخاوت، خيرخواهي، مهرباني و رحمت را در ماه ربيع از حق‌تعالي مي‌گرفتند، حتي خداوند هم از اين تولد به اندازه‌اي خوشحال شد كه فرمود تا زماني كه پيامبر در ميان شما باشد به عذاب الهي گرفتارتان نخواهم كرد. بحق بايد شاد باشيم كه خداوند پيامبري را فرستاد كه غم، اندوه و جهل مردم برايش بسي گران است. آري محمدبن‌عبدالله، نبي مكرم اسلام مانند طبيبي است كه مجدانه به دنبال بيمارش مي‌رود تا درمانش كند و اين يعني رحمه‌للعالمين.