زروان روح‌بخشان| دستگاهی مکانیکی با برنامه‌ریزی خاص که وقتی در مقابل آن قرار بگیرید با یک حرکت دورانی حباب صابون در هوا پخش می‌کند. عینکی خاص که با اتصال به یک دوربین در مرکز چیدمانی معلق، با اغراق در رنگ و نور و بُعد، توهم بصری ایجاد می‌کند. سکوهایی برای نشستن در برابر مانیتورهایی که امکان مصاحبت با فردی در جایی دیگر از طریق اینترنت و نرم‌افزار را فراهم می‌کند. دستگاهی متحرک با یک منبع نور متمرکز پشت یک ظرف شفاف که در آن آب است و با اتصال به یک حسگر یا همان سنسور دیجیتال، حرکت دست ما را دنبال می‌کند و حرکت آب باعث تغییر فرم تصویر ناشی از نور بر سطح دیوار می‌شود. دو بازوی روباتیک که با برنامه‌ریزی خاص، یک ماهی مکانیکی را به داخل تنگ آب می‌اندازند و بیرون می‌آورند و این مدام تکرار می‌شود. دستگاهی که با حرکتی پاندول وار و طول حرکتی متغیر، خطوط منحنی سفیدی را روی سطح سیاه نصب شده بر دیوار رسم می‌کند. حجمی از صدا در بلندگوها یا اسپیکرهای متعدد متصل به هم که در نوری متمرکز چیده شده‌اند و بسیاری چیدمان‌های صوتی و تصویری دیگر که نشان از میزان آشنایی سازندگان آنها با تکنولوژی دیجیتال دارد.
تکیه بسیاری از آثار سالانه بر تکنولوژی بود. تغییرات فرم، رنگ و نور در تصاویر ویدیویی مبتنی‌بر تغییر ریتم و رنگ موسیقی، حباب‌های پراکنده در فضا و امثال آن گاه با استست‌منت‌ها همخوانی نداشتند. ناگفته نماند که برخی از آثار ایده‌های خوبی داشتند اما گاه سایه تکنیک و ابزار بر ایده افتاده و تحت تاثیرش قرار داده بود. قرار این سالانه هنر دیجیتال تهران که با زحمت بسیار و کار دشوار و طاقت‌فرسا گرد آمده و برپا گشته است، بر این بوده که فضایی به وجود آورد تا هنرمندان، متخصصان، دانشجویان و علاقه مندان هنر دیجیتال بتوانند ضمن مرور بخشی از جریان معاصر این هنر در ایران و سایر نقاط جهان، به تبادل‌نظر و تجربیات خود بپردازند. درمورد سخنرانی‌ها و کارگاه‌های آموزشی می‌توان تأیید کرد اتفاق خوبی در هنر ایران افتاده اما درباره آثار دیجیتال ارایه شده لازم است کار و تلاش جدی‌تری صورت بگیرد. می‌دانیم که هنر دیجیتال، خاصه نوع تعاملی آن بسیار جالب توجه و در موارد بسیار، تاثیرگذار بوده و هست. ما نیاز به تغییر اندیشه و فکر عمیق‌تر داریم. نمی‌توانیم خود را به تکنولوژی بسپاریم و وقتی دیجیتال آهنگ خود را ساز می‌کند، شادمانه دست‌هایمان را بالا ببریم و برقصیم و لذت ببریم. من ترجیح می‌دهم در وضع میان‌مایه، رادیکال باشم و بگویم کار خوبی بود. خیلی خوب. اما می‌شود باز هم بهتر بود و بهتر شد.