شهروند| موج تصاویر و فیلم‌های دردناک و وحشتناک و متاثرکننده‌ای که از غزه به سراسر دنیا مخابره می‌شود موجب واکنش اقشار مختلف مردم در سراسر جهان شده است.
هنرمندان ایرانی هم جزو کسانی بودند که با گذاشتن تصاویر و جمله‌های مرتبط با حمله‌های بی‌رحمانه رژیم صیهونیستی در شبکه‌های اجتماعی واکنش نشان دادند. در این میان می‌توان به کمپینی اشاره کرد که برخی از هنرمندان با شعار «کشتن همنوعان خود را متوقف کنید» البته به زبان انگلیسی، در آن شرکت کردند. البته انتقادی که به این کمپین و شعارش وارد بود، بیش از حد کلی بودن آن و بدون جهت‌گیری بودنش است. این‌که هیچ اشاره مشخصی به حوادث غزه ندارد و این سوال پیش آمد که این شعار و تصاویر دقیقا چه تأثیر عملی مشخصی می‌تواند بر وضع مردم غزه که روز خود را با بمباران هوایی شروع می‌کنند، داشته باشد.
روز قدس و حضور پررنگ گروه‌های مختلف سیاسی و اجتماعی و هنرمندان در راهپیمایی روز جمعه برگ دیگری از حمایت‌های همه‌جانبه آنها از مردم غزه بود که به دور از اختلاف‌های سیاسی و اجتماعی با مردم غزه اعلام همبستگی کردند.
سوالی که این روزها در جوامع مختلف سینمایی مطرح می‌شود این است که سینمای ایران در مورد فجایع «غزه» چه نقش تاثیرگذاری می‌تواند داشته باشد؟ مخصوصا این‌که سینمای سیاسی در ایران درست تعریف نشده است و نمونه قابل قبولی هم در این مورد نداریم.
سیدجمال ساداتیان در این مورد به ایسنا این طور گفته است: «این موضوع به عملکرد مدیران سینمایی ما از روز اول انقلاب تا به امروز برمی‌گردد. ما اگر می‌گذاشتیم سینمای سیاسی‌مان بلوغ طبیعی خود را طی می‌کرد و مرتب در این حوزه کار می‌کردیم این بخش از سینمای ما به بلوغ می‌رسید و دست‌اندرکاران آن می‌توانستند این فاجعه را امروز به بهترین نحو مطرح کنند. ما در ایران متخصص سینمای سیاسی چه به لحاظ ساختاری و چه به لحاظ محتوایی نداریم. اگر هم کارهایی انجام می‌دهیم «واکنشی» هستند که به نظرم اصالت ندارند و نمی‌توانیم آن را جا بیندازیم؛ در صورتی که اگر آن پختگی را در این بخش داشتیم، می‌شد عملکرد دیگری را شاهد باشیم چون سینمای سیاسی خیلی موثر است.»همایون اسعدیان هم که یکی از چهره‌های فعال در واکنش‌ها و تجمعات مربوط به غزه است در پاسخ به این سوال که این اقدامات چه تاثیری می‌تواند در وضع مردم جنگ‌زده داشته باشد به «شهروند» گفت: «من در چند تا از اقداماتی که از سوی سینماگران برای همدردی با مردم غزه انجام شد، حضور داشتم. اما معتقدم که ما فقط دور هم جمع می‌شویم و نامه‌هایی را امضا می‌کنیم و به‌گونه‌ای فقط شعار می‌دهیم. این درحالی است که این اقدامات در اصل کارایی چندانی ندارند و آنها در آن سوی مرزها درحال کشتن مردم غزه هستند. فکر می‌کنم اگر دست به نوشتن یک بیانیه جهانشمول بزنیم که در آن سینماگران از نخبگان جهانی بخواهند آنها هم زیر آن را امضا کنند شاید تأثیر بیشتری داشته باشد.»
نکته قابل توجه این است که حمایت هنرمندان و سینماگران وجه عملی به خودش گرفته و مملوس‌تر شده است. به‌عنوان نمونه منیژه حکمت اعلام کرده طبق توافق تهیه‌کنندگان «شهر موش‌ها 2» در حد بضاعت این فیلم، درصدی از فروش آن به کودکان کار و محروم از تحصیل و همچنین کودکان آسیب‌دیده از جنگ اختصاص خواهد گرفت. منیژه حکمت همچنین خبر از نمایش فیلم در کشورهای درگیر جنگ داد و گفت: «با توجه به فاجعه انسانی و بشری در غزه، عراق، سوریه، افغانستان و تمام کشورهایی که جنگ گریبان کودکان آنها را گرفته، تصمیم گرفتیم «شهر موش‌ها» با بضاعت خودش به این عزیزان کمک کند. می‌خواهیم در این جنگ نابرابر و ضد بشری کودکان جنگ‌زده را در شادی کودکان ایران سهیم کنیم و با آماده کردن نسخه عربی، حداقل برای دو ساعت فارغ از هر نوع رفتار ضدانسانی در کنار آنها به دیدن «شهر موش‌ها» بنشینیم و همراه با این فیلم رفتار انسانی رابه حاکمان زورگو یاد دهیم»
جدیدترین اقدام سینماگران تصمیم به اهدای خون برای مجروحان جنگ غزه و دعوت از مردم برای این کار است؛ اقدامی که متولی آن رخشان بنی‌اعتماد است و سینماگران پیشکسوت و برخی از فیلمسازان جوان سینمای ایران به همراه اعضای دفاتر 59 گانه انجمن سينماي جوانان که متشكل از فيلمسازان و عكاسان در سراسر كشور است البته تعداد کثیری از سینماگران برجسته ایران نیز ضمن اعلام حمایت از این اقدام خداپسندانه و انسان‌دوستانه به این کمپین پیوسته و اعلام کردند روز شنبه 11مرداد هنرمندان سینمای ایران با حضور در محل انجمن سینمای جوانان ایران با حضور رسانه‌های گروهی، خون خود را برای ارسال به غزه اهدا خواهند کرد.
عكاسان و سينماگران نامه‌اي به اهالی غزه نوشته‌اند، که در بخشی از آن آمده است: «ما اين سو مانده ايم با دوربين‌هايي در دست/ ما اين سو مانده ايم با قلم‌هايي برآمده/ ما اين‌سو مانده‌ايم حيران چه بايد كرد؟/ براي آمدن كنار پيكرت از چه راهي بايد آمد؟/ تمام راه‌ها را همسايه بي‌چشم و روي تو به روي ما كه میهمان تو هستيم بسته است./ بانوي غزه/ فلسطين/ ما انديشيديم حالا كه برسرت باران گلوله مي‌بارد/ حالا كه سيل خون پيكر كودكان تو را غرق خود كرده است/ مي‌توانيم با خون خود، زندگي را باري ديگر به كودكان تو باز گردانيم.»
جای خوشحالی دارد که اهالی هنر غیراز امضای بیانیه و تجمع به راهکارهای عملی‌تری برای کمک به مردم غزه رسیده‌اند و برای آسوده کردن وجدان خود به شعار و پلاکاردهای تبلیغاتی قناعت نکردند.
احمدرضا درویش، رخشان بنی اعتماد، داریوش مهرجویی، کیانوش عیاری، رضا میرکریمی، مجتبی راعی، بهروز افخمی، مانی حقیقی، منوچهر شاهسواری، فرشته طائرپور، منوچهر محمدی، فرهاد توحیدی، همایون اسعدیان، لیلی گلستان، بهزاد فراهانی، مهدی هاشمی، گلاب آدینه، مهتاب کرامتی، فرهاد اصلانی، علی مصفا، لیلا حاتمی، مهناز افشار، نیکی کریمی ازچهره‌هایی هستند که این نامه را امضا کردند.
جای خوشحالی دارد که اهالی هنر غیر از امضای بیانیه و تجمع به راهکارهای عملی‌تری برای کمک به مردم غزه رسیده‌اند و برای آسوده کردن وجدان خود به شعار و پلاکاردهای تبلیغاتی قناعت نکردند.