شهروند| هفته گذشته بود که «شهروند» از دانشآموزان پاکستانی ساکن شهرری گزارش داد که خلاف پارسال، امسال نتوانستهاند در مدرسه ثبتنام کنند؛ دانشآموزانی حدود 30نفرند و امسال مسئولان مدرسه به آنها گفتهاند که به دلیل پاکستانیبودن نمیتوانند آنها را ثبتنام کنند. هنوز یک هفته از انتشار این گزارش نگذشته بود که محمد بطحایی، وزیر آموزشوپرورش پنجشنبه گذشته در توییترش نوشت: «به قولم عمل کردم. ٣٧٠هزار دانشآموز افغانستانی و خارجی از مهر جا نماندند.» اما یک روز بعد از این موضوع بود که کاربران توییتر با انتشار گزارش تصویری «شهروند» از این دانشآموزان، از او خواستند که به وضع آنها هم رسیدگی و برای ثبتنام آنها کاری کند. این موضوع باعث شد که دیروز وزیر آموزشوپرورش در تماس با جمالیپور، فرماندار شهرری از او بخواهد که هرچه سریعتر این موضوع را بررسی و این کودکان را در مدارس ثبتنام کنند. رسته مقدم، مسئول روابطعمومی فرمانداری شهرری در اینباره به «شهروند» گفت که مشاور وزیر آموزشوپرورش هم در تماس با فرماندار شهرری از او خواسته است که برای زودتر ثبتنامکردن این کودکان اقدامات لازم را انجام دهد. رویا منوچهری، مدیر خانه علم جمعیت امام علی(ع) که پیگیر این ماجرا بود، هم در گفتوگو با «شهروند» میگوید که در روز گذشته از فرمانداری شهرری با او تماس گرفتهاند و گفتهاند که این مشکل حل خواهد شد. او پیش از این درباره وضع این کودکان که جزو کودکان کار هم هستند، گفته بود: «سال گذشته بچهها کارت آبی گرفتند که در این کارت هویتشان را مینویسند و با آن کارت مراجعه کردند به مدرسه و ثبتنام کردند؛ گرفتن این کارتها یک بازه زمانی یک هفته تا ١٠روزه دارد که میتوانند با مراجعه به دفاتر اداره اتباع بگیرند. سال گذشته مشکل این بود که زمان مشخصی برای دریافت این کارتها بود و اطلاعرسانی هم محدود بود؛ خیلی از خانوادههای افغانستانی تحت پوشش ما هم اصلا اطلاع نداشتند و بچههایشان از تحصیل بازماندند. بچههای پاکستانی که بلوچ هستند، مهاجرتشان از افغانها هم قدیمیتر است؛ آنها از ٥٠ یا ٦٠سال پیش به ایران آمدند و در سیستانوبلوچستان ساکن بودند و بعد به دلیل شرایط اقتصادی و... به تهران و اطراف تهران آمدند و به شغلهای کاذب مانند تکدیگری، دستفروشی، جمعآوری ضایعات و... مشغول شدند. سال گذشته بچههای پاکستانی ما توانستند وارد مدارس دولتی عادی شوند و درس بخوانند اما امسال به آنها گفته شده که ثبتنامشان نمیکنند.» او ادامه داد: «وضعیت روحی این بچهها الان بسیار بد است و ما حتی به جایی رسیدهایم که میگوییم کاش پارسال هم به مدرسه نرفته بودند. آنها یکسال مدرسه رفته و با آن اخت پیدا کرده بودند، حالا هر روز از ما میپرسند که چرا دیگر نمیتوانند بروند؟ اگر نیمساعت اینجا بنشینید، میبینید که مدام میآیند میپرسند یعنی ما اول مهر مدرسه میرویم دیگر؟ اگر پارسال مدرسه نمیرفتند، خیلی بهتر بود، چون الان برایشان خیلی سخت است که این حق ازشان گرفته شده. الان برایشان بریدن از مدرسه خیلی سخت است. ما خیلی به اداره اتباع استان تهران مراجعه کردیم و یکسری مستندات هم از وضع زندگی این بچهها بردیم و گفتیم درسشان خیلی خوب است و شرایط زندگیشان بد اما به هرحال راه به جایی نبردیم. گفتند، جلساتی میگذاریم تا در اینباره تصمیمگیری شود.»