محمود اشرفی/روزنامه نگار

هیچ فصل و زمانی موسوم جنگ نیست و همواره باید در تکاپوی صلح و آرامش بود؛ اما واقعیت این است که خاورمیانه و به طور کلی جهان دیگر ظرفیت بحران جدیدی را ندارد. در خاورمیانه اسراییل پس از سال‌ها جنگ و کشمکش پردامنه به بن‌‌بست سیاسی رسیده است و ماجرای تروریستی داعش رو به پایان است. نزدیکی بی‌بنیان اسراییل با برخی کشور‌های کرانه جنوبی خلیج‌فارس ناشی از شکست دیپلماتیک اسراییل است. آنچه این دوستی‌های سست را قوام می‌بخشد، ایجاد کانون‌ها نوین آشوب است؛ بدین‌گونه کانون‌های نوین منازعه باید دور‌تر از سرزمین‌های خودی شکل گیرد. در این مورد اما ایران با ویژگی‌های ژئو‌استراتژیک خود و توانایی‌هایش نقش سازنده‌ای در کاهش منازعات و جلوگیری از ایجاد کانون‌های جدید بحران و درگیری خواهد داشت. در زمینه برگزاری همه‌پرسی غیرالزام‌آور در اقلیم کردستان و استقلال این منطقه و نقش ایران باید گفت: هنگامی که یک کشور به نقطه تعادل و گرانیگاه سیاسی‌-‌فرهنگی منطقه تبدیل می‌شود، ضرورتی ندارد که پیوسته گذشته خود را به سایر کشور‌ها بنماید بلکه این گذشته است که خود را به تاریخ و فرهنگ کشور قدرتمند پیوند می‌دهد و این به مفهوم گذشته‌گرایی نیست. در این زمینه جزایر فرهنگی ایرانی مثال‌زدنی است. در قرن شانزده و نوزده میلادی جغرافیای سیاسی کشور پهناور ایران بر اثر جنگ چالدران و جنگ‌های ایران و روس تغییر کرد. ایران اکنون برای حفظ صلح جهانی و منطقه‌ای از حقوق حقه ارضی خود به‌ویژه در حوزه قفقاز و آن سوی زاگرس چشم‌‌پوشی کرده است؛ اما جزایر فرهنگی ایرانی در قفقاز و مناطق کردنشین کشور‌های خاورمیانه دیرپا و ماندگارند. کرد‌های پراکنده در کشور‌های عراق، سوریه و ترکیه مردمانی آریایی بوده و زبان آنها ریشه در سرزمین کهن ایران داشته وشاخه‌ای از پهلوی اشکانی است. بر این اساس تمامی کرد‌ها ریشه در سرزمین کهن ایران دارند. تمایل برخی سیاستمداران اقلیم کردستان برای استقلال این منطقه همزمان با فروکش‌کردن آشوب تروریسم در راستای آرامش منطقه نیست. پراکندگی قوم کرد در کشور‌های عراق و سوریه و ترکیه است؛ کشور‌هایی که بر هم خوردن جغرافیای سیاسی آنها دور از انتظار است. مورد دوم وجود ایران به عنوان قدرت نخست منطقه است. ایران نقطه تعادل استراتژیک و گرانیگاه سیاسی‌-‌فرهنگی منطقه بوده و سرزمین مادری تمامی کردها است. در پارادایم و انگاره‌های ذهنی کسانی که در سودای آشوب‌اند این حقیقت گذر نکرده است که تمام کرد‌های جهان ریشه در سرزمین مادری خود ایران کهن دارند. ایران در راه تنش‌زدایی و جلوگیری از ایجاد کانون‌های جدید آشوب بیشترین تأثیر را از طریق شیوه سلوک سیاسی خود دارد. مانیفست سیاسی، تاریخی ایران مبتنی بر حسن همجواری با کشور‌های همسایه، احترام به تمامیت ارضی کشور‌های منطقه و تلاش در راه حفظ جغرافیای سیاسی خاورمیانه است. این گرایش ناشی از بسامد سیاسی خردمندانه و صلح‌جویانه ایرانیان در طول تاریخ بلند و پرآوازه است.