شماره ۴۱۵ | ۱۳۹۳ چهارشنبه ۷ آبان
صفحه را ببند
توسعه خیر عمومی کیلومتر‌ها دورتر از پایتخت
جذب خیرین شانه به شانه صورت می‌گیرد
| طرح نو| یکی از مواردی که می‌تواند خیریه‌ها را به اهداف خود برساند، حضور در سطح ملی است. بسیاری از این مراکز فعالیت خود را تنها در پایتخت متمرکز کرده‌اند و هیچ‌گاه دنبال خدمت‌رسانی در دیگر شهرهای کشور نرفته‌اند. در برنامه‌های موسسه رعد اما این مسأله دیده شده و حالا علاوه بر 3 مرکز حاضر در تهران (رعد شرق، رعد الغدیر و رعد مرکزی) در 19شهر کشور شعبه دارد؛ از طالقان و قم گرفته تا مشهد و کرمان. مهندس پروین یکی از اعضای رعد است که‌ سال 78 وارد این مجموعه شده و بعد از 10‌سال همکاری به این نتیجه می‌رسد که باید در قبال زادگاهش کاری انجام دهد و در‌سال 87 مرکز رعد را در سنندج راه می‌اندازد و حالا این شعبه با 80 کارآموز درحال‌فعالیت است. متن حاضر، گفت‌وگوی ما با مهندس پروین، رئیس هیأت سنندج است:

 چطور وارد موسسه «رعد» شدید؟ خیلی‌ها با داشتن یک فرد توان‌یاب در خانواده یا اطرافیان خود دغدغه این کار را پیدا می‌کنند...
من‌ سال 78 وارد این مجموعه شدم. در همان ابتدا اولین چیزی که برایم انگیزه بیشتری ایجاد کرد تا به راهم ادامه دهم، دیدن افرادی بود که تنها به لحاظ جسمی معلول بودند اما به لحاظ فکری توانمند بودند و می‌توانستند کارهای بزرگی انجام دهند. تقریبا دو ‌سال از فعالیتم در گروه همیاران بانوان به برگزاری کلاس‌هایی گذشت که مربوط به خودشناسی و خودسازی می‌شد. در کنار این کلاس‌ها ساعت‌هایی را به مشاوره اختصاص می‌دادم تا مشکلاتی که بچه‌ها به لحاظ روحی با آن درگیر بودند را حل کنم و آنها را از ورطه یأس و ناامیدی بیرون بکشم.
 هیات سنندج موسسه چطور شکل گرفت؟
بعد از چند سالی که از فعالیتم گذشت، احساس کردم به زادگاهم سنندج مدیون هستم. پس به آن‌جا رفتم و با پیگیری‌هایی که از طریق مقامات مختلف انجام دادم، توانستم در ‌سال 1387 خیریه «رعد» سنندج را تأسیس کنم. درحال‌حاضر هم هرساله به آن‌جا می‌روم و از نزدیک با 80 کارآموزی که در آن‌جا فعال هستند ارتباط دارم و سعی می‌کنم آنها را هم به زندگی برگردانم.
 وضعیت توان‌یابان بعد از آن‌که به موسسه «رعد» وارد می‌شوند تا چه اندازه تغییر می‌کند؟
این بچه‌ها از گوشه خانه بیرون می‌آیند. کسانی که به گواهی خانواده‌ها حتی آرزوی مرگ داشته‌اند درحالی‌که همه می‌توانستند توانمند باشند، همان‌طور که امروز هستند و بعد از گذراندن دوره‌ها وارد جامعه می‌شوند. متاسفانه توان‌یابان در استخدام‌های دولتی سهمیه 3‌درصدی دارند، اما با همین سهمیه هم آنهایی که وارد کارهای دولتی می‌شوند، روحیه خوبی پیدا می‌کنند و به ادامه زندگی تشویق می‌شوند.
البته چون تعداد توان‌یابان خیلی بیشتر از این سهمیه است، موسسه «رعد» تلاش کرده تا برای آنها کارآفرینی انجام دهد. خیلی از این افراد در خانه‌ها مشغول به کار هستند و درآمد دارند. خیلی‌ها خیاطی می‌کنند و اخیرا هم من اقدام جالبی از شهرداری سنندج دیدم. شهرداری دوخت تمام یونیفرم‌های مربوط به خود را به بچه‌های توان‌یاب سپرده تا هم برای آنها اشتغالزایی شود و هم شهرداری کارهای باکیفیت دریافت کند.
 داوطلب‌ها چطور جذب موسسه می‌شوند؟
شاید برایتان جالب باشد که بدانید جذب خیرین شانه‌به‌شانه صورت می‌گیرد. درواقع کسانی که به موسسه «رعد» می‌آیند آن‌قدر مجذوب فعالیت‌ها می‌شوند که عده دیگری را هم وارد این گروه می‌کنند. عده‌ای هم ممکن است تعریف خیریه «رعد» را جایی شنیده باشند و به این‌جا مراجعه کنند و با دیدن فعالیت‌ها جذب موسسه می‌شوند. تجربه نشان داده حضور در یکی از جلسات موسسه انگیزه‌های قوی برای افراد ایجاد می‌کند که این مسیر را ادامه دهند.   
 اگر قرار باشد موسسه خودتان را با یک نهاد دولتی که در زمینه توان‌یابی فعالیت می‌کند، مقایسه کنید، چه نمره‌ای به خودتان می‌دهید؟
«رعد» جزو نهادهایی است که زیر پوشش بهزیستی است و البته به تازگی اعلام شده که بهترین «ان‌جی‌او» در زمینه فعالیت خود در کشور است. واقعیت این است که دیدن بچه‌ها انگیزه‌های زیادی ایجاد می‌کند چراکه نشان می‌دهد یک عده افراد ناتوان و مأیوس تبدیل به آدم‌های توانمند شده‌ و توانسته‌اند مفید باشند. همین بهترین امتیاز و نمره است. درحال‌حاضر خیلی‌ها «رعد» را می‌شناسند و این دامنه شناخت هر روز بیشتر می‌شود. بنابراین با این گستردگی و همراهی مردم با موسسه‌ای که با کمترین بضاعت آغاز به کار کرده می‌توان نمره قابل‌قبولی به این «رعد» داد.


تعداد بازدید :  220