فرهاد توحیدی  کارگردان سینما

درست همین الان از سر کلاس درس بیرون آمدم. دانشجویان کلاسم جوان‌های پرشوری هستند. موضوع درس امروز برایم جالب بود و همین که آن را برای بچه‌ها مطرح کردم رنگ‌وبوی جالب‌تری به خود گرفت. اما فضای اصلی ذهنم بیشتر معطوف به خانه سینماست.  چند روز پیش برای شرکت در همایشی که هدفش تعیین کردن ارگان‌های تصمیم‌گیر در حوزه اکران فیلم‌های سینمایی است، درحال حرکت به سمت خانه سینما بودم. یک پرسش پیچیده و عجیب! مدام در فضای ذهنم می‌چرخید. سوال این بود که بالاخره چند ارگان برای به نمایش درآمدن فیلم‌های سینمایی وجود دارند؟ درحال مرور کردن مناظره‌های احتمالی و کش و قوس‌های فراوانی بودم که حتما در این همایش اتفاق می‌افتاد. سوالم این بود که  درگیری‌ها تا   کجا پیش می‌رود و سرانجام کار چیست؟ قرار گرفتن در شرایط پرچالش فی ذاته بد نیست اما سوالاتی از این نوع فایده چندانی ندارند. به همین خاطر هم علاقه من دوری از چنین سوالات پیچیده و بی‌فایده‌ای است. در طول همه این روزها فضای ذهنی‌ام آن‌قدر شلوغ شده که اختیار کنترل افکار سرگردان را از دست داده‌ام. گاهی ذهنم به جاهایی می‌رود که نباید. هرکدام از این افکار روی عملکرد من و شما تأثیر می‌گذارد. سرگردانی فکر می‌تواند ما را از ایده‌آل‌هایمان دور کند و عملکرد‌های مثبت را کاهش دهد. امروز دلم می‌خواهد به تغییر فصل فکر کنم. دوست دارم روی فصلی که عاشقش هستم تمرکز کنم. من عاشق پاییزم. در پاییز آرامش عجیبی وجود دارد. آرامشی که می‌توانی درونش غوطه‌ور شوی، بنویسی، بسازی و زندگی کنی. اینجاست که می‌شود قدر تمرکزهای زیبای حاصل از طبیعت را دانست. تمرکزی که طبیعی و زیباست. مصنوعی نیست، اجباری نیست... من در پاییز زیباترین وجوه زندگی را می‌بینم. در آرامش است که هیجان، انگیزه و لحظه‌های سازنده و سرزنده به وجود می‌آیند. گذر عمر علاوه‌بر تلخی‌ها و شیرینی‌هایش صورت خطرناکی هم دارد. گذر عمر شما را متوجه کارهایی می‌کند که نباید انجام می‌دادید، شما را متوجه کارهایی می‌کند که انجام ندادید... گذر عمر اشتباه‌های شما را جلوی چشمانتان می‌آورد. هرکدام از ما وظایفی داریم که باید دست به انجام‌شان بزنیم. فراموشی، کوتاهی یا کم‌کاری باعث می‌شود در آن زمینه‌ها کاری نکنید، اما گذر عمر آنها را جلوی چشمانتان می‌آورد. زندگی هر کدام از ما پر از این اتفاقات است. تنها چیزی که ادامه مسیر را میسر می‌کند، صبوری است. صبوری باعث می‌شود آینده با بهترین شکل خود بر شما عرضه شود و زیبایی‌ها از دل همین صبر بیرون بیایند. همه انسان‌ها با استفاده از همین صبر می‌توانند شرایط را تغییر دهند. شرایطی که ممکن است هرکدام از ما درونش قرار بگیریم. زندگی هرکدام از ما پر از ویرانی، پر از چاله‌ها و چاه‌ها و پر از مشکلات است. اما باز هم می‌شود تلخی‌ها را رها کرد و شیرینی را به جای آن نشاند. شرایط درونی هرکدام از ما که صبر هم از جنس همان‌هاست سرنوشت ما را تشکیل می‌دهد. هرکدام از ما که درونی پر قدرت و پر امید داریم شرایط را بهتر مدیریت خواهیم کرد.