بر اساس اعلام مدیرکل تحقیقات و آموزش ستاد مبارزه با مواد مخدر و مطابق نتایج شیوع شناسی اعتیاد در سال 81 و 90، رشد 100 درصدی شیوع اعتیاد بین کودکان زیر 18 سال اتفاق افتاده است.
در دهه 80 جمهوری اسلامی ایران چند الگوی مصرف داشته است. الگوی مصرف مواد مخدر در ایران در این دهه  از تریاک به هرویین، از هرویین به شیشه و از شیشه به مصرف چند ماده‌ای رسیده است.  با وجود بحث اقدامات سخت افزار که حدودا 5/8 درصد تولیدات افغانستان در چند سال گذشته کشف و بیش از چهار میلیون نفر دستگیر شدند این واقعیت‌های تلخ نشان داد که نرخ شیوع مصرف مواد مخدر در جمعیت عمومی کشور 65/2 درصد، در دانش آموزان یک درصد، در دانشجویان 6/2 دهم درصد و در جمعیت کارگری در محیط‌های مختلف 7 تا 25 درصد بوده است. آمار ارایه شده در این خبر بیش از هر چیز بیانگر این موضوع است که ایران به یک جامعه پر مساله تبدیل شده است. ایجاد شتاب ناموزون در تغییرات بنیادین که در ساختارهای اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی و این شکاف در اقتصاد نشان داد که جامعه به یک جامعه دو قطبی تبدیل شده، غفلت متولیان به گونه‌ای است که به تدریج کاهش انسجام اجتماعی و افزایش نابرابری‌های اجتماعی اتفاق افتاده تا جایی که متخصصان علوم اجتماعی با مسائل اجتماعی به گونه‌ای قهر کردند و سهم مشارکت آنها در تحقیقات به 08/0 درصد رسید.به نظر می رسد برای این‌که بتوانیم به اعتیاد ضربه بزنیم باید چند نکته را در نظر بگیریم و آن اعمال نگاه سیستمی، به‌دست آوردن نقشه خلقی جامعه ایران و تبیین آن، الزام کلیه دستگاه‌ها برای طرح‌های کلان اقتصادی و اجرایی و ایجاد پیوست اجتماعی، تقویت دغدغه ملی، تمرکز زدایی نسبت به مسائل اجتماعی و بومی سازی، افزایش نرخ سطح پوشش برنامه‌ها، توسعه مرزهای دانش و استاندارد سازی برنامه‌ها، پر رنگ تر شدن تعاملات بین بخشی و فرابخشی در برنامه ششم و عبور از فهم ساده اندیشانه است.