شماره ۱۱۸۳ | ۱۳۹۶ شنبه ۷ مرداد
صفحه را ببند
گفت‌وگوی «شهروند» با حمیده عباسعلی و امیر مهدی‌زاده، دو عضو تیم‌ملی کاراته پس از کسب عنوان سومی جهان
المپیک توکیو در انتظارکاراته ایران
شهروند| موفقیت‌های ادامه‌دار کاراته این روزها بشدت توجه اهالی ورزش را به خود جلب کرده و آخرین موفقیت این تیم نیز به بازی‌های جهانی لهستان برمی‌گردد که تیم 5 نفره ایران توانست با یک طلا و 4 نقره در رده سوم قرار بگیرد. ذبیح‌الله پورشیب تنها طلایی ایران در این رقابت‌ها بود که با شکست رقیب قدیمی‌اش یعنی «آراگا» از ژاپن به این عنوان رسید. علی‌اصغر آسیابری، سجاد گنج‌زاده، امیر مهدی‌زاده و حمیده عباسعلی نیز با شکست در مسابقه فینال به مدال نقره رسیدند تا شهرام هروی و تیمش 2هفته بعد از قهرمانی در آسیا نمره قابل قبولی در سطح جهان بگیرند. کاراته که از‌ سال 2020 به المپیک اضافه می‌شود، با فاصله‌گرفتن از سایر رشته‌های رزمی امیدها را برای حضوری قدرتمند در این مسابقات در میان مسئولان زنده کرده؛ اگرچه ورزشکاران این رشته خواسته‌هایی از مسئولان ورزش دارند که هنوز عملی نشده است.

مهدی‌زاده: جو تیم‌ملی کاراته در ورزش ایران نظیر ندارد
جای طلای المپیک در کارنامه‌ام خالی است

یکی از ملی‌پوشان پرافتخار ایران در سال‌های اخیر امیر مهدی‌زاده بود که تقریبا در تمامی رقابت‌ها سابقه قهرمانی دارد. او که بعد از قهرمانی در آسیا همراه با تیم‌ملی کاراته به بازی‌های جهانی لهستان اعزام شده بود، معتقد است دیگر آرزویی جز قهرمانی در المپیک برایش باقی نمانده است. در ادامه گفت‌وگوی روزنامه «شهروند» با امیر مهدی‌زاده را می‌خوانید.  
  بعد از کسب طلای آسیا، در بازی‌های جهانی نقره گرفتی که البته خیلی به این رنگ عادت نداری.
ما بلافاصله بعد از مسابقات قهرمانی آسیا، به بازی‌های جهانی رفتیم و در 10 روز 2 بار وزن کم کردم که فشار زیادی به بدنم آورد. با این حال سعی کردم بهترین عملکردم را داشته باشم و تا فینال با قدرت پیش رفتم. حتی در فینال نیز مقابل حریف آذربایجانی 2 بر صفر جلو بودم؛ اما متاسفانه درنهایت شکست خوردم. می‌توانستم برنده باشم اما به خاطر خستگی زیاد روی اشتباه خودم باختم. هیچ وقت دوست نداشتم شکستم را به مسائل داوری ربط بدهم اما داور با تصمیماتش باعث شد من به هم بریزم. بازهم خدا را شکر می‌کنم در 2 هفته در 2 تورنمنت سنگین یک طلا و یک نقره کسب کنم.
  با این افتخاراتی که در سطح آسیا و جهان داری، به نظر می‌رسد فقط جای طلای المپیک در کارنامه‌ات خالی است؟
نقره بازی‌های جهانی ارزشمند است، اگرچه دوست داشتم طلا باشد. رنگ مدال باعث نمی‌شود انگیزه‌ام را از دست بدهم. من با قدرت به کارم ادامه می‌دهم و المپیک 2020 هدف اصلی‌ام است تا ان‌شاءالله یک طلا آنجا کسب کنم. البته قبل از آن بازی‌های آسیایی و مسابقات جهانی 2018 را داریم که امیدوارم بتوانم برای کشورم 2 مدال خوشرنگ دیگر کسب کنم.
  با این‌که کاراته گوی سبقت را از سایر رشته‌های رزمی ربوده، اما به نظر می‌رسد ملی‌پوشان از برخی مسائل ناراضی هستند؟
من مهمترین دلیل موفقیت کاراته از نظر فنی را بدنسازی مناسب می‌دانم. ما مربی‌ای از‌ سال 2012 داشتیم که بدن تمامی ملی‌پوشان را آماده نگه داشت و این اتفاق بسیار مهمی است. همچنین همدلی کاراته‌کاها که مثل برادر در کنار هم هستند، واقعا مثال‌زدنی است. من فکر می‌کنم کمتر تیمی در کشور داشته باشیم که چنین جوی مثل کاراته در آن وجود داشته باشد. با این حال هنوز کمبودهایی وجود دارد که امیدواریم با توجه به موفقیت‌های به دست آمده در سال‌های اخیر مسئولان را به این فکر بیندازد که بیشتر از کاراته حمایت کنند. خیلی عادت ندارم گلایه کنم اما قهرمانان کاراته هم به حمایت بیشتر نیاز دارند.
  در آخر اگر صحبتی مانده، بگو؟
دوست دارم از مربی شخصی‌ام آقای دباغیان یک تشکر ویژه داشته باشم که تمام موفقیت‌هایم را مدیون او هستم. وقتی ‌سال 80 به باشگاه رفتم تا کارم را زیر نظر او آغاز کنم، هیچ‌چیز از کاراته نمی‌دانستم و با کمربند سفید تمرین می‌کردم. امروز که دارم با شما صحبت می‌کنم، افتخارات زیادی را برای کاراته کشورم رقم زدم که سهم بزرگی از آن به خاطر رهنمودهای مربی‌ام بوده است. امیدوارم باز هم بتوانم در سال‌های آینده افتخار کسب کنم تا مربی‌ام بیش از پیش روسفید شود.

حمیده عباسعلی: هنوز یک سالن اختصاصی نداریم
من دومین زن مدال‌آور المپیک می‌شوم

در کنار موفقیت‌هایی که تیم مردان ایران در مسابقات اخیر کسب کرد، باز هم حمیده عباسعلی که در سال‌های اخیر به‌عنوان برند کاراته بانوان خودش را مطرح کرده است، توانست یک تنه در بخش زنان افتخارآفرینی کند و بعد از قهرمانی در آسیا، حالا نقره بازی‌های جهانی را هم در کارنامه دارد. در ادامه گفت‌وگوی «شهروند» با حمیده عباسعلی را می‌خوانید.  
  از مدال نقره‌ای که در بازی‌های جهانی لهستان کسب کردی، برایمان بگو.
بدون‌ شک بازی‌های جهانی که هر 4‌سال یک بار برگزار می‌شود و ورود به این رقابت‌ها با سهمیه‌بندی است، سطح بالایی دارد. نفرات برتر هر وزن در لهستان حاضر بودند و به دلیل محدود‌بودن تعداد کاراته‌کاها خیلی‌ها از این رقابت‌ها به‌عنوان المپیک کوچک نام می‌بردند. خدا را شکر دست خالی برنگشتم و با تلاشی که داشتم، مدال نقره گرفتم که بسیار باارزش بود و در کنار سایر نفرات توانستیم از شایستگی ایران دفاع کنیم.
  البته به‌ نظر می‌رسد از میان 5 فینالیست می‌توانستید مدال‌های طلای بیشتری کسب کنید؟
بله؛ همین‌طور است اما به گفته خیلی از کارشناسان مسائل داوری در نایب قهرمانی من و دیگر نفرات تاثیرگذار بود. همگان از رسیدن 5 کاراته‌کای ایران به فینال تعجب کرده بودند و ژاپنی‌ها نیز برای این‌که قهرمان این دوره شوند، از قدرت خود در داوری استفاده کردند. البته آنها با 2طلایی که در کاتا گرفتند، قهرمان شدند؛ اما به ‌هر حال چون میزبان المپیک 2020 هستند، برایشان خیلی مهم بود که قهرمان این دوره شوند.
  با روند خوبی که کاراته در پیش گرفته، خودت چقدر به موفقیت در المپیک 2020 امیدوار هستی؟
ما نشان دادیم که می‌توانیم در المپیک موفق عمل کنیم و یک رشته جدید را به جمع رشته‌های مدال‌آور ایران اضافه کنیم. اکثر کاراته‌کاهای ایران قهرمان آسیا هستند و با ادامه این روند سهمیه‌شان به نوعی قطعی است. من هم سعی می‌کنم این روند را تا 3‌ سال دیگر ادامه دهم و دومین زن مدال‌آور ایران در المپیک باشم.
  پیشرفت چشمگیر کاراته در سال‌های اخیر را بیشتر حاصل برنامه‌ریزی مناسب می‌دانی یا همت خود کاراته‌کاها؟
کاراته همواره در ورزش ایران مظلوم واقع شده است و ما هنوز برخلاف سایر رشته‌های رزمی یک سالن اختصاصی نداریم. فکر می‌کنم بیشتر این موفقیت‌ها به خاطر همت ملی‌پوشان کاراته بوده که با کم‌وکاستی‌ها ساختند. با توجه به المپیکی‌شدن کاراته انتظار خیلی بیشتری دارند، در حالی ‌که هنوز نگاه مسئولان نسبت به کاراته تبعیض‌آمیز است. ما نمی‌گوییم که خیلی خوب هستیم، بلکه عملکردمان این مسأله را نشان داده است.
  در آخر از برنامه‌های آتی خودت بگو؟
از‌ سال آینده مسابقات کسب سهمیه المپیک آغاز می‌شود، در حالی‌که هنوز فرمول کسب سهمیه مشخص نیست. همچنین بازی‌های آسیایی و مسابقات جهانی 2018 را در پیش داریم که باید خیلی هوشمندانه پیش بروم تا در هر 2 رقابت موفق باشم. من سابقه قهرمانی در بازی‌های آسیایی را دارم و امیدوارم بتوانم این مدال را تکرار کنم. البته بخش عمده‌ای از موفقیت‌هایم را مدیون مردم هستم که همواره به من لطف داشتند و مرا حمایت کردند.


تعداد بازدید :  172