| ربابه اسماعیلی| مربی آموزشی کمک‌های اولیه |
انسان‌ها همواره در تلاش برای مقابله و کاهش خطرهای محیط اطراف خود بوده‌اند. تنها دولت‌ها نیستند که در اولین ساعات بروز سانحه، باید پاسخگوی ساکنان و مردم در انتظار دریافت کمک باشند بلکه می‌توان با ایجاد راهکارهای مناسب تمامی بخش‌های دولتی و غیردولتی را در این امر خطیر مشارکت داد.
در این میان قبل از رسیدن نیروهای امدادی، مردم اولین وسیله برای کمک به آسیب‌دیدگان حادثه هستند که برای این کار نیاز به ایجاد آمادگی دارند. آموزش آمادگی برای مقابله با حوادث و مخاطرات، موجب ارتقای سطح آگاهی و توانایی مردم جهت پیشگیری و کاهش آسیب‌پذیری می‌شود، در نتیجه تعداد تلفات به حداقل رسیده و از تعداد آسیب‌دیدگان نیز کاسته می‌شود.
یکی از راه‌های آمادگی، آموختن مهارت‌های امدادی است که از مهم‌ترین آنها کمک‌های اولیه است. با آموختن کمک‌های اولیه، می‌توان بسیاری از آسیب‌ها را که حتی گاه جان مصدومان را تهدید می‌کند، برطرف کرد یا کاهش داد.
تجربه بین‌المللی نشان می‌دهد که علاوه بر رعایت اصول صحیح شهرسازی در مناطق زلزله‌خیر می‌توان با یادگیری و رعایت نکات ایمنی، آموزش کمک‌های اولیه آسیب‌های ناشی از وقوع زلزله را تا حد زیادی کاهش داد. لذا مهم‌ترین گام در مدیریت بحران زلزله، آموزش (حتی اجباری) برای بالا بردن دانش و آگاهی عمومی دانش‌آموزان است. دانستن كمك‌هاي اوليه به‌منظور كمك به آسيب‌ديدگان ناشي از حوادثي نظير زلزله، سقوط از كوه و تصادفات ضروري است. زمان وقوع تصادف، بروز زلزله و سقوط از كوه و حوادثي نظير نزاع شديد، تنها افرادي مي‌توانند بلافاصله به امداد فرد مصدوم بپردازند كه در نزديكي وي قرار دارند. در بسياري از موارد حادثه آن‌قدر سريع اتفاق مي‌افتد و ميزان صدمه و جراحت به حدي است كه بايد بلافاصله به فرد مصدوم كمك كرد يا حداقل تلاش كرد از خونريزي‌هاي ناشي از مصدوميت فرد آسيب‌ديده تا حد زيادي كاسته شود.
عدم‌آگاهي ما در مواقعي كه نياز به كمك‌هاي اوليه است، ممكن است به‌دليل مرگ فرد مصدوم در محل حادثه پشيماني به‌بار بياورد؛ علاوه بر اين حس نوعدوستي مي‌تواند و بايد ما را ترغيب به ياد‌گيري مباني كمك‌هاي‌اوليه كند. اما كمك‌هاي‌اوليه چيست و چرا آموزش كمك‌هاي‌اوليه به افراد جامعه، ضروري و حياتي است؟
كمك‌هاي‌اوليه، مجموعه اقدامات و مراقبت‌هايي است كه هنگام وقوع حادثه صورت مي‌گيرد. هدف اصلي از اين اقدامات جلوگيري از مرگ، پيشگيري و جلوگيري از پيشرفت ضايعات، صدمات و عوارض بعدي يا كاهش درد و رنج مصدوم پيش از ارجاع به پزشك و پيش از انتقال به مراكز درماني است؛ اين اقدامات مي‌توانند شامل اقدامات جسمي يا
روحي باشند.