شهروند| با هیجان میانه خوبی دارد و به نوعی زندگی‌اش را با آن گره زده است؛ هیجانی که هم در هوا تجربه می‌کند و هم در میان آب‌های خروشان دریا. هیجانی که به واسطه آن، این روزها به‌عنوان یکی از فعال‌ترین خلبانان پاراگلایدر و پاراموتور در قالب تیم‌های اروپایی به رقابت می‌پردازد و امید دارد به‌زودی این مسابقات را در خاک میهن خویش تجربه کند. ورزشی که بیش از 15‌سال از عمر 30ساله خود را صرف آن کرده و در کنار پدر و برادرش به بهترین نحو آن را پیش می‌برد. مشوق اصلی همه فعالیت‌هایش پدرش است. مربی یک پاراگلایدر و سقوط آزاد که سابقه 40ساله در ورزش‌های هوایی دارد.
فعالیت پرهیجان در چهارگوشه کشور
زندگی ورزشی مجید عمیدی تنها به پاراگلایدر و پاراموتور محدود نمی‌شود و این روزها به‌عنوان یکی از بهترین‌های رشته کایت بوردینگ در چهارگوشه کشور به فعالیت می‌پردازد و تلاش می‌کند كه با فراهم‌کردن شرایط آسان، بر تعداد ورزشکاران این رشته در کشور بیفزاید. ورزشی که که تلفیقی از پاراگلایدر و اسکی روی آب است و سابقه پرداختن به آن در دنیا به حدود 20‌سال و در ایران به 12سال گذشته محدود می‌شود. عمیدی درباره حضورش در کایت بوردینگ به «شهروند» می‌گوید: «تاریخچه این ورزش به پاراگلایدرسوارانی بازمی‌گردد که از طریق سفر به نقاط مختلف جهان یا جست‌و‌جوهای اینترنتی این ورزش را در سطح جهان جا انداختند؛ اما در ایران شاید به 12‌سال پیش بازگردد. زمانی که کایت سرفینگ وارد شده بود و من خیلی کوچک بودم و از طریق برادرم با آن آشنا شدم. رویای کودکی‌ام ورزشی بود که دسترسی به آن در ایران ممکن نبود و ما تنها شنونده خاطرات و بیننده مجلات ورزشی دوستانی بودیم که خارج از کشور به آن ورزش می‌پرداختند. همین خاطرات و تصاویر هم به نوع خود هدفی بود که من و سایر دوستان را به سوی این ورزش پر هیجان کشاند. این ورزش 5 سالی می‌شود که به صورت جدی وارد ایران شده و اکثر فعالان آن خلبانان پاراگلایدر به حساب می‌آیند.»
تلاش برای آشنایی بیشتر مردم
عمیدی جزو اولین‌های پاراگلایدر به حساب می‌آید. او می‌گوید تمام تلاشش را برای معرفی و آشنایی مردم با این رشته انجام داده و تلاش کرده به مردم نشان دهد این ورزش تنها چیزی که در تلویزیون می‌بینند، نیست و در چند کیلومتری خودشان با حضور ورزشکارانی حرفه‌ای در حال انجام است. ورزشکارانی که خوشبختانه با توجه به شرایط جغرافیایی مناسب در کشور، در 4 فصل‌ سال می‌توانند به راحتی به فعالیت بپردازند. عمیدی به روزهای نخست این فعالیت ورزشی اشاره می‌کند و می‌گوید: «نخستين‌بار در استان مازندران ساحل محمودآباد این ورزش را آغاز کردم. وقتی تجربه‌ام بیشتر شد و ساعت فعالیتم بالا رفت، به کیش رفتم و تمریناتم را در آنجا ادامه دادم اما دو سالی می‌شود که ساحل ناز در جزیره قشم، سد منجیل و همچنین سواحل خزر را برای این ورزش مناسب دیدم و در این 3 نقطه کشور بیشتر مشغول فعالیت هستم. با توجه به موقعیت جغرافیایی کشور در بیشتر روزهای‌ سال امکان فعالیت در کایت بوردینگ وجود دارد اما در روزهایی که شرایط برای این ورزش مهیا نباشد هم به نوعی بیکار نمی‌مانم و به پاراگلایدر می‌پردازم، چرا که دقیقا مکمل این ورزش به حساب می‌آید.» او در ادامه می‌گوید: «این ورزش به نوعی نوپا به حساب می‌آید و با گذشت 5‌ سال تعداد رایدرهای ما به 20 نفر رسیده و این معنی را می‌دهد که رشد آن در کشور ضعیف بوده است. من و سایر دوستان فعال این رشته ورزشی تا به حال هیچ پشتیبانی دولتی نداشته‌ایم. شاید به این دلیل که بیشتر مسئولان آشنایی چندانی با این رشته ورزشی ندارند و از پتانسیل کشور برای گسترش این ورزش هیجانی بی‌خبر هستند. در صورتی که اگر حمایت‌های لازم انجام شود شاید کمتر از 2‌سال دیگر ایران به‌عنوان قطب این ورزش شناخته شود. ورزشی که با جست‌و‌جوهای انجام‌شده متوجه شدیم می‌توانیم آن را زیر نظر انجمن اسکی روی آب پیش ببریم و خوشبختانه با همراهی آقای عباس ناطق نوری، دبیر محترم این انجمن از حمایت‌های لازم برخوردار شدیم و با پشتیبانی ایشان موفق شدیم‌ سال 1394 این ورزش را در وزارت ورزش به ثبت برسانیم.»
به ثبت رکورد جهانی فکر می‌کنم
به فکر افزایش توانایی و ثبت رکورد در این رشته پرهیجان است. رشته‌ای که در حال حاضر هم در داخل کشور به نوعی رکورد‌دار آن به حساب می‌آید و موفق شده در شمال کشور از ساحل انزلی تا ساحل حسن رود، مسافتی حدود 22 کیلومتر را به راحتی در یک مرحله طی کند. عمیدی معتقد است اگر استانداردهای این رشته در بکارگیری تجهیزات، آموزش و همچنین حضور در سواحل مناسب به صورت کامل در نظر گرفته شود، ضریب خطر آن به صفر می‌رسد. او عنوان کرد: «هر جا دریا باشد نمی‌توان کایت بوردینگ کرد و تحت نظر هر کسی هم نمی‌توان آموزش دید؛ اما به جرأت می‌توانم بگویم یکی از معدود ورزش‌هایی است که بشدت به دیگران تجربه آن را پیشنهاد می‌کنم؛ چرا که در این ورزش هم به آرامش می‌رسید و هم هیجان را تجربه می‌کنید. هیچ‌گونه محدودیتی هم برای کایت بوردینگ وجود ندارد، چرا که در حال حاضر خانم‌ها هم با پوشش اسلامی به این ورزش می‌پردازند و این نقطه قوتی برای گسترش آن به حساب می‌آید. هدف من این است که این ورزش در مناطق محروم کنار آب انجام شود، چرا که حق مسلم افرادی که در حاشیه دریا زندگی می‌کنند این است که رایگان با این ورزش آشنا شوند.»
فعالان این رشته درخواست راه‌اندازی کایت بوردینگ را در قلب پایتخت دارند. ورزشی که شرایط اولیه آن در دریاچه چیتگر فراهم است و با توجه به داشتن پتانسیل بالا می‌تواند به محلی مناسب برای فعالیت علاقه‌مندان این ورزش تبدیل شود. درخواستی که با اجازه مسئولان شهرداری تست اولیه آن انجام شد و مخاطبان زیادی را به اطراف دریاچه کشاند؛ اما محدودیت‌هایی که در دریاچه چیتگر وجود داشته و دارد باعث شده تا تنها در مراسم‌‌ ملی اجازه پرداختن به این ورزش داده شود.