شهرام شهيد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ي طنزنویس [email protected]

ترامپ گفت: من تمام توافق‌های قبلی آمریکا با دولت کوبا را لغو می‌کنم. منافع قراردادها با کوبا به جیب ارتش و نظامیان می‌رود. تا زمانی که آزادی بیان تضمین نشود، آزادی فعالیت سیاسی، مردم و مطبوعات اعمال نشود، با کوبا قراردادی نداریم.
ناظران سیاسی پس از شنیدن این خبر یاد رقص شمشیر شیخ و موسیو افتادند و بعد گفتند، چون در این سال‌ها تعابیر متفاوتی از آزادی بیان و دموکراسی شنیده‌ایم، بیاییم سخنان شخصیت‌های مختلف در مورد دموکراسی و آزادی بیان را ردیابی کنیم، ببینیم به جایی می‌رسیم یا نه.
ترامپ: نمونه کامل حکومت مبتنی بر دموکراسی یعنی حکومت منتخبی مثل پادشاهی عربستان. نگویید منتخب کجا بود؟ در این کشور هر شاه، منتخب شاه قبلی است و همین نشان می‌دهد حق انتخاب در کشور وجود دارد. مثل آلمان و مرکل نیست که با شارلاتان بازی صدراعظم بشوند.
رائول کاسترو: دموکراسی یعنی حق فحش‌دادن به آمریکا و اقداماتش بین آحاد مردم قهرمان کوبا. اگر هم تا حالا کسی به این سبک دموکراسی در این کشور شک داشت، بعد از تغییر مجدد سیاست آمریکا در قبال کوبا همه به این سبک از دموکراسی ایمان آوردند و کسی جیک نمی ‌زند.
رهبر کره‌شمالی: آزادی چیست؟ اسم جدید تحریم‌هاست یا نام فرمانده جدید ارتش غرب؟ البته دموکراسی را می‌دانیم چیست. خوردنی مطبوعی است که آدم بعد از تناولش مقداری آروغ هم باید بزند.
پوتین: در یک دموکراسی واقعی مخالفان این حق را دارند که برای شرکت در تظاهرات ضددولتی از خانه‌شان خارج نشوند یا از ما انتظار داشته باشند ما نگذاریم علیرغم میل باطنی‌شان بروند تظاهرات ضددولتی. آزادی بیان هم یعنی همین که این افراد بتوانند خبر بیرون نرفتنشان از خانه را رسانه‌ای کنند.
کارل مارکس: من که هرچه بگویم، بقیه جوری که دلشان می‌خواهد برداشت می‌کنند. هیچی نگویم بهتر است.
آدولف هیتلر: من اعتراف می‌کنم دموکراسی و آزادی بیان همین چیزی است که عزیز دلم دونالد ترامپ می‌گوید. من اگر زنده بودم، در رکابش با سعودی‌ها رقص شمشیر می‌کردم. نژاد مژاد هم در اولویت بعدی بود البته. مرسی. اَه!
طالبان: اسم این واژه‌ها رو نیار تب می‌کنیم، یهو منفجر می‌شویم.
داعش: ما از ترامپ دعوت می‌کنیم در سمیناری با حضور ما و بوکوحرام و عربستان و اینها شرکت کند که حرف‌هایمان در مورد آزادی بیان و دموکراسی را یک کاسه کنیم. همه‌‌مان یک چیز می‌گوییم اما بی‌خودی با هم دعوا می‌کنیم.
صدام حسین: بعد از مرگ من همه فهمیدند دموکراسی اصلا چیز خوبی نیست. تا من رفتم و عراق آزاد شد، همه به جان هم افتادند. زنده‌باد دیکتاتوری.
سرهنگ قذافی: تا جمع‌مان این‌جا جمع است، یک شورای دموکراسی تأسیس کنیم، من هم بشوم رئیسش. چی من مرده‌ام؟ مرده‌شورم را ببرند؟ بی‌ادب‌ها.
مادورو: فعلا به علت شورش‌های خیابانی وقت ندارم نظریه دموکراسی‌ام را در قالب هشت‌هزار و سیصد و هفتاد و شش صفحه برایتان روخوانی کنم. بعد از جمع‌کردن این گوگولی‌ها از کف خیابان‌های ونزوئلا خلاصه‌ای از نظریه متقن دموکراسی را در سخنرانی هفت ساعته‌ای ارایه می‌کنم.