گروه ورزش| همه چیز برای برگزاری جشن صعود در ورزشگاه آزادی آماده شده بود. تنها چیزی که توی ذوق می‌زد پر نشدن سکوهای ورزشگاه آزادی بود که رئیس فدراسیون فوتبال ساعاتی قبل از شروع مسابقه توضیحاتی پیرامون امنیتی بودن ماجرا داده بود. با این حال حدود 70 هزار تماشاگر در ورزشگاه آزادی حضور داشتند تا تیم ملی را در بازی بسیار مهم و حساس مقابل ازبکستان حمایت کنند.
بدون شک تمام آنهایی که در ورزشگاه حاضر نبودند هم از پای گیرنده‌های تلوزیونی مسابقه را دنبال می‌‌کردند و منتظر سوت پایان بازی با برتری شاگردان کی‌روش بودند تا یک جشن ملی را بعد از یک هفته تلخ به خاطر اتفاقات تروریستی تهران برگزار کنند. تمام مردم آماده بودند به خیابان‌ها بروند و «دوباره ایران» را به خاطر ایران پیروزی بزرگ فریاد بزنند.
چرا که برای رسیدن به این روز تاریخی دیگر خبری از زجر و استرس‌های دلهره آور یک ملت نبود. اما و اگرها در این شرایط هیچ جایی نداشت. تیم ملی در بازی‌های قبلی ارزش خود را به مردم و تمام فوتبال آسیا و دنیا نشان داده بود و حالا برای صعود به جهام جهانی روسیه فقط به پیروزی مقابل ازبکستان احتیاج داشت. و این برد اتفاق افتاد...
*
صعودهای عجیب و غریب. صعود‌های لحظه آخری... فوتبال ایران عادت کرده بود به سخت صعود کردن. دوبار پیاپی حضور در جام جهانی را که در تاریخ خود نداشت. آمار نشان می‌دهد که همیشه  ایران به یک تیم ملی احتیاج داشت که یک نفر در بازی‌های سرنوشت ساز بیاید و گل صعود را به ثمر برساند. یک نفر مثل خداداد عزیزی یا حتی رضا قوچان‌نژاد. البته بازی فوتبال همین است. بالاخره باید گل زده شود تا یک تیم برنده شود و صعود کند. دیروز هم وقتی سردار آزمون در همان دقیقه 23 نیمه اول گل زیبایی وارد دروازه لوبانوف کرد،‌ خیال همه خیلی راحت بود.فوتبال بازی اتفاقات غیر منتظره است و همه این را می‌دانستند. 63 دقیقه به جز وقت‌های اضافه باقی مانده بود اما همه مطمئن بودند ایران برنده می‌شود و ازبک‌ها نمی‌تواند دروازه‌ تیم کی‌روش را باز کنند. همان طور که در هفت بازی قبلی گل نخورده بودیم این بازی هم رکورد خیره کننده ادامه پیدا کرد. گل دقیقه 87 مهدی طارمی هم نشانه همین حس برتری بود که مردم انتظارش را داشتند.
بله! دیروز همه یک صعود با خیال راحت را جشن گرفتیم. صعود تیمی که به ناجی احتیاج نداشت و روحیه شکست‌ناپذیری و تمکین مطلق از سرمربی حرف اول وآخر را در آن می‌زد. امتیازهای ایران به عدد تاریخی 20رسید. تیم کی‌روش با رسیدن به این عدد خودش به خودش نمره قبولی داد و مردم غمزده ایران را خوشحال کرد و مسافر روسیه شد.
*
فوتبال ایران حالا مجموعه ای را در اختیار دارد که برای جهانی شدن به افسانه‌ها تکیه نمی‌‌کند. مجموعه‌ای با یک هارمونی تاکتیکی و روحی فوتبالی فوق‌العاده که حرف اول و آخر را در فوتبال قاره کهن می‌زند. دیروز بهترین تیم آسیا در سال‌‌های گذشته،‌ به عنوان اولین نماینده آسیا و دومین تیم جهان بعد از برزیل به جام جهانی صعود کرد.  این صعود بزرگ به هیچ عنوان یک تجربه فضایی برای فوتبال ایران نبود. با این پیروزی بزرگ خواب و خوراک از مردم ایران گرفته نشد. چون تیمی با تجربه و ترسناک در اختیار داشتیم که از مدت‌ةا پیش خیال همه را برای این اتفاق خوب راحت کرده بود. تیمی دوست داشتنی که می‌تواند که حالا می‌تواند بهترین نتایج تاریخ فوتبال ایران را در جام جهانی رقم بزند. تیمی که همیشه حرف‌‌های جدید برای گفتن و تاکتیک‌های تازه و ناشناخته برای نشان دادن دارد. تیمی که شخصیت‌اش به حد عالی رسیده و تمام فوتبال دنیا را مجاب کرده که به او احترام بگذارند.
***
کی‌روش و شاگردانش مردم ایران را به آرزوی‌های بزرگ‌تر عادت داده‌اند. خوب یا بد حالا انتظارها بالاتر رفته است. حقیقت این بوده که نتیجه و عملکرد تیم کی‌روش فراتر و بهتر از امکانات و حمایت‌‌هایی است که از آنها صورت گرفته است.  مردم ایران از ضعف‌های شدید مدیریت فدراسیون فوتبال برای تامین خواسته‌های کی‌روش اطلاع دارند. اما کی‌روش و عالیجناب فوتبالی آنها هست تا دلهره مدیریت ضعیف را نداشته باشند. آنها یک نفر را دارند که یادشان داده بزرگ فکر کنند و بهترین عملکرد را در بدترین شرایط داشته باشند. بله آنها کی‌روش و بهترین بازیکنان فوتبال ملی ایران را در اختیار دارند تا باز هم امیدوار به تکرار دوباره ایران در آینده باشند.