روزنامه شهروند کد خبر: 22016 تاریخ خبر: ۱۳۹۳ يکشنبه ۱۲ بهمن هر‌سال 2190000 تن زباله شهری و روستایی در شمال کشور رها می‌شود 20‌سال تلاش بی‌سرانجام برای خروج زباله از جنگل‌های شمال شهروند| زباله ها، تبر شده و به جان جنگل های شمال افتاده اند. چند سالی است، هر گاه از روزگار تلخ جنگل های شمال حرفی زده می شود، پای زباله ها هم به میان می آید تا یکی از متهمان اصلی، خشکیدگی و نابودی جنگل های شمالی کشور نام بگیرند. سالانه بیش از 2 میلیون و 190 هزار تن زباله شهری و روستایی در جنگل های شمالی کشور رها شده یا به قولی دفن می شوند. هزاران تن زباله ای که هزاران مترمکعب شیرابه تولید کرده و علاوه بر تخریب پوشش گیاهی جنگل های شمالی کشور، آب و خاک این مناطق را هم زیر سایه آلودگی می برند. به گفته معاون امور جنگل های سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری، شیرابه ناشی از تخلیه زباله در جنگل های شمال منجر به خشکیدگی انواع گونه های ارزشمند گیاهی شده و حتی روی منابع آب های زیرزمینی نیز اثرات سوء داشته است. بهزاد انگورج تقوی، با اشاره به این که بسیاری از عرصه های جنگلی شمال کشور به علت سوءمدیریت شهری به شیوه کاملا ناموزونی به محل دفن زباله ها تبدیل شده اند، به ایرنا می گوید: <<زباله تولیدی شهروندان و گردشگران شهرهای شمالی بدون استثنا در عرصه های جنگلی تخلیه می شود. ورود شیرابه زباله ها به عرصه های جنگلی شمال، گستره زیادی از این عرصه ها را تخریب کرده و این درحالی است که مناطق شمالی کشور به دلیل برخورداری از جنگل های رویشی هیرکانی نباید به محل دفع زباله تبدیل شود.>> بلایی که سال های سال است بر سر جنگل های شمالی کشور آمده و آنها را زیر سایه نابودی برده، قصه امروز و دیروز نیست. داستان چند دهه، تخلیه زباله در سکوت و غفلت است. داستانی که حالا، تلاش ها برای خداحافظی جنگل های شمال با زباله های شهری و روستایی را به امیدی واهی تبدیل کرده و بسیاری حتی خوشبین هم نیستند که این اتفاق رخ دهد و زباله ها با جنگل های شمال خداحافظی کنند. جنگلبانان سال های بسیاری است که به امید روزی هستند که زباله ها در لا به لای درختان جنگلی شمال کشور رها نشوند و پوشش گیاهی منطقه را محکوم به مرگ نکنند. آنها سال های سال با جنگل های شمال زندگی کرده اند و راوی خوبی برای روزگاری هستند که بر جنگل های شمالی کشور گذشته است. کاظم نصرتی عضو جامعه جنگلبانی کشور، دراین باره با اشاره به این که زباله ها یکی از عوامل تخریب جنگل های شمالی کشور می داند، به <<شهروند>> می گوید: <<زباله ها در جنگل های شمالی کشور به صورت غیرفنی و غیربهداشتی دفن می شوند، البته رها می شوند. رها کردن زباله ها در جنگل های شمالی کشور، باعث تخریب عرصه شده و علاوه بر آن، شیرابه ناشی از آن عرصه های وسیع تری را تحت تأثیر قرار می دهد. زباله ها و شیرابه آنها، عرصه های پایین دست را نابود می کنند و باعث از بین رفتن درختان جنگل های شمالی کشور می شوند.>> او ادامه می دهد: <<شیرابه های زباله های شهری و روستایی، راه می گیرد و از بالادستی که زباله ها تخلیه شده اند، به سمت پایین درست حرکت می کند، در مسیر خود خاک را آلوده کرده و اکوسیستم منطقه را بر هم می زند.>> تغییر اکوسیستم منطقه و نابود شدن پوشش گیاهی در مناطقی که زباله ها دفن می شوند، به راحتی قابل مشاهده است. نصرتی دراین باره می گوید: <<آثار دفن و رها کردن زباله ها در نزدیکی تمام شهرهای شمالی قابل مشاهده است. در بسیاری از شهرهای شمالی کشور به خصوص در غرب مازندران این تأثیر محسوس تر است. در نزدیکی شهرهایی همچون رامسر، تنکابن، چالوس، نوشهر و حتی ساری، یکی از معضلات بزرگ دفن زباله و تأثیر آن بر عرصه های طبیعی منطقه است.>> او با اشاره به این که مراکز دفن یا رهاسازی زباله ها حداقل 5 تا 10 هکتار از عرصه های جنگلی کشور را مستقیما اشغال کرده و آلوده می کند، یادآور می شود: <<این میزان حداقل عرصه هایی است که به طور مستقیم زیر سایه زباله ها و تاثیرات آنها می روند، این در حالی است که تاثیرات آن به واسطه شیرابه ها به عرصه های دیگر هم می رسد و سطح زیادی از جنگل های شمالی کشور را تحت تأثیر قرار می دهد.>> طبق آمار رسمی هم اکنون 42 واحد بزرگ دفع زباله به وسعت 300 هکتار در جنگل های شمال وجود دارد که روزانه به طور متوسط 6 هزار تن زباله در آنها انباشته می شود. زباله هایی که پس از انباشت، هزاران مترمکعب شیرابه تولید کرده و آب های زیرزمینی و خاک مناطق اطراف مراکز دفن را آلوده می کنند. در ماه های گذشته خبرهای بسیاری درباره حل معضل پسماندهای شهری و روستایی شمال کشور، شنیده می شود. وعده های بسیاری هم داده شده مبنی بر این که پسماندها ساماندهی خواهند شد و کارخانه های تولید کمپوست و زباله سوز راه اندازی خواهند شد تا کمی از بار زباله ها از دوش طبیعت شمال برداشته شود، اتفاقی که عضو جامعه جنگلبانی کشور نسبت به آن خوشبین نیست و می گوید: <<امید چندانی به حل معضل زباله ها در شمال کشور ندارد.>> او ادامه می دهد: <<سال های طولانی است، شاید بیش از 20 سال است که به دنبال حل معضل زباله های پایتخت هستیم، اما تلاش هایمان هیچ گاه نتیجه نداده زیرا سایر دستگاه ها کمکی به حل این معضل نمی کنند و این امر باعث شده که الان هم برای قدم هایی که برداشته می شود تا معضل زباله ها حل شود، خوشبین نباشم.>> نصرتی درحالی به همکاری نکردن سایر دستگاه ها برای حل معضل پسماندهای شهری و روستایی که جنگل های شمال را تسخیر کرده، اشاره می کند و آن را عاملی برای ناامید شدن از حل این معضل می داند که بهزاد انگورج تقوی معاون امور جنگل های سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری، با تأکید بر این که حل این معضل نیازمند همکاری نهادهای مسئول برای ساماندهی و جمع آوری زباله از جنگل ها است، دراین باره می گوید: <<سهم سرمایه گذاری در بخش زباله، مهار پساب و آب های نامتعارف در کشور بسیار کم بوده و لازم است دولت توجه ویژه ای در این زمینه داشته باشد. با توجه به این که مدیریت پهنه سرزمینی تحت عنوان تعادل بخشی در سیاست های کلی مورد ملاحظه قرار گرفته و همچنین در سند ملی آمایش سرزمینی نیز مطالعه شده است، اگر بتوان تمرکز جمعیت در واحدهای سرزمینی را نیز به سمت تعادل بخشی سوق دهیم، توجه ویژه ای به انتخاب سکونتگاه ها داشته ایم.>>