روزنامه شهروند کد خبر: 184794 تاریخ خبر: ۱۳۹۹ پنج شنبه ۱ خرداد زیباشهر در صفحه امروز <<زیباشهر>> با سریالی آشنا می شوید به نام <<چگونه از مجازات قتل فرار کنیم>>؛ سریالی که در آن چند دانشجوی رشته حقوق، در گیرودار حوادثی گرفتار می شوند که خودشان سررشته را رقم زده اند. این حوادث اتفاقات دیگری را به دنبال می آورد و ماجرا به همین شکل ادامه می یابد. در بخش <<کتاب>> به نمایشنامه ای با نامی عجیب از نمایشنامه نویسی مشهور برمی خورید: <<اثر پرتوهای گاما بر روی گل های همیشه بهارِ ساکنانِ کره ماه>> اثر پل زیندل؛ نمایشنامه ای با مایه های روان شناختی که لایه های عواطف انسانی را کنار می زند و یکی از آثار تأمل برانگیز این حوزه است. در بخش <<فیلم>>، <<نارنگی>> را معرفی کرده ایم؛ فیلمی بشردوستانه و زیبا در اوج جنگ و قتل و خونریزی. در قسمت <<عکس>> نیز جانوری غول پیکر را می بینید که برای حمل آن 12 نفر اجیر شده است؛ ماجرای این عکس را در همین صفحه بخوانید. گوریل در کنگو [مهدی حسنی] به گزارش پایگاه خبری <<ججین>> برای حمل کردن این گوریل کوهی پشت نقره ای، ۲۲۶ کیلوگرمی که سنکوئکه نام داشت، به نیروی بیش از ۱۲ نفر نیاز بود. برنت استرتن، عکاس این صحنه را زمانی ثبت کرد که در پارک ملی ویرونگا کشور جمهوری دموکراتیک کنگو مشغول عکاسی بود. بیش از نیمی از نژاد کمیاب گوریل های کوهی در ویرونگا نگهداری می شوند و زمانی که درگیری ها در این پارک بالا گرفت، سنکوئکه و چندین گوریل دیگر جان خود را از دست دادند. استرتن این عکس را سال ۲۰۰۷ زمانی ثبت کرد که محافظان پارک و ساکنان آن منطقه قصد داشتند سنکوئکه را از جنگل خارج کنند. در آن زمان در اثر نسل کشی رواندا، صنعت زغال این منطقه رشد زیادی کرده بود، به همین دلیل مردم با ورود غیرقانونی به مناطقی همچون این پارک به دنبال قطع درختان و سرقت چوب بودند. نتیجه کار کشته شدن این گوریل ها بود. در این عکس، سنکوئکه عظیم و تأثیرگذار به نظر می رسد. این تصویر نشان می دهد بحرانی که در مرکز آفریقا رخ داد، نه تنها انسان ها بلکه حتی بقیه موجودات و محیط زیست را هم تحت تأثیر خود قرار داده است. سه ماه بعد، عکس استرتن در نشریه نیوزویک منتشرشد. بعد از آن 9 کشور آفریقایی (از جمله کنگو) با امضای یک معاهده متعهد شدند از این به بعد از گوریل های کوهی پارک ویرونگا محافظت می کنند. چگونه از مجازات قتل فرار کنیم [بردیا برجسته نژاد] همه چیز از یک حادثه شروع می شود، از بی فکری چند دانشجوی رشته حقوق که هدف شان این است که در آینده وکلای مشهوری برای دفاع از همین دست حوادث شوند. استاد آنها آنالیس کیتینگ با بازی ستایش شده وایولا دیویس، وکیل مشهور جنایی که هر اصلی را برای برنده شدن در پرونده هاش زیر پا می گذارد، وارد داستان می شود. از اینجا به بعد است که رازها برملا می شود، اعتمادها از بین می رود، خیانت ها تکرار می شود، جان ها به خطر می افتد و برای فرار از مجازات جنایتی که رخ داده است، جنایات دیگری رقم می خورد. این خلاصه داستان سریالی در ژانر جنایی هیجانی به نام <<چگونه از مجازات قتل فرار کنیم>> است که پخش آن از سال 2014 در شبکه ABC آغاز شد، تا هفته پیش که پس از 6 فصل و در مجموع 90 قسمت به پایان رسید. خالق این مجموعه پیتر نوواک است، کسی که سابقه فعالیتش در تلویزیون محدود می شود به نویسندگی چند قسمت سریال <<آناتومی گری>> و حضور به عنوان دستیار تهیه کننده اجرایی در سریال <<رسوایی>>. هر قسمت از این سریال پر از اتفاق های ریز و درشت است، پر از سنگ هایی که بر سر راه فرار این چند نفر قرار می گیرد که باید در کمترین زمان ممکن برطرف شود. لحظه به لحظه آن، مخصوصا سکانس هایی که در دادگاه می گذرد و شیوه عجیب وکالت قهرمان داستان، چنان هیجانی را برمی انگیزد و مخاطب را با خود درگیر می کند که ناخواسته وارد یک بازی ذهنی عجیب با سازندگان سریال می شود: اینکه بتواند رفتار کاراکترها را در مواجهه با اتفاق ها و تلاش شان را برای فرار از شرایط موجود به درستی حدس بزند! وایولا دیویس، بازیگر شناخته شده سینما، تئاتر و تلویزیون با ایفای نقش اصلی در این سریال آن قدر درخشید که تحسین همگان را برانگیخت و سبب شد او به عنوان نخستین زن سیاه پوست جایزه امی ساعات پربیننده برای بازیگری نقش اول زن در یک سریال <<دراما>> را تصاحب کند. همچنین این سریال برای دیویس دو بار برنده شدن جایزه انجمن بازیگران فیلم، یک بار برنده شدن جایزه ایمیج و چندین مورد کاندیداشدن در مراسم مختلف را به همراه داشت. اثر پرتوهای گاما بر روی گل های همیشه بهار ساکنان کره ماه [سپیده سرایی] عنوان نمایشنامه دقیقا این است: <<اثر پرتوهای گاما بر روی گل های همیشه بهارِ ساکنانِ کره ماه>>. این نمایشنامه نخستین و شناخته شده ترین نمایشنامه پل زیندل است که سال۱۹۷۱ جایزه پولیتزر را از آن خود کرد. زیندل متولد 1936 در نیویورک بود. دبیرستان می رفت که نخستین نمایشنامه اش را نوشت. او تمام نوجوانی را به نوشتن نمایشنامه ادامه داد، اما در دانشکده در رشته شیمی تحصیل کرد. زمان تحصیل یک دوره نویسندگی خلاق را زیر نظر ادوارد آلبی، نویسنده مشهور گذراند؛ نویسنده معروف <<چه کسی از ویرجینیا وولف می ترسد.>> بعد از آن آلبی تبدیل به حامی و معلم او شد. زیندل 10 سال بعد را به عنوان معلم شیمی و فیزیک در یک دبیرستان گذراند. او نمایشنامه <<اثر پرتوهای گاما بر روی گل های همیشه بهار ساکنان کره ماه>> را سال 1964 نوشت. این نمایشنامه سال 1971 در برادوی روی صحنه رفت و موفقیت زیادی را برای زیندل به همراه آورد. او در همان سال جایزه بهترین نمایشنامه پولیتزر را برای این نمایشنامه برد و سال 1972 پل نیومن براساس آن فیلمی سینمایی ساخت. زیندل در مجموع 53 کتاب منتشر کرد. او اغلب برای کودکان و نوجوانان می نوشت و سال 2003 درگذشت. زیندل در نمایشنامه <<اثر پرتوها...>> با طرح مضمونی علمی به ترسیم لایه های روانی و روابط عاطفی شخصیت ها می پردازد. تجربه های کودکی نویسنده در خانه ای بدون پدر با مادری عصبی و خواهری صَرعی و علاقه به گل های همیشه بهار، مستقیما به نمایشنامه راه پیدا کرده است. انتشارات <<بیدگل>> نمایشنامه <<اثر پرتوها...>> را به تازگی با ترجمه شهرام زرگر به چاپ چهارم رسانده است که می توانید آن را تهیه کنید و بخوانید. نارنگی [یاسر نوروزی] مردی با لباس نظامی روبه روی خانه ای روستایی می ایستد و در می زند. داخل، پیرمردی درحال چوب بری است؛ جعبه های میوه می سازد. پیرمرد در را باز می کند و نوعی بازجویی ابتدایی همان اول شکل می گیرد؛ اینکه اهل کجاست؟ چرا اینجا تنها مانده؟ مابقی خانواده اش کجا زندگی می کنند؟ و... سرباز چچنی از پاسخ های پیرمرد قانع می شود، اما به او می گوید غذایی برایشان بیاورد، چون دوستش هم داخل جیپ نشسته و هر دو گرسنه اند. پیرمرد غذایی به آنها می دهد و می روند. اما هنوز چند دقیقه نگذشته که صدای انفجاری مهیب پیرمرد را بیرون می کشد. جیپ نظامی سرباز چچنی سرنگون شده، آن سوتر هم کامیونتی کج ومعوج با نفرات داخلش لت وپار، افتاده. پیرمرد و دوست باغبانش به سرعت سمت آنها می روند. سرباز چچنی زنده است، اما تیر خورده. پیرمرد او را بلند می کند، به خانه ببرد و برای کشتگان دیگر، گوری دسته جمعی می کند. اما زمان خاک ریختن روی جنازه ها تازه می فهمد که یکی از نفرات دشمن هم زنده است؛ یک سرباز گرجستانی. پیرمرد او را هم برای مداوا داخل خانه می آورد. حالا این دو سرباز، از دو جبهه مخالف، اتاق به اتاق هم روی تخت خوابیده اند و درحال مداوا هستند. پیرمرد درِ اتاق سرباز گرجی را قفل می کند، نکند سرباز چچن در خواب او را خفه کند یا بکشد. ما درواقع حالا با درامی هیجان انگیز، تراژیک و البته به شدت انسان دوستانه مواجه هستیم، از مواجهه این دو سرباز که هر کدام می خواهند به محض بهبودی، دیگری را بکشند و پیرمردی که قرار است میانه داری کند، بنابراین از سرباز چچنی قول می گیرد که در خانه اش خونی نریزد. جوان متعصب چچنی هم وعده می دهد تا وقتی سرباز گرجی داخل خانه است، کاری به کار او نخواهد داشت، اما به محض بهبودی و بیرون رفتن، او را خواهد کشت! داستان تا همین جا هم پر از نکات بکر و بدیع است؛ به خصوص در فضایی از باغستان های نارنگی. زمان فیلم به اوایل دهه 90 برمی گردد؛ زمانی که مردم استونی به جهت جنگی که درگرفته روستاها را تخلیه کرده و رفته اند. <<نارنگی>> به کارگردانی، نویسندگی و تهیه کنندگی زازا اوروشادزه، محصول مشترک کشورهای استونی و گرجستان است که سال 2013 ساخته شد. نامزد بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان <<گلدن گلاب>> 2015 هم شد. تفکر ضدجنگ و صلح طلبانه کارگردان در فیلمنامه، فیلم و دیالوگ ها تماما جاری است. تماشای <<نارنگی>> ممکن است در لحظاتی حال تان را به جهت ادامه داستان دگرگون کند، اما آرامش بخش و تأمل برانگیز است؛ به ویژه در دوره ای که برخی انسان ها هنوز صلح را در جنگ جست وجو می کنند؛ نقیضه ای که متاسفانه به قدمت تاریخ بشر، سابقه دارد....