روزنامه شهروند کد خبر: 169529 تاریخ خبر: ۱۳۹۸ چهارشنبه ۲۳ مرداد تا بدانند فراموش‌شده نیستند سیدمحمدسجاد عظیمی - داوطلب هلال احمر تیم سحر برای فعالیت های فرهنگی و ایجاد نشاط و امید به زندگی به همراه کاروان سلامت از استان ها به مناطق محروم سیستان اعزام می شوند. من به عنوان داوطلب هلال احمر افتخار داشتم به عنوان کارشناس فرهنگی در کنار مردم ایرانشهر باشم. متاسفانه فقر بسیاری در مناطق محروم سیستان دیده می شود، بعد از خشکسالی بسیاری از مردم شغلشان را از دست داده و عملا بیکار هستند. همین موضوع بسیاری از مردان سرپرست خانوار در منطقه را به سمت قاچاق سوخت برای گذران زندگی سوق داده است. همین موضوعات به علاوه محرومیت های زندگی، تاثیر بسیار بدی بر بچه های ایرانشهری گذاشته است، به طوری که این بچه ها در نقاشی هایشان یا ماشین های حمل سوخت را می کشیدند یا به عنوان آینده شغلی رویای در جست وجوی آب را به تصویر می کشیدند. اینها نشان دهنده بحران اجتماعی بالای منطقه است. حالا به همه اینها مشکلات سلامت و بهداشت را هم اضافه کنید. مردم روستاهای ایرانشهر از مشکلات پوستی شدید رنج می برند، چون در این ماه ها هوا بشدت گرم و خشک است. 50 درصد بچه ها فقط تا پایان دبستان درس می خوانند و شاید 20درصدشان شانس تمام کردن دبیرستان را داشته باشند. دخترها برای کم شدن هزینه ها خیلی زود به خانه بخت می روند و پسرها هم به دلیل کمبود امکانات مجبور می شوند راه پدرهایشان را ادامه دهند. کمبود امکانات برای کودکان شاید جبرانش سخت تر باشد، در این روزها بچه هایی را دیدیم که لوازم التحریر نداشتند و حتی کفش و دمپایی هم نداشتند تا بپوشند و به مدرسه بروند. متاسفانه چیزی که در این روستاها مشاهده کردیم، باورش برایمان سخت بود که این منطقه ها جایی از ایران باشد و این مردم هموطنانمان و اینکه به خوردن نان خشک و گذران زندگی با چند صدهزار تومان قانع باشند. ارتقای آگاهی شاید مهمترین اقدامی باشد که برای این مناطق ضرورت دارد. به هر ترتیب در این روزها من در کنار دیگر داوطلبان هلال احمر در تیم سحر کلاس های تفریحی، آموزشی و کارگاه های آموزش کارآفرینی برای کودکان و نوجوانان داشتیم. بازی های گروهی و برنامه های سرگرم کننده برایشان اجرا کردیم. به طورکلی همه این کارها برای این بود تا مردم ایرانشهر بدانند تنها نیستند، فراموش نشده اند و ما در کنارشان هستیم. همین طور هم بود، چراکه وقتی فعالیت های داوطلبانه و خدمات هلال احمر را می دیدند، بسیار خوشحال می شدند. به نظر من این فعالیت و همت جمعیت هلال احمر بسیار جایگاه ارزشمندی دارد، ولی دیگر نهادها باید به فکر رفع محرومیت و توسعه اقتصادی و فرهنگی سیستان به صورت ریشه ای باشند. کاروان های سلامت هم می تواند ادامه دار باشد تا مردم مناطق محروم باور کنند که بلوچ و ترک و لر و کرد هیچ فرقی برای ما ندارد و می توانیم تاثیر بلندمدتش را شاهد باشیم. مثلا اگر سالی دو بار این امکان فراهم شود که یک بار در تابستان و یک بار پیش از سال نو این خدمات به مردم محروم ارایه شود، تاثیرات بیشتری می گذارد.