روزنامه شهروند کد خبر: 169409 تاریخ خبر: ۱۳۹۸ سه شنبه ۲۲ مرداد عامل جذابیت در انتخابات 2020 موضوع انتخاب مجدد دونالد ترامپ به ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا، نه تنها اکنون سوالی مهم برای خود آمریکایی هاست که به چالش بسیاری از کشورهای جهان نیز تبدیل شده است. خب تکلیف ما ایرانی ها که روشن است، زیرا به خاطر ماجرای <<برجام>> و تحریم های یکجانبه ایالات متحده، تقریبا حق داریم که نخواهیم ترامپ برنده انتخابات ریاست جمهوری 2020 باشد. اما شواهد حکایت از آن دارد که خواست قلبی کشورهایی چون چین، مکزیک و حتی کانادا نیز خداحافظی این تاجر کهنه کار از واشینگتن و بازگشت او به محل کسب وکارش در نیویورک در پایان چهار سال نخست ریاست جمهوری اش است. به واقع این کشورها شاید حتی بیش از ما خواهان چنین چیزی باشند، چه آن که رابطه ایران و آمریکا حداکثر بعد از خداحافظی ترامپ از حالت بدتر فعلی به حالت بد قبلی باز خواهد گشت! اما کشورهای نامبرده و برخی دیگر که نام شان ذکر نشد تا قبل از استقرار این مستاجر جدید در کاخ سفید برای مدت های مدید رابطه ای محکم و دوستانه با ایالات متحده داشته اند و ترجیح می دهند فردی قابل پیش بینی که به همه چیز براساس منفعت نگاه نمی کند، بار دیگر سکان هدایت قوی ترین اقتصاد جهان را در دست بگیرد. کلوب روسای جمهوری یک دوره ای اما آیا یک دوره ای شدن ریاست جمهوری دونالد ترامپ امکان پذیر است؟ خود او که قطعا چنین تصوری ندارد. بیایید به فهرست رئیس جمهوری های یک دوره ای آمریکا در دوران معاصر نگاهی بیندازیم؛ با جرالد فورد شروع می کنیم که معاون ریچارد نیکسون بود و بعد از رسوایی واترگیت جانشین او شد. فورد سه سال پایانی دوره دوم ریاست جمهوری نیکسون مستعفی را به پایان رساند، اما در انتخابات مغلوب یک رئیس جمهوری تک دوره ای دیگر یعنی جیمی کارتر شد. کارتر اما در دوره رکود اقتصاد جهانی به قدرت رسید و بدشانسی اش با وقوع انقلاب اسلامی در ایران و ماجرای تسخیر سفارت این کشور در تهران کامل شد. نتیجه؟ او در انتخابات دور دوم جای خود را به رونالد ریگان داد. هشت سال بعد جرج هربرت واکر بوش معروف به <<بوش پدر>>، معاون رونالد ریگان بر جای او نشست، تا از محبوبیتی که این بازیگر سابق فیلم های کابویی برای جمهوری خواهان به ارمغان آورده بود، نهایت استفاده را ببرد. دونالد ترامپ و عوامل تهدیدکننده مهمترین اتفاقی که آمریکا در دوران ریاست جمهوری بوش تجربه کرد، جنگ خلیج فارس یا عملیات آزادسازی کویت بود. اما حتی پیروزی ایالات متحده در یک نبرد مهم بعد از جنگ ویتنام هم آمریکایی ها را مجاب نکرد که بوش پدر را برای بار دوم به کاخ سفید بفرستند. تشخیص این که در میان این سه ناکام، دونالد ترامپ شبیه کدام یکی شان است، کار چندان آسانی نیست. به عقیده برخی جرالد فورد انتخابات را به کاریزمای نداشته خود باخت. کارتر مغلوب رکود و شعارهای انتخاباتی رقیبش رونالد ریگان شد و بوش پدر نیز صحنه را به جذابیت کلینتون واگذار کرد. با این اوصاف بیراه نیست اگر بگوییم در 15 ماه باقی مانده تا انتخابات 2020 دونالد ترامپ تنها با دو عامل تهدید کننده جدی روبه رو است؛ نخست عملکرد خودش و سپس ظهور یک رقیب جذاب در جناح رقیب که رأی دهندگان آمریکایی نتوانند به راحتی بی خیالش شوند.