روزنامه شهروند کد خبر: 167438 تاریخ خبر: ۱۳۹۸ پنج شنبه ۲۷ تير خیر نبینی حمومی برزو طنزنویس کله صبح خیلی علمی- فلسفی شده بودم. به پشت دراز کشیده بودم روی پادریِ جلوی حموم، چهاردست وپا هوا، با دمم آت وآشغال های روی سرامیک رو اینور و اونور می کردم و داشتم فکر می کردم به این که چرا آدم ها زیربنای مفید خونه شون رو حرومِ حمام می کنن؟ یعنی مثل من یه لیس ساده به خودتون نمی تونین بزنین؟ حیف نیست این چهار پنج متر رو کردین عین غسالخونه؟ شب چطور خوابتون می بره با وجود این ترکیب وحشتناکِ آب و کاشی؟ اصلا واسه چی باید برید حموم؟ شما برو یه جاندار توی کل منظومه شمسی پیدا کن که بره با آب یا هیدروژن یا متان یا هر کوفتی خودش رو بشوره. چه کار دارین می کنین با زندگیتون؟ می دونم که نمی تونید با خودتون کنار بیایید، ولی راه حلش این نیست که یه روز درمیون برید توی اون سگ دونی و هی خودتون رو بسابید. به جاش یه وقت روانشناس یا روانکاو بگیرید، برید بشینید جلوش بگید آقای دکتر من همه ش حس می کنم بو میدم، کثیفم، لجنم، سرتاپا کثافتم. یه کلونازپامی آرام بخشی دردی بهتون میده و خلاص. چرا منابع آب شیرین زمین رو آلوده می کنین؟ توی این تفکرات بودم و با یه چشم بسته و یه چشم نیمه باز روی پادریِ جلوی حموم این پهلو و اون پهلو می شدم که دیدم زنگ در رو زدن. اول صبح مامانِ گنده بک اومده بود بهش سر بزنه. گنده بک همچین که در روباز کرد، من رو به مامی نشون داد وگفت: <<به نوه ت سلام کردی؟>> مامان خانوم جواب داد: <<ایش، این گربه هه که هنوز اینجاست. اه اه بو گرفته خونه ت. بوی باغ وحش میده. من نمیام تو، یا جای منه این جا یا جای این ولگرد بی چشم و رو>> <<مادرجان کسی دعوت کرده بود شما رو؟! بعدش هم، من بو میدم؟ نمیگی بوی باغ وحش مال پسرِ خرسِ پشمالوی خودته؟ دیگه از من که تمیزتر نداریم. روزی دوبار سرتا پام رو با این زبون خوشگل کوچولوم می شورم. این گامبوی بی مصرفته که عین اِسکانک محیط رو آلوده کرده.>> مامان جان در رو بست و رفت. چند دقیقه بعد دیدم چشم های گودافتاده انگاربرگشته از جهنمِ گنده بک داره برق شیطانی می زنه. آروم آروم اومد جلو و زیر یه خمم رو گرفت و دیدم ای دادِ بیداد در حموم رو هم باز کرد. داداش یه دوتا پیس از اون اسپری هات که بوی حشره کش میده بده بزنیم ما هم خوشبو شیم، وا بده حموم و این کارا رو. اصلا من بو میدم داداش، تو بوی گل میدی! متاسفانه کابوس حمام با شنیدن صدای شرشر آب شروع شد و رسید تا اون شامپوی فیکِ تایلندی با عکس دوتا گربه مشنگ خوشحال و کف مالی و <<برزو بشین>> و <<برزوجان دیگه تموم شد>> و حوله و آخر سر هم هوار شدن مصیبتِ سشوار. این چیه آخه اختراع کردین واسه خودتون؟ باد داغ رو هارهار می زنه تو سر و کله آدم که چی؟ فضاحت حمام که تموم شد، نشستم دم پنجره و همونطور که دست و پاهام رو یک درمیون تو هوا می تکوندم که آبشون بره، لعنت فرستادم به خودم و اجدادم که دیگه انرژی منفی نفرستم به این کائنات بی جنبه.