روزنامه شهروند کد خبر: 162558 تاریخ خبر: ۱۳۹۸ پنج شنبه ۲۶ ارديبهشت اصفهان آمده بود به عشق بهنام دیروز دوستداران بهنام صفوی در کنار هنرمندانی چون سیروان و زانیار خسروی، مهدی مقدم، شهاب رمضان و ... با او خداحافظی کردند رضا صالحی پژوه| نسیم بهاری اردیبهشت باشد، مقابل ساختمان قدیمی خانه هنرمندان در یکی از پارک های حاشیه رودخانه زاینده رود باشد، سخن از خوش الحانی و شعر و آواز باشد و اشک فراق در چشم حلقه بزند، حتما یک جای کار می لنگد، حتی اگر در میانه های مراسم نام بردن از <<بهنام بانی>> به جای مرحوم <<بهنام صفوی>> دقایقی مردم را بخنداند. بله! دیروز یک جای کار می لنگید که این همه شاعر و غزلسرا در اصفهان جمع شده بودند، سخن از اشک بود و ماتم و آه و درد. دو بنر بزرگ قدی مزین به تصویر پسر مودب شعر و موسیقی ایران هم حکایت از آه و افسوس داشت، اما بیشتر از همه تابوت چوبی منبت کاری شده روی جایگاه مقابل خانه هنرمندان و نوار مشکی کنار تصویر <<بهنام صفوی>> بود که دل را می آزرد. سیدکمال هاشم زاده، شاعر، غزلسرا و مجری برنامه های تلویزیونی میان دار مراسم بود، بالا سر تابوت دوستی که می گفت 14 سال است او را می شناسد، آن هم نه از مسیر شعر و موسیقی، بلکه زمانی که بهنام عضو فعال هیأت علی ابن موسی الرضا(ع) سعادت آباد تهران بود و تنی چند از فعالان ادبی کشور را کنار هم جمع آورده بود. مراسم رأس ساعت 10 مقابل خانه هنرمندان آغاز شد و جمعیتی چشمگیر از پیر و جوان، زن و مرد، هنرمند و رهگذر آمده بودند تا آخرین نوای بی نوایی شوخ چشم موسیقی ایران را بشنوند و با او وداعی گرم رقم بزنند. خانه هنرمندان، ساختمانی که طی سالیان گذشته وداع هنرمندان زیادی را به خود دیده است، حالا گاهواره ای شده برای پیکر بی جان خواننده ای که پنج سال درگیر بیماری مهلکی بود که اعتقاد داشت بر آن غلبه خواهد کرد، اما سرانجام طاقت نیاورد و پرچم سفیدش را برابر تومور مغزی بالا برد. پدر این خواننده جوان و 36 ساله کشورمان وقتی به درخواست مجری برنامه به جایگاه رفت، اگرچه خیلی نمی توانست حرف بزند گفت: <<امروز حالم خیلی خوب نیست، ولی چند جمله ای با مردمی که به عشق بهنام به این جا آمده اند، سخن می گویم. خدا شاهد است هر کاری از دستمان برآمد برای بهنام انجام دادیم، ولی خدا خواست تا فرزندمان آسمانی شود. همان طور که خودش در یکی از اشعارش خواسته بود. به عنوان پدر بهنام، از هر کسی که از فرزندم کدورتی دارد، می خواهم تا حلالش کند.>> پدری که با خاطرات پسر جوانش خاطره بازی می کرد، از آخرین خاطره لبخند بهنام گفت: <<سه روز قبل از فوتش رفتم بالای سرش و خواستم یک لبخند به من بزند. او به زحمت لب هایش را باز کرد و خندید. بهنام همیشه بی حاشیه زندگی کرد و هرگز نخواست کسی از او کینه داشته باشد. او این اواخر که سخت نفس می کشید، نمی توانست حرف بزند، با چشمانش از من عذرخواهی می کرد و حلالیت می خواست.>> محمدعلی جعفری، معاون اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی هم به عنوان نماینده اداره فرهنگ و ارشاد استان اصفهان در این مراسم حضور داشت و مردمی و خوش اخلاق بودن را خصیصه اصلی رفتار بهنام صفوی بیان کرد و گفت: <<هنرمندان مردمی، همواره با شادی مردم شاد و با غم های مردم غمگین می شوند و شاهد این مدعا نیز حضور چشمگیر هواداران این هنرمند مردمی است.>> هنرمندی که نه تنها در تیتراژ فیلم <<اخراجی ها>> خواند تا ضمن همه پسند بودن ترانه هایش، لبخند را بر لب مردم بنشاند، شاید در زمان مرگش هم می خواست مردم بخندند که ناگهان جعفری، معاون اداره ارشاد نام متوفی را به جای <<بهنام صفوی>>، <<بهنام بانی>> بیان کرد! در تمام زمان برگزاری مراسم، کمتر کسی بود که حلقه اشک در چشمانش جا خوش نکرده باشد، مخصوصا وقتی یاد فرزند خردسال بهنام، کمر خمیده پدرش، داغداری همسری که این سال ها تمام امیدش به خدا بود، مادری که تمام سرمایه اش را از کف داده بود، می افتاد، ولی سیروان خسروی، مهدی مقدم، زانیار، شهاب رمضان، رضا فوادیان و دیگر دوستانش بیشتر از همه ناراحت بودند. ناراحت خاموشی صدایی به رنگ <<معجزه>>، صدایی از جنس <<آرامش>>. <<ای جان>>، وقتی در حاشیه زاینده رود از بلندگوهای مراسم با صدای پسر مودب موسیقی پاپ ایران پخش شد، آخرین برنامه ای بود که اجرا شد و پس از آن هواداران بهنام کرانه آواز ایران، بر پیکرش نماز خواندند و پیکرش را تا شاهین شهر بدرقه کردند، تا آن جا در میان جمع زیادی از مردم، بهنام صفوی در بهشت معصومه(س) شاهین شهر آرام گیرد. بهنام صفوی، 15 تیر 62 در شیراز به دنیا آمد و تا 16 سالگی در ماهشهر زندگی کرد، وی از سال ۱۳۹۲ دچار ضایعه مغزی شد و سال 94 تحت عمل جراحی قرار گرفت، بعد از این عمل جراحی حالش بهتر شد، ولی دوباره بیماری به سراغش بازگشت، طوری که سال 96 در آلمان مورد جراحی قرار گرفت، ولی این عمل جراحی موفقیت آمیز نبود، به طوری که در تاریخ 23 اردیبهشت 98 در بیمارستانی در اصفهان بدرود حیات گفت.