روزنامه شهروند کد خبر: 157294 تاریخ خبر: ۱۳۹۷ پنج شنبه ۲۳ اسفند ماشین، شعور اسب را هم ندارد! متاسفانه دوست نزدیکی را در سانحه رانندگی از دست دادم و این مساله باعث شد همیشه فکرم دنبال مسافری باشد که می رود. به نظر من این ها همه نتیجه اشتباهات انسانی است. رسیدگی به اتومبیل و کنترل سلامت آن به عهده کیست؟ قطعا به عهده خود ماست. اینکه اتومبیلی موتورش ترکیده، فرمان بریده، روی برف سُر خورده و... این ها همه نتیجه خطای انسانی است. ماشین که زبان ندارد، ما باید به سلامت وسیله نقلیه مان توجه کنیم. ماشین محصول دست، عقل و فعل آدم است. فراموش نکنیم اتومبیل وسیله ای خودکار نیست و به وسیله انسان هدایت می شود. اما گاهی آدم ها فراموش می کنند که اتومبیل حتی شعور اسب را هم ندارد. یعنی اسب باز حداقل از روی غریزه حیوانی خطر را درک می کند اما اتومبیل بی جان است و ما نباید از آن انتظاری داشته باشیم. با این حساب، همه چیز دست خود ماست. هر دو عامل یعنی چه مشکلات فنی و چه مشکلات در رانندگی و کنترل اتومبیل از خطای انسانی نشأت می گیرد. حتی من بار ها در روزنامه ها و رسانه ها خوانده ام و شنیده ام که فلان اتومبیل دچار سانحه شده چون از استانداردهای لازم برخوردار نبوده. من نمی فهمم چرا آدم استاندارد باید ماشین غیر استاندارد سوار شود. ماشین غیر استاندارد نشانه جامعه غیر استاندارد است و راننده که هیچ چیز زندگی اش از جمله رانندگی اش پیرو استاندارد نیست، از آن استفاده می کند. من توصیه ام این است که ما بیشتر از اینکه به محل سفر فکر کنیم و به اینکه مثلا چقدر با زن و بچه و دوستان قرار است خوش بگذرد، به این بپردازیم که چقدر وسیله نقلیه مان سالم و آماده برای سفر است. همینطور به این فکر کنیم که چقدر خودمان به لحاظ روحی و جسمی و روابط و... آماده سفر هستیم. بسیاری از این تصادفات به خاطر دعوا ها و بحث هایی است که بین سرنشینان اتومبیل قبل از تصادف سرگرفته بوده. به همین دلیل، مسئولیت خود آدم ها از هر کس دیگری بیشتر است. ضمن اینکه، در فرهنگی که حتی گویش کلمات در دعا استاندارد دارد، چگونه برای مسائلی که مستقیم با جان مردم در ارتباط است، استاندارد را هیچ می گیریم.