روزنامه شهروند کد خبر: 152380 تاریخ خبر: ۱۳۹۷ شنبه ۲۲ دي نگاهی به انتقادات اخیر شهردار اسبق تهران به دولت و اما و اگرهایش کدام الگوی مدیریتی فوق درخشان را می‌گویید دکتر؟ سحاب شکیبا| محمدباقر قالیباف، شهردار اسبق تهران که بعد از سه دوره رقابت برای ریاست جمهوری خود را همچنان در قامت یک آلترناتیو برای ریاست قوه مجریه می بیند، در ماه های اخیر مدام از موضع منتقد و تئوریسین برای حل مشکلات کشور صحبت کرده است. قالیباف که با طرح نواصولگرایی تلاش می کند توجه جوانان اصولگرا را به خود جلب کند و برای همین خود را مبدع ایده های جوانانه می داند، تا امروز به طور مشخص روشن نکرده است که آن با اصولگرایی سنتی چه وجه تمایزی دارد. او جز انتقاد و حمله به دولت و مانور روی واژه ها و ترکیباتی چون <<مدیریت جهادی>> که باز هم معلوم نیست در رویکرد قالیبافی چه مفهومی دارد، چیزی از چنته بیرون نیاورده و با ارایه انتقادات تکراری و راهکارهای مبهم و کلی سعی کرده است که خود را همچنان به عنوان گزینه ای برای جریان اصولگرایی و لایه های جوان این جریان در تکاپو نشان دهد. مشکل قالیباف این است که برخلاف بسیاری از رقبایش او سابقه اجرایی مفصل و در دسترسی دارد و معلوم است که چند مرده حلاج است. قالیباف با این حال، بدون توجه به کارنامه ای که از خود به جا گذاشته و بدون نیاز به پاسخگویی در مورد مشکلات مدیریتی دوران طولانی حضورش در شهرداری تهران، ترجیح می دهد همچنان به برنامه های هجومی خود بپردازد. او در روزهای گذشته در تالار اجتماعات روزنامه قدس و در همایشی با عنوان بررسی مسائل، چالش ها و فرصت ها در دهه پنجم انقلاب به سخنرانی پرداخت که بخش هایی از آن قابل توجه است و به طور خلاصه به آن می پردازیم. قالیباف می گوید: <<امروز در کشور با مشکلات بیکاری، فساد، رانت، تورم و... مواجهیم؛ آیا این مشکلات علت هستند یا معلول؟ من معتقدم این نارسایی ها معلول هستند و هیچ کدام علت نیستند. علت اصلی ضعف مدیریت و کارآمدی در نظام جمهوری اسلامی است. ما در این بخش دچار یک چالش بزرگ هستیم؛ زیرا منابع انسانی و مادی ما بسیار هستند. امروز در حقیقت یک ناکارآمدی اشباع شده در امور داریم. امروز مهمترین نیاز بنیادی ما در حقیقت این مدیریت و اداره کشور در این بخش هاست.>> - جناب دکتر وقتی از مدیریت و کارآمدی صحبت می کنند، مطمئنا الگویی متفاوت از شهرداری دوازده ساله خود را در نظر دارند. ایشان به عنوان پایدارترین شهردار تهران نشان داده اند که با ایده های گذشته شان چقدر می توان به درآمدهای پایدار و سیستم مدیریتی پویا و کارآمد دست پیدا کرد. تصور این که تنها پس از گذشت 16 ماه از مدیریت در شهرداری به چه نتایج تازه ای رسیده اند، دشوار است. می گویند: <<باید بحث مردم در زمینه آزادی، عدالت و.. . روشن شود. بعد از چهل سال هنوز در حوزه آزادی های اجتماعی تکلیف خود را روشن نکردیم؛ مثلا در مورد حضور بانوان در محیط های مختلف سلایق و نگاه های متفاوت وجود دارد.>> - این را هم می توان در شهرداری دوازده ساله شان جست وجو کرد. این که در مدیریت شهری کدام آزادی های اجتماعی جدی گرفته شده اند. این که چقدر به زنان میدان داده شده است. آقای قالیباف سرانجام مشخص نکردند که 13 درصد سهمی که در مدیریت شهری به بانوان اختصاص داده بودند، همان یک درصد مدیر زن شهرداری بود یا جای دیگری که کسی نمی دانست هم بهایی به زنان داده بودند؛ یعنی باز هم باید به زهرا مشیر، مشاور امور بانوان شهرداری که ظاهرا نسبتی با دکتر داشتند، اشاره کنیم یا بگذریم؟ می فرمایند: <<امروز بیش از ۸۰ درصد اقتصاد کشور دولتی است. این اقتصاد مبتنی بر فعالیت، کار و تولید نیست بلکه مبتنی بر فروش نفت و خام فروشی و از این رانت استفاده کردن است و دولت به بدترین شکل ممکن این اموال عمومی که متعلق به مردم است را از آنها می گیرد، در صندوق خودش می ریزد و با منت و ناعادلانه آن را در اختیار مردم می گذارد.>> - دولت باید چه کند؟ از شهرداری دوران آقای قالیباف یاد بگیرد که با زمین فروشی و آسمان فروشی و تراکم فروشی همه هزینه هایش را تأمین می کرد؟ که بخش بزرگی از فضای سبز تهران نابود شد تا شهرداری سر پا بماند؟ زهرا صدراعظم نوری، عضو شورای شهر می گوید قالیباف با 52 هزار میلیارد تومان بدهی که بیش از 30 هزار میلیارد تومان آن، بدهی به بانک ها بود شهرداری را رها کرده. چنین مدیریتی باید برای دولت سرمشق باشد؟ این که درآمد ماهی 650 میلیارد تومان شهرداری در زمان ایشان به زور کفاف مخارج سنگین شهر تهران را می داد و معلوم نبود بدهی ها را از کجا باید تأمین کرد، چی؟ می گویند: <<ما (یعنی دولت) در حوزه فرهنگی کار دل انجام نمی دهیم، کار پیمانکاری انجام می دهیم. می گویند پول بدهید تا ما برایتان انسان بسازیم درحالی که انسان با پول ساخته نمی شود. تربیت نیرو در میدان کار انجام می شود. تربیت نیروی فرهنگی در عین عملیات فرهنگی انجام می شود.>> - آقای قالیباف به ما اجازه می دهید که در مورد کار فرهنگی و پیمانکاری و کار دل چیزی نگوییم؟ درباره وضع فرهنگی تهران و هزینه هایی که می شد و ساختمان ها و امکاناتی که در اختیار نیروی فرهنگی <<دلی>>! قرار گرفته بود، لازم است چیزی بگوییم؟ یا درباره مجموعه همشهری با آن همه پرسنل و هزینه که حالا روی دست شهرداری مانده است؟ اینها همان کار دلی است که می گویید؟ می فرمایند: <<اگر در دولت قرار می گرفتم اولین کارم این بود که دولت را به سرعت کوچک سازی می کردم. آن را برون سپاری می کردم.>> - آقای قالیباف عزیز چه اصراری دارید از این حرف ها بزنید. 68 هزار پرسنل شهرداری را که چند برابر نیروی مورد نیاز است چه کسی استخدام کرده؟ شهرداری از زمان واردشدن شما چند برابر حجیم شده. موافقید که توصیه هایی که می کنید، وقتی در کنار عملکرد خودتان قرار می گیرد، جلوه ای خنده دار پیدا می کند؟ نمی شد کمی از این کوچک سازی ادعایی تان را در شهرداری تهران نمایش می دادید؟ اقلا در چهار ماه آخر حضورتان به گفته مجید فراهانی، عضو شورای شهر، آن 8 هزار نفر را بی ضابطه استخدام نمی کردید.می گویند: <<الگوی مدیریتی مدنظر من الگوی مدیریتی جهادی است. این الگو منطبق بر نگرش هایی است که باید در انقلاب اسلامی دنبال کنیم. این الگو را تئوریزه کردیم.>> 403 میلیون شماره حساب سپرده در کشور داریم. بابت آنها بیش از ۳۰۰ هزار میلیارد تومان در سال سود تعلق می گیرد. ۸۰ درصد این ۳۰۰ هزار میلیارد تومان متعلق به ۲ درصد از ۴۰۳ میلیون حساب است. اینها متاسفانه براساس قانون از مالیات هم معاف هستند.>> - جناب قالیباف در الگوی مدیریتی مورد نظر شما اگر احیانا تخلف یا بی نظمی ای باشد سریعا رسیدگی می کنید و با حسابرسی و تحقیق و تفحص آن موافقت می کنید یا این گونه خواهد بود که با لطایف الحیل در مقابل هر نظارت و بررسی مانعی ایجاد خواهد شد؟ این الگوی جهادی باز هم پرونده هایی چون املاک نجومی را خواهد زایید و قائم مقام ها باز هم با پرونده های میلیاردی مواجه خواهند بود یا الگوی دیگری مد نظرتان است. - معلوم است که دولت پر از ایراد ریز و درشت است دکتر عزیز، اما اجازه بدهید کسانی انتقادات را مطرح کنند که خودشان چنین کارنامه درخشانی بر جا نگذاشته باشند. شاید بد نباشد برگردید و به سال های مدیریت خود نگاه کنید و بخواهید کمی درباره اش پاسخگو باشید. شاید دلتان بخواهد توضیح بدهید که چه شد که آن گونه شد.