وزیر ارشاد چند روز پیش اعلام کرد نمایندگان مجلس از توضیحات او درخصوص اکران «قصهها» به کارگردانی رخشان بنیاعتماد قانع نشدهاند و او باید برای توضیحات به صحن علنی مجلس برود. بلافاصله شایعه شد که احتمالا این موضوع بهانهای خواهد بود تا بهزودی جنتی را استیضاح کنند که این موضوع هم توسط خود وزیر تکذیب شد. از آن طرف ایوبی رئیس سازمان سینمایی هم تعجب خود را از احضار دوباره جنتی به مجلس آن هم به دلیل اکران «قصهها» ابراز کرد و دیروز هم حجتالاسلام سالک رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس اعلام کرد که قطعا علی جنتی در صحن علنی مجلس حضور پیدا خواهد کرد. از یک طرف این سوال بزرگ وجود دارد که چرا با اینکه نزدیک به سه ماه فیلم «قصهها» آن هم در چند سالن محدود درحال اکران بود اما الان و درحالیکه یکی دو هفته است اکران آن تمام و کمال به پایان رسیده، وزیر را به مجلس فراخواندهاند. اما از طرف دیگر اظهارنظر دو نفر از نمایندگان مجلس هم که به تازگی درخصوص فیلم «قصهها» رسانهای شده حاوی نکاتی است که برای اولین بار از زبان نمایندگان مجلس شنیده میشود. در چهارسال اخیر بسیاری از سینماگران ایران
به دلیل ساخت موضوعات اجتماعی با فشارهای متعددی مواجه شدهاند و اتفاقا یکی از مهمترین فشارها غیرمستقیم به واسطه اظهارنظرات همین نمایندگان مجلس بهوجود آمد. حالا و درحالیکه تنها چند ماه تا انتخابات مجلس مانده صحبتهایی درخصوص قصهها، سینمای اجتماعی و لزوم توجه به این مقوله میشنویم که حسابی غافلگیرکننده است.
رمضانعلی شجاعی کیاسری در گفتوگو با ایرنا پیرامون این موضوع گفته: «انتقاد از فیلم قصهها ناشی از دیدگاههای سیاسی و گروهی و جریانهای حزبی بوده و از واقعیت به دور است. معتقدم اگر هماکنون در جامعه شاهد ناهنجاریهای زیادی هستیم به واسطه این است که رسانهها به وظایف خویش عمل نکردهاند. رسانهها به منزله آینه جامعه تلقی میشوند و بر همین اساس اگر ناهنجاری در کشور وجود دارد باید آنان این مشکلات را به رخ مسئولان و شهروندان بکشند.» عضو شورایعالی نظارت بر صداوسیما معتقد است اینکه با نگاه تند و افراطی همیشه مدعی خوب بودن همه چیز باشیم و به نوعی جامعه را گل و بلبل تلقی کنیم؛ هیچ دردی را از کشور دوا نمیکند. باید برای اصلاح مشکلات و ناهنجاریهای کنونی جامعه نگاههای تند و افراطی و غیرواقعی تصحیح شوند. متاسفانه هماکنون جامعه دچار افراط و تفریط است و باید این موضوع علمی را بپذیریم که طرح مشکلات و معضلات به نوعی بخشی از مسیر حل آن به شمار میرود. این عضو کمیسیون فرهنگی مجلس در پایان صحبتهایش هم میگوید: «سینما، تئاتر، کتاب، رادیو و تلویزیون ازجمله رسانههایی هستند که ازجمله ماموریتهای آنان نشان ناهنجاریها به مسئولان است. رسانههای کشور در راستای ماموریت خطیرشان که همان آگاهسازی جامعه از واقعیتهای کنونی است؛ نباید از هیاهو و جوسازیهای کاذب واهمهای داشته باشند.»
از آن طرف عبدالرضا عزیزی رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس هم گفته: «اگر به آسیبهای اجتماعی با عینک سیاسی بنگریم بهطورحتم بازنده اصلی خواهیم بود، یکی از مشکلات اصلی جامعه ما سکوت فرهنگی در کشور است، گاهی این سکوت آنچنان ادامه مییابد که دیگر به قول معروف کار از کار گذشته و با مشکلات عدیدهای در جامعه مواجه شدهایم. باید مسئولان و فرهیختگان جامعه با شهروندان صادق باشند و مشکلات و معضلات را برای علاج آن بیان کنند. اگر رسانهها همچون سینما و رادیو و تلویزیون آسیبهای اجتماعی را به مسئولان و شهروندان گوشزد نکنند بهطورحتم روزی این دمل چرکین سر باز خواهد زد.» جالبترین بخش صحبتهای رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس هم اینجاست که میگوید: «معتقدم بهترین درمان پیشگیری است و باید علاج واقعه را قبل از وقوع کرد و بر همین اساس نیز نباید از آثار منتقدانه هنرمندان دلنگران شد. باید آسیبهای اجتماعی از طرق مختلف همچون سینما، روزنامه، کتاب، رادیو و تلویزیون و غیره گوشزد شود تا همگان به درمان آن بیندیشند. حساسیت بیمورد مسئولان به آثار انتقادی هنرمندان را باید به منزله زنگ خطری دانست که سبب گسترش پنهان معضلات و ناهنجاریها میشود.» این اتفاق بسیار خوبی است که دو نماینده مجلس از اکران فیلمی مثل قصهها و لزوم پرداختن به موضوعات و آسیبهای اجتماعی
به شکل علنی و در رسانهها حمایت کردهاند. اما وقتی توقیف چند ساله این فیلم و نبود هیچگونه حمایت ریز و درشتی از سوی نمایندگان مجلس در این مدت را میگذاریم کنار حمایتهای ایجاد شده از فیلم مدتی پس از پایان اکرانش، آن وقت کمی به خودمان حق میدهیم که مثل حجتالله ایوبی از خیلی چیزها تعجب کنیم.