دکتر لیلا رئیسی رئیس کانون وکلای دادگستری اصفهان
استاد کاتوزیان به واقع وجودشان جامع تمام اوصاف نیکوی انسانی بود...
مهربانی و مهرورزی ایشان همواره مثال‌زدنی بوده و هست، به گونه‌ای که گمان نمی‌کنم از تمام کسانی که با ایشان مراوده داشتند، کسی باشد که مورد مهرورزی و لطف‌شان قرار نگرفته باشد؛ به‌ویژه شاگردان‌شان که پدرانه به آنها مهر می‌ورزیدند.
استاد در عین لطف و مهربانی، در مواضع حرفه‌ای همواره انسانی بسیار سرسخت و مقاوم بودند. هرگز مواضع استوارشان درباره ضرورت حفظ استقلال کانون‌های وکلا را که در کنگره‌های ملی در اصفهان آشکارا بیان می‌کردند، نمی‌توان از یاد برد. در آن زمان فضا برای سخن گفتن از استقلال نهاد وکالت و ایستادگی بر آن، به اندازه امروز فراهم نبود و حتی شاید برخی به جهت بیم از واکنش سخت قوه قضائیه با طرح این‌گونه مباحث چندان موافق نبودند، اما با این وجود ایشان شجاعانه بر استقلال کانون‌های وکلا به‌عنوان جوهر ذاتی نهاد وکالت اصرار می‌ورزیدند و وکیل و کانون وکلای بدون استقلال را فاقد وصف ذاتی وکالت تلقی می‌کردند و در این امر با کسی تعارف نداشتند.
استاد کاتوزیان در تمام طول زندگی شریف‌شان در راه توسعه و رشد نظام حقوقی کشور تلاش و در این راه با اعتقاد به رسالت واقعی خود به‌عنوان یک معلم، ناملایمات زیادی را تحمل کردند و سختی زیادی کشیدند. معلمی که در راه دانایی و آگاهی‌بخشی در حوزه مهم و زیربنایی حقوق، هرگز حاضر به معامله نشدند و در این راه چشم روی تعلقات مادی بستند تا بتوانند در این ملک آثار جاودانه‌ای از خود بر جای بگذارند. همین منش و روش‌شان بود که به حق از ایشان چهره‌ای ماندگار در اذهان به جای گذاشته است. روح‌شان شاد و یادشان جاودان باد.