نتایج یک پژوهش توسط صندوق بازنشستگی کشوری نشان داد که فقر سالمندی در ایران موضوعیت دارد و خانوارهایی که سرپرست آنها سالمند است، به‌طور متوسط فقیرتر از متوسط جامعه هستند. با ‌وجود این، تفکیک خانوارهای با سرپرست سالمند به دو گروه دارای حقوق بازنشستگی و بدون حقوق بازنشستگی نشان می‌دهد تمرکز در دهک‌های پایین هزینه‌ای در خانوارهایی که به حقوق بازنشستگی دسترسی دارند، در حد متوسط جامعه است، اما برای خانوارهای سالمندی که به حقوق بازنشستگی دسترسی ندارند، تجمیع در دو دهک‌ پایینی ۲.۵ برابر متوسط جامعه است. به گزارش ایسنا، موسسه راهبردهای بازنشستگی صبا (نهاد پژوهشی صندوق بازنشستگی کشوری) گزارشی درباره «بررسی کفایت مزایای بازنشستگی با در نظر گرفتن مالکیت مسکن سالمندان» منتشر کرده است. در این گزارش وضع کفایت مزایا در صندوق بازنشستگی کشوری و سیستم تأمین اجتماعی براساس دو معیار نخست تأثیر دسترسی به حقوق بازنشستگی بر کاهش فقر سالمندی و دوم نسبت حقوق بازنشستگی به مخارج خانوار با در نظر گرفتن مالکیت مسکن بررسی شده است.   در سطح بعدی تحلیل این پژوهش نیز نسبت متوسط دریافتی بازنشستگان به متوسط مخارج آنها بررسی شده است. نتایج نشان داده در صورتی که مالکیت مسکن را در تحلیل وارد نکنیم، حقوق بازنشستگی در صندوق بازنشستگی کشوری به‌طور متوسط ۷۳.۶‌درصد مخارج خانوار با سرپرست سالمند را پوشش می‌دهد. اگر فرد مالک مسکن نباشد، این نسبت به ۶۲‌درصد کاهش می‌یابد و در صورتی که فرد مالک مسکن باشد و مخارج مسکن از سبد خانوار حذف شود، حقوق بازنشستگی می‌تواند تا سطح ۱.۲برابر مخارج خانوار را پوشش دهد. در همه حالت‌ها نسبت حقوق بازنشستگی به مخارج خانوار در سازمان تأمین اجتماعی کمتر از صندوق بازنشستگی کشوری است. در سطح بعد مخارج خانوار برمبنای استان‌ها محاسبه شده و نتایج نشان داده است به دلیل سطح متفاوت مخارج در هر استان میزان کفایت مخارج برای استان‌های مختلف، متفاوت است، به‌طوری‌که متوسط حقوق دریافتی در صندوق بازنشستگی کشوری در استان خراسان‌جنوبی می‌تواند ۱۶۰‌درصد مخارج سالمندان در این استان را تأمین کند؛ اما این نسبت برای تهران به ۴۰‌درصد می‌رسد.