[شهروند] والدین میتوانند در کنار فرزندان خود فعالیتهایی انجام دهند که فرآیند یادگیری و سرگرمی کودک را تسهیل کند. در مورد کودکان در سن پیش دبستانی و خردسالان، آلیسا مککبی، استاد روانشناسی در دانشگاه ماساچوست در لاول که متخصص توسعه زبان کودکان است، به والدین توصیه میکند در طول روز برای خواندن کتاب با آنها وقت بگذارند: «خواندن تعاملی با کودکان (نه صرفا بچههای پیش از سن مدرسه) برای آموزش زبان و آموزش محتوای درسی بسیار مفید است. والدین باید فرزندان خود را ترغیب كنند كه در مورد تصاویر صحبت كنند، پیشبینی كنند كه در ادامه داستان چه اتفاقی خواهد افتاد و شخصیتها چه احساسی دارند.»
او همچنین توصیه میکند که تا حد امکان پیادهروی کنید؛ حتی شده در اطراف خانه چند دقیقهای را با فرزند خود راه بروید و در مورد هر چیزی که توجه کودک را به خود جلب میکند، صحبت کنید. از این کار میتوانید بهعنوان یک تمرین در ارتقای مهارتهای زبان استفاده کنید. مثلا به او بگویید این یک کفشدوزک است؛ این حشره به نظر او زیباست و چه رنگی دارد و به نظرش چگونه زندگی میکند؟ والدین همچنین میتوانند از اوقات فراغت خود در کنار فرزندان برای گفتوگو در مورد تجربیات گذشته استفاده کنند، مثلا با دیدن آلبومهای قدیمی. عکس مادربزرگ را ببینیم و از فرزند خود بپرسیم یادت میآید دفعه گذشته که مادربزرگ را ملاقات کردیم چه زمانی بود؟ با این کار میتوانیم کودک را به حرف زدن و مرور خاطرات وادار کنیم تا توضیح دهد که چه کسی، چه چیزی، چه زمانی، کجا، چگونه و به چه دلیل اتفاق افتاده است و او در مورد آن چه حسی دارد. این روانشناس خاطرنشان میکند كه این کار «یادآوری مفصل» خاطرههاست و از حافظه اتوبیوگرافیك و توانایی روایت برخوردار است.
برای بچههای بزرگتر و مسئولیت پذیرتر، انواع خاصی از بازیهای مستقل میتوانند جایگزین یادگیری ساختاری مدرسه شوند. میشل مارتین، استاد دانشکده اطلاعرسانی دانشگاه واشنگتن و بنیانگذار برنامه سوادآموزی تابستانی برای کودکان پیشنهاد میکند کودکانی که درحال یادگیری اصول ریاضی هستند را به یک مأموریت در اطراف خانه یا ساختمان بفرستید تا مثلاً همه پنجرهها را بشمارد. سپس از آنها تعداد متوسط پنجرهها در هر اتاق یا آپارتمان را بپرسید. از ایدههای سرگرمکننده برای کودک استفاده کنید؛ یک ماژیک قابل پاک شدن بردارید و روی پنجره کلمات جدا از هم یا تمرینهای ریاضی بنویسید؛ تقریبا شبیه نوشتن روی دیوار. اما این بار مجاز به انجام این کار هستید.
تعطیل شدن مدرسه و نبود هشت ساعت مراقبت از کودک که هر روز هفته انجام میشد، والدین را با کار مضاعف روزانه مواجه کرده است. والدینی که از خانه کار میکنند هم این چالش را دارند که فرزندان خود را در خانه سرگرم کنند تا خودشان بتوانند امور شغلی را پیش ببرند. برای انجام کارهای روزانه که به هر حال باید اتفاق بیفتد، مانند پخت و پز، مارتین توصیه میکند روی کمک بچههای کمی بزرگتر حساب کنید: آشپزی میتواند یک کلاس علمی باشد؛ در مورد چگونگی کار مخمرصحبت کنید، تفاوت نصف فنجان و یک چهارم فنجان میتواند یک درس ریاضی باشد. از او بپرسید نصف فنجان به علاوه یک چهارم فنجان چقدر است؟ یا اینکه در مورد مواد اولیه و اسم آنها با او صحبت کنید. شناختن جوش شیرین و پودر وانیل برای آنها هیجانانگیز است و از طرفی این امکان را برای بچهها فراهم میکند تا در مورد تغذیه و غذاها و طعم دهندهها از سراسر جهان بیاموزند. وقتی دخترم کوچک بود، با استفاده از قالبهای مصنوعی حروف و اعداد به شکلاتهای ذوب شده شکل میدادیم و وقتی خشک میشدند کلمات درست و غلط تشکیل میدادیم و میتوانستیم اشتباهات خود را بخوریم.
مشغول نگه داشتن بچهها در طول روز بهطوری که نیاز به نظارت نداشته باشند، برای سنین بالاتر آسانتر است؛ولی برای بچههای زیر چهارسال بازی مستقل سخت است. آنها واقعاً به تعامل اجتماعی احتیاج دارند. «والدین وسوسه میشوند برای سرگرم کردن بچههای کوچکتر از تبلت یا موبایل یا موارد مشابه استفاده کنند؛ این حس قابل درک است، اما آنها باید بدانند که کودک هرچه کوچکتر باشد، این ابزار از نظر زبان و رشد شناختی مضرتر است.» بهعنوان گزینههای دیگر میتوان از کتابهای صوتی و شنیدن و تکرار شعر و ضبط صدای کودک برای سرگرمی و آموزش او استفاده کرد. مارتین هم با شور و شوق کتابهای صوتی را بهعنوان روشی برای یادگیری همزمان بچهها و بزرگسالان توصیه میکند. هر کودکی میتواند عاشق کتاب شود. او بهخصوص برای بچههای سن مدرسه توصیه میکند که خواندن کتابها و تماشای سری فیلمهای هری پاتر که برای بیشتر آنها جذاب است را شروع کنند. در این کار میتوانید طوری برنامهریزی کنید که فرزند شما اول کتاب را بخواند و بعد فیلم را تماشا کند؛ تا با تحلیل بین محتوای این دو تفکر انتقادی و تحلیل را هم در کودک فعال کنید.
منبع: https: //www.theatlantic.com