[سیما فراهانی] بحران سیل در جنوب کشور هنوز هم ادامه دارد. وضعیت در خیلی از روستاها قرمز است. زندگی در خانهها و منطقههای سیلزده متوقف شده است و مردم با سرما، آوارگی، گرسنگی، و ترس از بیماری دست و پنجه نرم میکنند. جنوبیها پنج روز است چشمانتظار دست یاری هستند. در این میان، مردم منطقه کاجو اوضاع وخیمتری دارند؛ خانوادههایی که سیل سرگردان و بیپناهشان کرده و سرمایی که تا مغز استخوانشان نفوذ کرده، در حالی که هنوز امدادی به آنان نرسیده است. روستاییانی هستند که همچنان از وضعیتشان خبری در دست نیست. سیل به خانههای منطقه بالادست کاجو نفوذ نکرده، اما قطرات شدید باران سقف و بخشی از خانههایشان را تخریب کرده است. زن و بچه بدون وسیله گرمایشی، روزگار سختی میگذرانند. همشهریان هر کاری از دستشان برمیآید انجام میدهند، ولی ارتباط با روستاییان منطقه بالادست کاجو بسیار سخت و حتی غیرممکن است.
سه کودک تقریبا سه و چهار ساله سرماخورده و بیمارند؛ یکی از آنها تالاسمی دارد و باید هرچه سریعتر به بیمارستان منتقل شود. پدر و مادر دلنگران بچههایشان را سوار خودرو کردهاند تا شاید بتوانند از روستای مصیبتزدهشان خارج شوند و خود را به بیمارستان برسانند، اما خودرو در راه میماند و اگر کمک معجزهآسای بخشدار و یکی از اهالی نبود، شاید به سرنوشت تلخی دچار میشدند. این تنها بخشی از مشکلات و رنجی است که اهالی کاجو در این پنج روز بارانی با آن درگیر هستند. اینها را نعیم ملازهی، از اهالی روستای ساربوک شهرستان قصرقند به «شهروند» میگوید: «سهشنبه عصر بود که برای کمکرسانی به روستاییان منطقه بالادست کاجو راهی شدیم. با بخشدار و راننده به آنجا رفتیم. منطقه کاملا صعبالعبور شده بود، ولی پنج روز میشد که از هیچکدام از روستاییان آن منطقه خبری نداشتیم. باید دست به کار میشدیم. اقلامی تهیه کردیم و با خودرو مجهز به آنجا رفتیم. در راه خودرویی را دیدیم؛ گرفتار سیل شده بود؛ نه راه پس داشت، نه راه پیش. داخل خودرو سه کودک تقریبا سه یا چهار ساله بودند. دو نفرشان سرما خورده بودند و دیگری هم تالاسمی داشت؛ باید فورا به بیمارستان میرسیدند. برای همین پدر و مادرشان آنان را سوار خودرو کرده بودند و میخواستند به بیمارستان بروند که گرفتار شدند. بلافاصله به آنان کمک کردیم. بچهها و پدر و مادرشان را سوار خودرومان کردیم و به سمت بیمارستان رفتیم. تا مسیری که امن بود آنان را رساندیم. به بیمارستانی در نیکشهر رفتند. دوباره برگشتیم و تنها توانستیم به یک روستای کرکوم تپه برسیم.»
یکی از اهالی روستای کرکوم تپه مادر نعیم است. نعیم پنج روزی میشد که هیچ خبری از مادرش نداشت. مادر تنهایش خانهخراب شده بود و در خانه همسایگان و بستگانش زندگی میکرد؛ مادری که خودش هم هیچ خبری از پسرش نداشت و دلنگران شده بود: «همینکه دیدم مادرم سلامت است، برایم کافی بود. بیچاره زندگیاش نابود شده؛ خانه خشت و گلی تخریب شده، وسایلش از بین رفته است. اقلام غذایی هم نداشتند. وقتی او را دیدم خیلی پیرتر شده بود. در کل هیچکدامشان وضع خوبی نداشتند. کلی اقلام غذایی توزیع کردیم. ولی متاسفانه نتوانستیم بیشتر پیش برویم. فقط به یک روستا امدادرسانی کردیم. 12 یا 13 روستا را میشناسم که اصلا خبری از اهالیاش نیست. هیچ راه ارتباطی وجود ندارد. هرچه سعی کردیم، نتوانستیم به آنجاها برویم. اصلا نمیدانیم کشته داشتهاند یا نه، بیمارند یا نه، غذا دارند یا نه؛ هیچ اطلاعاتی از آنها نداریم. نمیدانیم چطور باید به آن روستاها دسترسی پیدا کنیم.»
سیل در روستای کرکوم تپه یک قربانی بر جا گذاشت. شیخ محمد بلوچی مردی 47 ساله بود که برای تهیه غذا از روستایشان خارج شد، اما آبهای خروشان او را با خود برد. میرفت تا برای زن و پنج فرزند خردسالش آذوقه تهیه کند، اما در راه ماند و هرگز برنگشت. حالا زن و بچههایش ماندهاند بیسرپناه و بیسرپرست: «شیخ محمد مرد کاری و پرتلاشی بود. او را میشناختم. اصلا مرد ناامیدی نبود. صبح زود بود که برای تهیه غذا راهی روستای همجوار شد، اما جسدش را پیدا کردند. حالا زن و پنج فرزندش در خانه این و آن میمانند و زندگی خوبی ندارند.»
مردم منطقه کاجو هنوز هم چشم به راه کمک هستند. راه ارتباطی با آنان وجود ندارد. اگر کسی از منطقه بالادست کاجو بیمار شود، نمیتواند از آنجا خارج شود و به بیمارستان برود. اگر آذوقه تمام شود، هیچ مسیری برای تهیه غذا وجود ندارد: «کاجو گمنام مانده است. وضع در منطقه دشتیاری خیلی وخیم است و هلالاحمر و امدادگران در آن منطقهها مشغول امدادرسانی هستند. اما اینجا هم اوضاع هر لحظه بدتر میشود. بالای کوه در ارتفاعات برف آمده و سوز شدیدی این منطقه را فرا گرفته است؛ منطقهای که بیشتر مردمش بیرون ماندهاند و هیچ وسیله گرمایشی هم ندارند. نه نفت دارند، نه گاز و نه برق. آنها بزرگترین خواستهشان باز شدن راهها و وصل شدن برق است. بعد از آن به غذا نیاز دارند و در آخر هم خانه و سرپناهی که بتوانند در آن زندگی کنند، چون بیشتر خانهها نیاز به بازسازی دارد. منطقه بالادست حدود 6هزار و 700 نفر جمعیت دارد. در حال حاضر 70درصد خانهها تخریب شده است و مردم بیرون از خانه ماندهاند.»
اوضاع تحت کنترل نیروهای امدادی است
سیلاب سیستانوبلوچستان تاکنون چهار کشته بر جای گذاشته است و نیروهای امدادی هلالاحمر و اورژانس در این مناطق به امدادرسانی مشغول هستند.
مجتبی خالدی، سخنگوی سازمان اورژانس کشور، با اشاره به اقدامات انجامشده از سوی اورژانس در مناطق سیلزده گفت: «انتقال ۶۱ مادر باردار پرخطر از مناطق آسیبدیده به مراکز درمانی و بهداشتی و مناطق امن و اعزام ۱۷ مصدوم، بیمار و مادر باردار پرخطر به وسیله اورژانس هوایی به مراکز درمانی اهم اقدامات حوزه سلامت در جنوب سیستانوبلوچستان بوده است.»
دو نفر؛ یک سرباز و یک زن بر اثر غرقشدگی و ریزش آوار در شهرستان کنارک گزارش شده است: «دو فوتی نیز در هرمزگان داشتهایم. همچنین تیمهای واکنش سریع اورژانس تاکنون ۴۵۰ بیمار را در مناطق آسیبدیده ویزیت کردهاند.»
خالدی با اشاره به استقرار سه فروند اورژانس هوایی و ۱۵ دستگاه آمبولانس در مناطق آسیبدیده، گفت: «سیلاب در بسیاری از شهرستانهای سیستانوبلوچستان رخ داد و در اینباره یکی از نگرانیها احتمال مصدومشدن بسیاری از ساکنان بود؛ به همین دلیل اورژانس با آمادگی صددرصدی در همه مناطق حضور یافته است.»
او با بیان اینکه برخی هشدارها از سوی وزارت بهداشت به مراکز درمانی در مناطق درگیر با سیل داده شده است، گفت: «تجهیزات مراکز درمان، دپوی تجهیزات مصرفی و غیرمصرفی و داروهای مورد نیاز از مواردی است که مورد تأکید وزارت بهداشت بوده است.»
سخنگوی سازمان اورژانس کشور با تأکید بر اینکه در زمینه فوریتهای پزشکی خوشبختانه مشکل جدی نداریم، افزود: «تماسهای اورژانس زیاد نبوده که این نشان میدهد اوضاع تحت کنترل است.»
به گفته خالدی:« با وجود اینکه بعد از سیل بیماریهای گوارشی و تنفسی شیوع پیدا میکند، در حال حاضر چنین چیزی را شاهد نیستیم، در مناطق سیلزده بیمار وجود دارد؛ اما این بیماران بیماری زمینهای داشتهاند.»