[شهروند] انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران با انتشار بیانیهای درباره رویدادهای اخیر در کشور اعلام کرد: «اکنون درحال تشییع اعتماد عمومی هستیم و نخستین تابوتهای آن شامل جنازههای رسانههای رسمی بهویژه صداوسیما و سپس مطبوعات و سایتهاست.» این انجمن در این بیانیه که به مناسبت «اتفاق تأسفبار سقوط هواپیمای مسافربری و سیاست خبری رسانههای کشور» منتشر شد، از فقدان «سامانه پدافندی رسانهای» در ایران ابراز تاسف کرده و از همه همکاران رسانهای خواست: «از این پس بدون ملاحظات مرسوم در تهیه خبر، گزارش و تحلیل اقدام کنند و پرسشگری را به مرکز فعالیت رسانهای خود بازگردانند. رسانه بوق نیست و پنهانکاری دستاندرکاران، از رسانه رفع مسئولیت نمیکند.» در این بیانیه آمده است: «اتفاق تأسفبار روزهای اخیر، سقوط هواپیمای مسافربری متعلق به اوکراین و کشتهشدن تعداد زیادی از شهروندان ایرانی و غیرایرانی بهویژه جمعی از نخبگان کشور، موضوعی نبود که از چشم هیچکس پنهان بماند، ولی رویدادهای سه روز پس از آن نشان داد که جامعه ایران فاقد سامانه پدافندی رسانهای است. آنچه در شرایط کنونی میتواند این جامعه را با خطر مواجه کند، فقط حملات نظامی یا موشکی نیست، بلکه بیش از هر چیز فقدان رسانهای که بتواند مطالبات مردمی را پاسخ دهد و بر حکومت و کارگزارانش نظارت مدنی و موثر داشته باشد. پنهانکاری و انتشار مطالب دروغ، ضربه سنگینی به اعتماد مردم و افکار عمومی زد و جایگاه لرزان رسانهها را لرزانتر کرد. وضع این آش آنچنان شور شده که صدای سرآشپز هم درآمده است و دستاندرکاران صداوسیما هم اذعان میکنند که با وضع کنونی اعتبار آنان زیر سوال رفته است؛ غافل از اینکه اعتبار این رسانه و بسیاری از رسانههای داخلی، خیلی پیش از این از میان رفته بود، با این تفاوت که سایر رسانهها معترض این وضع بودند، ولی صداوسیما مدافع آن بود. این واقعه نشان داد که مردم نمیتوانند به دادههای رسمی اعتماد کنند و روزنامهنگاران باید با کوشش خود این خلأ را تا حد ممکن پرکنند.» در ادامه این بیانیه اعلام شده است: «به باور انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران، ریشه این بحران را باید در نگاه مسئولان به کارکرد و نقش رسانه و نیز نگرش مدیران رسانههای غیرمستقل جستوجو کرد. آنجا که یک مقام نظامی برای پذیرش مسئولیت و رفع اتهام از رسانهها اعلاممیکند که «رسانهها هیچ تقصیری ندارند، چون آنها تا دیروز براساس دانستههای خودشان عمل میکردند و از واقعیت خبر نداشتند» و در همین راستا خبرنگار صداوسیما هم میگوید که «پنهانکاری مسئولان باعث شد اعتبار رسانهای خودمان از بین برود.» این دو ارزیابی معرف وجود این دیدگاه مشترک است که رسانه یعنی بوق، رسانه یعنی روابط عمومی، رسانه یعنی آنچه مسئولان ابلاغ و رسانه منعکس کند، درحالیکه پنهانکاری دستاندرکاران رفع مسئولیت از رسانه نمیکند، وظیفه رسانه کشف حقیقت و بیان آن است و نه انتظار برای اعلام آن از سوی مسئولان و این مستلزم تأمین امنیت حرفهای و شغلی روزنامهنگاران است.» به تعبیر اعضای انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران آنچه هماکنون اتفاق افتاده، تشییع اعتماد عمومی است: «اکنون که درحال تشییع اعتماد عمومی هستیم، نخستین تابوتهای آن شامل جنازههای رسانههای رسمی بهویژه صداوسیما و سپس مطبوعات و سایتهاست. فرآیند انتقال مرجعیت رسانهای به فراسوی مرزها و نیز شبکههای غیررسمی و غیرحرفهای تکمیل شده است. اکنون ماییم و این جنازه روی دست مردمی که باید با اتکا و اعتماد به آن در فرآیندهای جامعه خود مشارکتمیکردند.» این انجمن از همکاران رسانهای خود خواستار اقدام مشترک آنها برای بهبود فضای رسانهای کشور شد: «از تمامی همکاران میخواهیم که از این پس بدون ملاحظات مرسوم که تماما نیز غیرقانونی است، در تهیه خبر، گزارش و تحلیل اقدامکنند و پرسشگری را به مرکز فعالیت رسانهای خود بازگردانند. امیدواریم مدیران مسئول مطبوعات و سایتها و... نیز با همراهی و بدون ملاحظههای غیرقانونی امکان انتشار مطالب را فراهم کنند و تنها معیار آنان برای جلوگیری از انتشار مطالب چارچوبهای قانونی و نه فشارهای این و آن باشد. اطمینان داریم که همکاران محترم در هر صورت میتوانند تولیدات خود را منتشر کنند و به اطلاع مردم برسانند.»