تقریبا سه سالی میشود که با سازمان جوانان هلالاحمر آشنا شده است و به قول خودش، این حضور و فعالیت بخش مهمی از زندگیاش است. آشناییاش از طریق کانونهایی بود که در دانشگاههای سراسر کشور فعال است. در انتخابات کانون دانشگاه خودشان بهعنوان دبیر کانون دانشگاه و بعد دبیر کانونهای دانشجویی استان لرستان انتخاب شده است. نوید بازوند درحال حاضر دبیری مجمع کانونهای دانشجویی کل کشور را برعهده دارد و براساس علاقه درونی به کارهای تیمی در حوزههای بشردوستی همکاریاش را با سازمان جوانان هلالاحمر شروع کرده است. او در گفتوگو با «شهروند» که به مناسبت تولد هفتاد و دو سالگی این سازمان صورت گرفته است، میگوید: «سازمان جوانان بهواسطه کانونهای دانشآموزی، دانشجویی و دیگر کانونها، فعالیت تشکیلاتی را در کشور احیا کرده و به نوعی کار تیمی را در میان نسل جوان ارتقا داده است. هر کسی در این فعالیتها وارد شود به نوعی نیاز اجتماعیبودنش را برطرف میکند.»
اهداف تعریفشده در چشمانداز فعالیتهای هلالاحمری موردی است که بازوند از آن بهعنوان انگیزه یاد میکند: «مجموعهای براساس اهداف مقدس تشکیل شده است و افراد زیادی برای شکلگیری و توسعه آن زحمت کشیدهاند. ما هم وقتی وارد این مجموعه میشویم نسبت به این چشماندازها در خود احساس مسئولیت میکنیم و برنامههای گروهی را پیش میبریم.»
فعالیتهای کانون دانشجویی در حوزه محیط زیست، فعالیتهای خیریهای، بازدید از خانه سالمندان، کمک به سازمانهای دیگر هلالاحمر در مخاطرات، بحرانها و مناسبتهای مختلف تعریف میشود: «کانونهای دانشجویی در زلزله کرمانشاه و سیل لرستان خیلی فعال بودند. مثلا در سیل ماههای اول سال، در دانشگاه لرستان، که به نوعی دانشگاه مادر استان محسوب میشود، برای اینکه در مرکز استان بودیم حساب ویژهای روی کانون دانشگاه باز کرده بودند. روزهای اول سیل که ایام نوروز و دانشگاه تعطیل بود، توانستیم نیازهای انسانی را با جمعآوری اقلام کمکی و ساماندهی کمکها با فراخوانهایی که دادیم، برطرف و در کنار امدادگران و نجاتگران به مردم سیلزده خدمت کنیم. بعد از بازگشایی دانشگاهها با جمعآوری کمکهای نقدی و کمکهای یدی، در گِلروبی خانههای پلدختر و دیگر مناطق سیلزده به مردم کمک کردیم تا زندگیشان را از نو بسازند.»
سازمان جوانان با کانونهایش که تعداد آن به 18هزار کانون در سراسر کشور میرسد، طی این سالها توانسته شبکهای قوی و متحد از فعالیتهای یکپارچه در حوزه فرهنگسازی تشکیل دهد که به گفته بازوند نیاز به توجه بیشتر، برنامهریزی جدیتر و هماهنگی عمیقتر برای اثرگذاری در جامعه دارد. او دغدغهاش را اینگونه بیلن میکند: «کانونهای دانشجویی و جوانان درحال حاضر دارای مجمع هستند ولی این مجمع در شورایعالی تصویب نشده است و اگر این اتفاق بیفتد مجمعها بهعنوان نماینده کانونها در پیشبرد اهداف و توسعه فرهنگ بشردوستی در سطح جامعه تاثیرگذارتر خواهند بود.» در موضوع فرهنگسازی تمرکز زیادی بر فضای مجازی و انتشار محتوای فعالیتهای سازمان جوانان شده است. بازوند میگوید: «هدف از این تمرکز آشنایی بیشتر مردم جامعه با سازمان جوانان است. در طرحهایی مثل «نذر آب» سازمان جوانان در معرفی طرح و ایجاد دغدغه در مردم بسیار موثر بود. با این حال نیازمند برنامهریزی بهتر مسئولان هستیم تا اثرگذاری واقعی در جامعه داشته باشیم.»
دبیر مجمع کانونهای دانشجویی کشور در بحث ترويج فرهنگ بشردوستي و فعاليت داوطلبانه توضیح میدهد: «ما نشريه دانشجويي هلال مهرباني را توسط كانون هلالاحمر دانشگاه لرستان راهاندازي كرديم كه پنج شماره از آن چاپ شد و فعاليتهاي بشردوستانه كانون و جمعيت و مقالاتي در موضوع ايثار و اهداف جمعيت را انعكاس ميداديم. ما در سازمان جوانان بهواسطه فعاليت در كانونها و مجامع، با مديريت و كار گروهي آشنا میشویم كه يكي از اهداف استراتژي بينالمللي ٢٠٢٠ است ولي نياز داريم به كانونها و مجامع با ديد جديتري نگاه و برنامههاي بلندمدتي براي اين كانونها تبيين کنیم. بسیاری در جمعيت هنوز با مجامع کانونها آشنايي ندارند و معرفي و پرداختن به آنها خالي از لطف نيست، چون شوراي مركزي اين مجامع نماينده همه اعضاي جوانان كشور هستند و به نوعي عصاره و چكيده اعضاي سازمان جوانان محسوب میشوند.»